| stropdrager |
13 augustus 2007 21:33 |
Spanje doet inderdaad lastig:
Citaat:
Baskische premier vergelijkt Baskenland met Vlaanderen
Autonomievoorstel van minister-president vindt geen genade in Spaans parlement
Een Baskische minister-president op het spreekgestoelte van het Spaanse parlement: het was een onuitgegeven situatie gisteren. 'Lehendakari' Ibarretxe zette het nog eens extra in de verf door in het Baskisch van wal te steken. Het begin van een historisch debat, waarin Ibarretxe onder meer naar Vlaanderen en Wallonië verwees. Maar de afloop stond bij voorbaat vast: Baskenland zou geen nieuw statuut met bijna onbeperkte autonomie krijgen.
De regeringen-Aznar (Partido Popular) hadden de behandeling van het plan-Ibarretxe, zoals het nieuwe autonomievoorstel wordt genoemd, steevast onmogelijk gemaakt, ze waren er zelfs voor naar de rechtbank getrokken. De socialistische regering-Zapatero wilde op zijn minst een parlementair debat.
De Baskische volksvertegenwoordiging had Juan José Ibarretxe afgevaardigd om in Madrid zijn voorstel te verdedigen. Evident, want het is de minister-president die het nieuwe regionale statuut voor Euskadi schreef en daar op 30 december 2004 een nipte meerderheid voor vond in zijn eigen parlement, dankzij de onverwachte steun van het radicaal-nationalistische Sozialista Abertzaleak (SA), het vroegere Batasuna.
Ibarretxe, van de Baskisch Nationalistische Partij (PNV), stelt een 'vrije associatie' tussen Baskenland en Spanje voor. Euskadi blijft wel onderdeel van de Spaanse staat maar moet in zowat alles een eigen koers kunnen varen en zelfs een eigen paspoort kunnen uitgeven, naast een Spaanse pas. Volgens Ibarretxe dankt Euskadi zijn welvaart aan zijn regioregering. "Daarom eisen we meer zelfbestuur, niet om de confrontatie met Madrid aan te gaan, neen, in Euskadi willen we meer zelfbestuur om beter te leven. (...) We stellen moderne, geen negentiende- maar eenentwintigste-eeuwse, juridische en politieke instrumenten voor om het beslissingsrecht en de verplichting om tot akkoorden te komen te interpreteren en uit te werken, net zoals ook geavanceerde samenlevingen als Canada, Québec, Ierland, Vlaanderen en Wallonië dat vandaag doen."
Hij herhaalde nog eens dat hij 'met uitgestoken hand' naar Madrid was gekomen om over het plan te onderhandelen. Premier Zapatero nam de hand niet aan. Twee weken geleden had hij dat Ibarretxe al duidelijk gemaakt bij diens bezoek aan Madrid. Zapatero vindt het voorstel niet grondwettelijk, en de meerderheid in het Baskische parlement is er hoofdzakelijk een van nationalisten, slechts de helft van de Baskische bevolking.
Het stond van tevoren vast dat Ibarretxe gisteren slechts een dertigtal van de 350 verkozenen achter zich zou krijgen. De grootste steun vond hij bij zijn eigen rechts-nationalistische PNV en bij het links-nationalistische Esquerra Republicana de Catalunya. "Voor mij zal het resultaat van de stemming geen overwinning zijn, en daarom mag niemand het ook als een nederlaag beschouwen", zei Zapatero. Hij hield een pleidooi voor een pluralistisch Spanje ('ik ben trots het Euskara in Europa te verdedigen') en stelde Euskadi een nieuwe dialoog voor waarbij naar een zo ruim mogelijke consensus wordt gestreefd. "Als we samenleven, moeten we samen beslissen", begon de premier zijn tussenkomst, en daar kwam hij verscheidene keren op terug: "De toekomst van Baskenland zal door alle Basken, niet door de helft, en door alle Spanjaarden worden beslist."
Volgens het scenario dat Ibarretxe steeds heeft voorgehouden wordt het Baskische volk geraadpleegd ingeval Madrid het plan-Ibarretxe afwijst. Wettelijk gezien kan een referendum niet, de regering-Zapatero liet al uitschijnen dat ook zij naar de rechtbank stapt mocht Ibarretxe een illegaal referendum organiseren. Maar er bestaan ook andere vormen om het volk te raadplegen, zeggen waarnemers. In elk geval vinden deze lente regioverkiezingen plaats in Baskenland, en die zullen meer dan ooit in het teken van het plan-Ibarretxe staan.
De Morgen van 2 februari 2005.
|
|
