Nynorsk is de vijftiende forum(st)er van de week
 

Het is weer woensdagavond tijd voor een nieuwe forummer van de week, Jazeker heeeft als zijn opvolger Nynorsk gekozen, zo hebben we na 13 weken nog eens een vrouwelijke forumster van de week.

Nynorsk beschrijft haarzelf als volgt:

Politiek-maatschappelijke visie: in volle ontwikkeling. Ik ben een eeuwige twijfelaar, ook over mijn mening over politiek-maatschappelijke thema's. Momenteel zou ik mezelf omschrijven als een pragmatisch-linkse separatist, wat dat ook moge zijn. Ik vind dat de politiek moet gevoerd worden op basis van gegevens over wat werkt en niet, 'evidence based politics' dus. Probleem daarmee is dat dit idee botst met het democratisch principe waar ik achter sta.
Ik probeer mee te werken aan een maatschappij waarin iedereen een plaats heeft en zich ten volle kan ontplooien, gebaseerd op solidariteit en begrip. Dit is een belachelijk idealistische betrachting, maar ik kan maar proberen, denk ik dan.
Ik voel me het verst verwijderd van libertariërs en consoorten. Ik ben overigens partijloos.

Persoonlijke dinges: ik ben een 27-jarige vrouw.
Ik ben onlangs verhuisd van Marginalistan naar de boerenbuiten (de beste beslissing die ik ooit heb gemaakt). Ik werk sinds mei parttime als psychodiagnosticus. Daarvoor werkte ik fulltime als wetenschappelijk onderzoeker aan de unief.

Ik ben een beetje van een attention whore (:oops:) dus dit spel is op mijn lijf geschreven :cheer:

Das nu eens goed nieuws,en toffe forummer verkozen !!!!
Bij deze ;)

is het geen complot dan duveltje382 ???

Wat is je levensdoel Nynorsk ?

Hoe komt het dat ik als rechtse jongen,U zo bewonder?....

Hoe moet ik mij dat voorstellen? Ga je er dan van uit dat er een "one best way" is en dat die door een team van politieke experts kan worden gekend?

euhm... ik wil niet echt iets 'groots' bereiken of zo. Gewoon, gelukkig zijn en proberen bijdragen aan een leuk leven voor de mensen die ik beïnvloed. Ik zou het erg leuk vinden moest ik op mijn sterfbed kunnen terugkijken op een leven dat me aanstaat. Mocht ik nu sterven, dan zou dat ongeveer zo zijn. Ik moet enkel nog leren me niet zo ongelukkig te voelen als ik erge pijn heb, want daar doe ik mezelf en m'n omgeving geen plezier mee. Dus misschien is dat wel mijn levensdoel: leren leven met chronische pijn.

geen idee :-D
vijs los? pilleke vergeten pakken? van de schommel gevallen als kind? Ik zou het niet weten. Maar ik denk niet dat ik bewondering waard ben. Een knuffel once in a while is wel leuk, echter ;-)

Hey Nynorks... "een no-nonsense attitude en een straight-to-the-point mentaliteit" is dit een typische karaktereigenschap van je(wat ik trouwens heel erg bewonder) en vanwaar komt de naam 'Nynorsk'?

Wat is je mening over vreemdelingenbeleid?
Ben je eerder conservatief of eerder progressief?

Dat zou neerkomen op de vraag of we de werkelijkheid kunnen vatten. In theorie zou dat misschien wel kunnen, in de praktijk zal dat nooit lukken.

Ik ga ervan uit dat er betere en slechtere manieren zijn, en dat we best datgene uitvoeren waarvan we op dat moment weten dat die de beste zijn. Een beetje zoals in de geneeskunde dus: je kunt maar hopen dat artsen datgene uitvoeren dat bewezen is het meest effectief te zijn.

Dikwijls zijn in de politiek zowel de doelen als de middelen ideologisch geïnspireerd. Doelen zijn natuurlijk altijd ideologisch geïnspireerd, maar wanneer ook de middelen ideologisch geïnspireerd zijn, ontstaat vaak ineffectiviteit. Neem bijv. de kwestie van de boot camps voor jongeren. Je ziet vaak dat links tegen is en rechts pro. Dat is een ideologisch-emotioneel standpunt. Terwijl ik er de voorkeur aan zou geven dat gekeken wordt naar wat effectief wérkt. Als boot camps effectiever zijn in het bereiken van je doelen dan de andere opties, dan lijkt het me nogal wiedes dat je voor boot camps kiest. Is iets anders effectiever, dan kies je dat ander. Net zoals een dokter zijn behandeling kiest op wat het meest effectief is, niet op wat hij het leukst vindt om uit te voeren.

In een democratisch systeem dient het volk zijn doelen te kiezen, maar laten we ons bij de keuze van de middelen niet beter leiden door gegevens over wat werkt en niet?

- ik ben neurotisch, wisselvallig en koppig. ik zou mezelf dus niet meteen beschrijven als iemand met een "no-nonsense attitude en een straight-to-the-point mentaliteit". Heb ik dat beeld gecreeërd of zo? :-o

- Nynorsk = Nieuw-Noors: http://nl.wikipedia.org/wiki/Nynorsk
Ik was Bokmål (de andere Noorse taal) aan het leren toen ik een nick zocht (ik heb het helaas opgegeven), maar ik vond dat te mannelijk klinken en koos voor nynorsk. Ik ben nogal gefascineerd door de scandinavische landen en talen.

Dat is wel een héél ruime vraag eh. Ik veronderstel dat ik nogal progressief ben.

Ik ben niét voor een totale immigratiestop. Politieke vluchtelingen moeten de kans krijgen asiel aan te vragen. Illegalen moeten een asielprocedure aanvragen of teruggestuurd worden.
De asielprocedure moet vooral veel sneller verlopen, om situaties te vermijden waarin mensen die hier al lang geïntegreerd zijn teruggestuurd worden. Ik vind dit absoluut onmenselijk.

Ik denk dat we enige integratie mogen verwachten. Onder integratie versta ik het aanleren van de lokale landstaal, zoeken naar een job indien men inkomsten wil verwerven, en - natuurlijk - zich houden aan de wet.
Dit naar best vermogen. Ik ben dus niét voor een systeem waarin een test (zie het nederlands model) bepaald wie mag blijven en wie niet. De eisen die daar gesteld worden zijn onhaalbaar voor heel wat oudere mensen (die minder snel nieuwe dingen oppikken) en voor heel wat mensen met medische en psychologische problemen. Er kan natuurlijk wel zo'n test ingevoerd worden. Voor wie daarop slaagt is het duidelijk, voor de anderen moet gekeken worden of de behaalde resultaten in verhouding zijn met hun draagkracht.

Ik vind niet dat mensen zich moeten aanpassen aan onze gebruiken en gewoonten. Ik heb het recht heel andere gebruiken en gewoonten aan te nemen, dus ik zou niet weten met welk argument ik een ander daartoe moet verbieden. Dezelfde regels moeten gelden voor allochtonen als voor autochtonen, en die regels worden bepaald door de wet.

Ik ben dus ook absoluut niet voor een terugkeerbeleid �* la hand in hand terug naar eigen land. Mensen die een verblijfsvergunning hebben gekregen dienen dan ook berecht te worden in ons land.

De wet op gezinshereniging mag verstrengd worden. Trouwen met iemand uit het land van oorsprong mag, maar het lijkt me logisch dat enkel eventuele kinderen kinderen meekomen. In uitzonderingssituaties kunnen tijdelijke verblijfsvergunningen uitgereikt worden aan familieleden die in het land van oorsprong leven.

Ik heb niks tegen dubbele nationaliteiten.

Dat was het denk ik, heel beknopt.
Beantwoordt dat je vraag?

Bedankt voor je antwoord. (Het beantwoordt mijn vraag) ;-)

Nynorsk,

Ik zie dat je een separatist bent. Het valt me weliswaar op dat je op dit forum amper aanwezig bent op communautair getinte discussies maar wel veel op sociaal getinte discussies. Het lijkt me dat een exhaustief doorwerkende debater als jij meteen sommige "hansworsten" (pun intended and not funny) tot stof zou kunnen herleiden als het gaat over de inrichting van het land.

Ben je bang van de dood?

Zou je meedoen aan een lotterij waar de kansen op eeuwig geluk 1 tegen 5 is en de kans op de dood dus 4 op 5 is?

wie heeft van mij een separatistje gemaakt denk je?

Ik denk dat die "hansworsten" zichzelf al tot stof hebben herleid, dus het lijkt me nutteloos om d�*�*r tijd in te steken.

Wel nuttig zou een écht debat kunnen zijn, maar ik vrees dat ik gewoon onvoldoende kennis heb daaromtrent om staande te blijven. In real life discussies blijf ik immers amper staande. Ik laat dat dus maar aan Pelgrim & co over, die slagen er 100 keer beter in mijn mening te verwoorden.

Nee. Ik zou wel graag nog even leven. Ik zie de dood vooral als een redmiddel dat me toestaat om er de brui aan te geven als ik het echt niet meer zie zitten. Mocht de dood er niet zijn, ik zat al lang ergens diep in een isolatiecelleke van de psychiatrie.

Ik denk dat mijn ouders en partner het niet zo tof zouden vinden mocht ik meedoen aan zo'n loterij. En wat ben je met eeuwig geluk? Ge kunt u dan iedere zoveel jaar een nieuwe partner gaan zoeken omdat de vorige overleden is, en u dan toch maar gelukkig blijven voelen of zo? Dat lijkt me niet echt leven. Ik heb dus al mijn twijfels over dat eeuwig geluk, en de andere optie vind ik ook niet zo aantrekkelijk, dus ik hou het maar op wat ik heb.

Indien jij zou emigreren, naar welk land en waarom?

Wie zijn u politieke voorbeelden in het binnenland (huidig) en in het buitenland (huidige) en uit het verleden?