OPINIE. Haalt China het Olympisch minimum?
 

OPINIE. Haalt China het Olympisch minimum?

door Lore Van Welden - (c) De Standaard 08/08/07

De auteur is mediaverantwoordelijke voor Amnesty International Vlaanderen



Over precies een jaar beginnen in China de Olympische Spelen. Qua sportinfrastructuur zal alles tot in de puntjes in orde zijn, maar op het vlak van de mensenrechten is er nog werk aan de winkel, schrijft Lore Van Welden namens Amnesty International.

Toen China zich kandidaat stelde voor de Olympische Spelen beloofde het werk te maken van de problematische mensenrechtensituatie op haar grondgebied. Exact één jaar voor de start van de Spelen begint voor China de tijd te dringen om haar belofte na te leven. Maar het moet gezegd: het land voerde al een aantal positieve hervormingen door.

In China wordt de doodstraf vaak willekeurig uitgesproken omdat rechtbanken uiteenlopende criteria hanteren. Deze willekeur krijgt sinds kort minder kans omdat elke doodstraf voortaan goedgekeurd moet worden door één nationaal orgaan, het Chinese Hooggerechtshof. Dit is een positieve evolutie, maar China blijft niettemin koploper wat betreft de doodstraf. Deze wrede en onmenselijke straf wordt zelfs toegepast voor niet-gewelddadige misdaden zoals drugsdelicten en fraudezaken.

Bovendien is er een schrijnend gebrek aan informatie over de doodstraf. De Chinese autoriteiten beweren dat executies recentelijk met tien procent gedaald zijn, maar dit is erg moeilijk na te gaan zolang er geen cijfergegevens voorhanden zijn. Niemand weet hoeveel mensen er in de dodencel zitten of hoeveel mensen jaarlijks geëxecuteerd worden. Familieleden kunnen terdoodveroordeelden zelden bezoeken en advocaten beschikken niet over de nodige gegevens om hun cliënten naar behoren te verdedigen.

Sinds januari 2007 genieten buitenlandse journalisten in China meer vrijheid om in de aanloop naar en tijdens de Spelen verslag uit te brengen over allerhande nieuwsfeiten. Of ze na de Spelen nog welkom zijn, is erg onzeker. Chinese journalisten zijn er nog erger aan toe. Zij die kritiek durven uiten op het regime worden vervolgd, moeten gedwongen ontslag nemen of verdwijnen achter slot en grendel. De overheid haalde al verschillende tijdschriften uit de rekken. Journalist Shi Tao werd bijvoorbeeld veroordeeld tot tien jaar cel. Hij stuurde een e-mail over een officieel perscommuniqué met richtlijnen voor journalisten die verslag wilden uitbrengen over de vijftiende verjaardag van de Tiananmen-protesten in 1989. Dankzij de medewerking van Yahoo! kon de Chinese overheid Shi Tao opsporen. Internetcensuur is trouwens schering en inslag in China.

Behalve journalisten hebben ook mensenrechtenactivisten het zwaar te verduren in China. Nu de ogen in de aanloop naar de Spelen hoofdzakelijk op Peking gericht zijn, worden mensenrechtenactivisten in andere delen van China vaker vervolgd en gemarteld. Zo stierf de gerespecteerde activist Chen Xiaoming op 1 juli nadat hij voorlopig was vrijgelaten uit de gevangenis wegens medische redenen. Uit rapporten blijkt dat hij gefolterd werd tijdens zijn gevangenschap.

Activisten in Peking blijven niet gevrijwaard van vervolging. Ze worden nauwgezet in de gaten gehouden en onder huisarrest geplaatst. De vervolging en het opsluiten van activisten in Peking is dikwijls verbonden aan de Spelen. Activisten die het bijvoorbeeld opnemen voor mensen die uit hun huis gezet worden voor Olympische bouwprojecten, moeten het vaak ontgelden. Eén van hen, Ye Guozhu, werd eind vorig jaar gemarteld met elektroshocks.

Het is een algemene trend in China dat mensen frequenter opgesloten worden zonder enige vorm van proces. Niet alleen journalisten en mensenrechtenactivisten zijn hiervan het slachtoffer, ook daklozen, bedelaars en illegale taxichauffeurs vliegen achter de tralies zonder berecht te worden. Niet justitie, maar politie beslist over hun opsluiting. China wil Peking tegen augustus 2008 graag 'opgeruimd en netjes' krijgen. De drang om tegen de Spelen een veilig en stabiel klimaat te creëren, is volledig terecht. De manier waarop druist echter volledig in tegen internationale rechtsregels. Duurzame stabiliteit is slechts mogelijk door mensenrechten te respecteren.

China is in eerste instantie zelf verantwoordelijk voor de noodzakelijke hervormingen, maar ook het Internationaal Olympisch Comité heeft een belangrijke sleutel in handen om China onder druk te zetten. Het IOC was aanvankelijk vastbesloten om China te dwingen iets aan de mensenrechtensituatie te doen, maar zijn vastberaden taalgebruik is ondertussen aan het tanen.

Er is nog net één jaar de tijd om te voorkomen dat de Spelen in Peking ontsierd worden door zware mensenrechtenschendingen. De Chinese overheid moet haar belofte inzake mensenrechten dringend waarmaken zodat de Chinese bevolking in alle opzichten trots kan zijn op wat haar land te bieden heeft.

www.aivl.be

Ik heb "neen, maar ... " gestemd. Ik vrees dat de organisatie van de spelen in China eerder een noodzakelijk kwaad is.

Dit wordt een heruitgave van de spelen van 1936.

Je bedoelt dat een mensenrechtenactivist elke chinees gaat verslaan in elke discipline? :-D

Maar serieus, au fond heb je gelijk en net als met de spelen in 1936 was het erg fout die te laten doorgaan in zulks land. Ik geloof geenszins de jubelberichten als zou zulks event China wat opener maken naar de wereld toe en het "beschaven" qua mensenrechten. Mijn god, ik moet bij dat soort naïeviteit nog steeds denken aan Neville Chamberlain die in 1938 terugkeerde uit Duitsland en met een letterlijk vodje papier stond te zwaaien en triomfantelijk uitriep: "I have in my hand a piece of paper...". Het door Adolf goedgekeurde papiertje sprak over "Peace for our time". Een jaar later viel Duitsland Polen binnen...

In deze context heb ik problemen met drie zaken:

1. met Amnesty International, een kolonialistische organisatie die overal ter wereld een westerse visie op het bestaan door de strot wil rammen

2. met de Olympische Spelen op zich, want ook die zijn van een verderfelijk soort universalisme, typisch ook voor het 19de eeuwse sportfascisme, gehuld in een zeemzoete humanitaire, internationalistische saus

3. met De Standaard, een extreem gevaarlijke, reactionaire nazi-gazet

Voor mij mogen ze dus de Olympische Spelen, Amnesty International en De Standaard boycotten.

De organisatie van deze spelen loopt als een trein, de financiële repercuties zijn een manna voor alle investeerders en geven werk aan miljoenen chinezen die hun levensstandaard kunnen verbeteren en ... wie loopt er hier weer te zagen : de linkie winkies!

Politiek en sport gescheiden houden.

Een boycott is niets anders dan een gewelddadige broodroof georganiseerd door niet-sporters tov van individuele mensen die tijd, geld en enthousiasme investeren om het beste uit zichzelf te halen.

Uw eerste en tweede punt kan ik ergens nog gedeeltelijk begrijpen in die zin dat Amnesty International een zeer selectieve en inconsequente politiek voert, en dat het sportieve bij de Olympische spelen al lang ver zoek is. Maar uw derde punt, daar kan ik u niet volgen. Of is alles wat niet extreem-links is meteen al extreem-rechts, reactionair en gevaarlijk?

mensenrechten kan men bekomen op twee manieren
1. op een harde wijze zoals Bush in Irak, niet aan te bevelen omdat het naast het veroorzaken van veel leed toch niet werkt. De spiraal van geweld, haat en wraak wordt steeds groter.
2. door dialoog en gemeenschappelijke belangen zoals bijvoorbeeld de Olympische Spelen.

Het zou heel boeiend worden, moesten ze het niet halen.

Via de tweede methode is het niet moeilijk voor China om gewoon door te gaan met de praktijken, alleen een beetje meer verborgen... Dat is een logisch gevolg van die methode.

De "doe maar jullie spelen en verbeter ondertussen wat de mensenrechten"-aanpak werkt niet echt blijkbaar..:oops:

Waarom zouden we daar geen olympische spelen toelaten en wel met de Chinezen handel blijven drijven ?
Als men mensen opzij laat liggen ( zie Iran en Irak ) dan verzuren de relaties tot ze uiteindelijk uitmonden in rechtstreekse confrontatie.
Het is dan toch beter beetje bij beetje vooruitgang te boeken dan helemaal niets of erger. Per slot moeten we daar ook niet onze eigen wil gaan opdringen.

IK ben tegen handel met een onhumaan China... Confrontatie is geen probleem zoals we in Irak zien maar de puinhoop die HET OUDE BESTUUR achterlaat is wel schandalig groot, een dekentje optillen en zo alle ellende zien is moeilijk maar het zonder dat je dat dekentje optilt blijft het daar voor eeuwig.

Natuurlijk niet... Als je de goede gaat spelen misbruiken ze je gewoon.

:-(