|
België is dood, een nieuwe Benelux begint
België is dood, een nieuwe Benelux begint
Nu België als staatsverband op omvallen staat, zou een confederatie van de huidige Benelux deze taak kunnen overnemen. Binnen de EU biedt dat goede kansen, meent S.W. Couwenberg. Na het mislukken van de formatieopdracht van de christen- democratisch voorman Y. Leterme wordt het langzamerhand tijd voor reflectie en discussie over de vraag waar men met België op termijn uiteindelijk heen wil. Pas dan kunnen allerlei slepende problemen zoals de kwestie van de financiële transfers van Vlaanderen naar Wallonië en de telkens weer oplaaiende discussie over overheveling van bevoegdheden naar het deelstaatniveau op afdoende wijze aangepakt worden. Er tekenen zich wat de toekomst van België betreft een drietal tendenties af: - Een streven naar onafhankelijkheid. In Vlaanderen is die tendens het sterkst aanwezig. - Een transformatie van het federale staatstype in een confederaal model. Daar heeft de CD&V (de Vlaamse christen-democraten) in 2002 als einddoel voor gekozen. - Handhaving zoveel mogelijk van het oorspronkelijk unionistische federalisme. Dat willen uiteraard de Waalse politici. Maar ook onder Vlaamse politici zoals de christen-democratische oud-premier W. Martens, vindt dat idee nog steun. Op kortetermijn zijn de eerste twee opties moeilijk te realiseren. Ook de omvorming van België tot een confederatie is zo’n ingrijpende operatie dat zij op kortetermijn niet haalbaar lijkt. In een confederatie houdt België als staat op te bestaan. In plaats van een grondwet als constitutionele grondslag resteert dan slechts een opzegbaar verdrag tussen zelfstandig geworden en intergouvernementeel samenwerkende staten. Krachtens de Grondwet van 1970 is Vlaanderen als etnische meerderheid niet gerechtigd de Franstalige minderheid zo’n transformatie op te leggen. Dat moet in onderlinge overeenstemming gebeuren. Of een dergelijk confederaal samenwerkingsverband levensvatbaar is, is zeer de vraag. De eerste optie – uiteindelijk volledige scheiding – va l t dan eerder te verwachten. In dat laatste geval moet wel een oplossing gevonden worden voor het probleem Brussel. De zogeheten Warandegroep stelt voor om van Brussel een Europees district te maken naar het voorbeeld van Washington D.C. Het zou dan de hoofdstad kunnen blijven van Vlaanderen en desgewenst van Wallonië. Een interessant confederaal alternatief van geheel andere aard is de omvorming van de Benelux tot een confederaal samenwerkingsverband, bestaande uit Nederland, Vlaanderen, Wallonië, het Brusselse hoofdstedelijke gewest en Luxemburg. Dat veronderstelt het einde van België als staat. Maar dat is een reële mogelijkheid geworden die niet langer te negeren valt. België desintegreert als staat meer en meer. Alleen met kunst- en vliegwerk kan België nog in stand gehouden worden. Het hier bedoelde alternatief zou voor alle betrokkenen een geheel nieuw politiek en economisch ontwikkelingsperspectief openen. Het zou uiteraard een aanzienlijke versterking betekenen van de onderhandelingspositie van de deelnemende partners in de EU. Qua stemgewicht kan zo’n politieke confederatie gelijkwaardig meepraten met de grote lidstaten en in de EU tevens een voorbeeldfunctie vervullen. Ook buiten de EU opent zo’n confederaal samen optrekken nieuwe ontwikkelingskansen. Het past ook heel goed in de regionale ontwikkeling binnen de EU. Op kortetermijn is deze optie ongetwijfeld een brug te ver. Maar bij de huidige onderhandelingen over de toekomst van de Benelux zou met dit alternatief en perspectief wellicht al rekening gehouden kunnen worden. Op kortetermijn zal een nieuwe staatshervorming gerealiseerd moeten worden, gericht op verdere overheveling van bevoegdheden op sociaal-economisch terrein naar het deelstaatniveau, willen de winnaars van de verkiezingen van 10 juni jl. hun politieke geloofwaardigheid niet verliezen. En dat laatste kunnen ze uiteraard moeilijk accepteren. Bovendien lijkt het alleszins relevant de inrichting van de deelstaten nu ook te verankeren in een eigen grondwet, zoals dat in een normaal federaal staatsverband het geval is. S.W. Couwenberg is directeur/hoofdredacteur Civis Mundi en oud-hoogleraar staats- en bestuursrecht. Vorig jaar wijdde hij het Civis Mundi jaarboek aan de identiteitsproblematiek van Nederland in relatie tot die in Vlaanderen en België. Bron: NRC Handelsblad |
Citaat:
|
een interessant idee, maar hoe denken Nederland en Luxemburg erover??
|
@ largo ... zou je die nihilistische commentaar niet beter voor k&k houden ipv er elke draad mee te bezoedelen ? ... het zegt jou misschien niks maar wsl heeft Spinoza deze draad wel serieus bedoeld ...
dank Anna inhoudelijk : confederaal model lijkt me ook op korte termijn haalbaar : afspreken wat je nog wel samen zal doen is immers makkelijker dan nog maar eens een staatshervorming ... wat wel pleit voor zo'n benelux mogelijkheid is het simpele feit dat de benelux verdragen in 2008 hernieuwd moeten worden ... zoiets ontwikkeld altijd een nieuwe dynamiek ... |
Het grootste obstakel van zo'n heel-Nederland is waarschijnlijk nog niet eens het feit dat de verschillende bevolkingsgroepen nauw samen moeten werken, maar misschien wel eerder dat de confederatie 'uit balans' is. In Nederland woonde al de meerderheid van de bevolking, maar met het wegvallen van België word Nederland veruit de grootste. Dat de Nederlandse taal in het grootste en op één na grootste gebied gesproken word, door 85% van de inwoners van de confederatie, zal ook wel wat opgetrokken wenkbrauwen opleveren. Het Noorden van Nederland bevind zich net zo zeer aan het randje van de confederatie als Wallonië en Luxemburg, maar het hoort (althans voorlopig, we moeten nog maar zien wat zo'n confederatie met streeknationalisme en bestuurlijke herindeling doet) wel bij Nederland, zij werken nauwer samen met volkeren die relatief veel op hen lijken, als het Nederlandse standpunt eenmaal is bepaald heb je een grotere zekerheid van het eindresultaat dan wanneer het Luxemburgse standpunt is beslist. Hier moet in het staatsbestel rekening mee gehouden worden, het is erg belangrijk dat de confederatie niet als dictatuur van de meerderheid bestuurd kan worden, als op een belangrijk onderdeel een van de beruchte non's valt moet van de ene kant niet toch de regeling doorgedrukt worden, maar van de andere kant moeten de andere deelstaten niet te veel last hebben van dit soort capriolen, hetzelfde als Vlaanderen, Luxemburg of Nederland (of Brussel, als dat een apart lid word) het ergens niet mee eens is. Het idee zou best goed kunnen werken, zeker de eerste paar decennia als de regerende partijen nog degene zijn die het opgezet hebben en daarom graag de schouders eronder zetten en het systeem goed gebruiken. Daarna moeten we maar zien hoe het gaat.
Het lastigste aan zo'n staat is misschien nog wel het ontstaan ervan, de meest logische mogelijkheid zou zijn dat de Belgische overheid haar bevoegdheden aan twee kanten verliest, aan de ene kant via meer bevoegdheden voor de gewesten, aan de andere kant via de Benelux, maar dat zou betekenen dat landen bevoegdheden uit handen moeten geven die te belangrijk en te 'nationaal' worden geacht om bij de regering van een gewest te liggen. Uiteindelijk blijft het toch een beetje een vaag plan. |
Wat een naam trouwens, NeVlaWaBruLux.
Hoi, ik ben een NeVlaWaBruLuxist... [EDIT]Oh, en ik ben nihilist[/EDIT] |
Citaat:
Nu ik zal er op letten (als je dat pleziert) dat ik in het vervolg de droom van enkelen wat minder aan flarden schiet voor hij opsteeg ;-) Citaat:
Citaat:
|
Citaat:
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
vermoedelijk is er voor zo'n confederatie wel steun in Wallonië te vinden ... maar ook in NL en L ??? zou me sterk verwonderen |
Waarom zou wallonie daar wel voor te vinden zijn?
Dan hebben we 4 kleine broertjes die moeten opboksen tegen het grote Nederland. Want het is niet omdat Vlaanderen en Nederland dezelfde taal spreken dat zij zomaar dadelijk akkoorden vinden. |
Citaat:
Het anti-Ollandisme in Vlaanderen is kunstmatig opgedrongen door de separatistische Belgische staat. Het zal even snel weer verdwijnen eenmaal die staat verdwenen is. |
Citaat:
En het gezever over de schelde uitdiepen, de ijzeren Rein etc... |
Citaat:
Als we weer één land zijn, zien al dat soort problemen er héél anders uit. |
Citaat:
|
Citaat:
Maar allé, ik zal uw voorbeeldjes eens onder de loupe nemen Drugscafés: als Vlaanderen en Nederland één land zijn is er geen grens meer. Westerschelde: als Vlaanderen en Nederland één land zijn is Antwerpen geen concurrentie meer voor Rotterdam, maar vormen ze gewoon 1 haven der Lage Landen. IJzeren Rijn: idem als hierboven. De Betuwelijn is ook doorgeduwd, hé. |
Citaat:
Het ging over een nieuw benelux in een confederaal verband. Ge had misschien best het artikel gelezen alvorens kortaf te reageren :) |
Citaat:
Citaat:
En er zijn altijd mensen die een stapje verder denken hé. |
Citaat:
|
Citaat:
Wat ik bijzonder raar vind is dat nog VOOR de onafhankelijkheid van Vlaanderen, we al opnieuw moeten vechten voor een TOEKOMSTIGE onafhankelijkheid van Groot-Nederland. Waarom kan het Vlaamse volk toch niet aanvaard worden voor wat het is : een apart volk, met recht op zelfbestuur. Als we die rechten aanhalen om onafhankelijk te worden, waarom gelden die dan niet om onafhankelijk te BLIJVEN? |
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 09:53. |
Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be