Bedrijfsprofitariaat neemt enorme afmetingen aan; vandaag weer €40 miljard gekregen
 

Onze Belgische bedrijven profiteren mee van de €40 miljard die de Europese Centrale Bank vandaag nog maar eens op de geldmarkt smeet om de kredietbubbel levend te houden.

En ik die dacht dat het kapitalisme gebaseerd was op het nemen van risico en competitie. Niet dus.

Tegenwoordig is het zo dat wanneer bedrijven in moeilijkheden geraken omdat ze gevaarlijke leningen hebben afgesloten, de Centrale Bank hen snel met ons geld (dat van de belastingbetaler) gewoon uit de nood helpt.

Wanneer ik mijn geld wegsmijt dan krijg ik niks terug van de staat. De bedrijven dus wel. Puur profitariaat.

Bent u voorstander van dit hedendaagse quasi-communistische schijnkapitalisme?

Het erge is.

Het is niét jouw geld dat ze gebruiken. Het is nieuw geld. Jouw geld devalueert.

Je spaarcenten zijn minder waard dan vroeger. Dát heeft het ECB gedaan. Danku. ECB.

Héb jij wel énig idee wat een crisis zou veroorzaken als de centrale bank NIET tussenkwam? Nee, natuurlijk niet. Zoals gewoonlijk kijk je niet verder dan je neusje kort is...

Maar dat komt op hetzelfde neer hé. Wij draaien op voor de kosten. Wij betalen het geknoei van bedrijven.

Oh, maar ik zeg niks bijzonders hé. Vele grote economen hebben erop gewezen dat de interventies van de Centrale Banken anti-kapitalistisch zijn en de economie op lange termijn schaden.

Want nu krijgen bedrijven het signaal dat ze zomaar "risico" kunnen nemen zonder na te denken (en dus eigenlijk geen "risico" in de echte zin meer nemen). Precies door die interventies wordt het cruciale principe van het nemen van risicos en van de vernietiging van zij die teveel risico hebben genomen - zo typisch voor het success van het kapitalisme - onderuit gehaald.

Kapitalisme is juist gebaseerd op het gebrek aan hangmat: als ge faalt, faalt ge, en anderen vullen het gat.

Maar goed, deze princiepskwestie is een te groot taboe voor het huidige systeem. Gelukkig rijzen er vele stemmen die hiertegen protesteren, en wel van échte kapitalisten.

C2C heeft volkomen gelijk dat hij dit complete wanbeleid van de ECB aanklaagt. Het grappige is dat een crisis wrslk minder erg zou zijn dan het beleid dat de ECB nu - en in de toekomst zal blijven doen - voorstaat.

Ik hoop voor jou dat jij niet spaart. Want je koopkracht van dat geld is zonet gedaald.

In principe had nu het monster van het vrije marktkapitalisme zijn ware gelaat moeten tonen. Maar de financiële en bedrijfswereld kan dat niet aan; die durven de duistere, perverse waarheid van hun eigen systeem niet in de ogen kijken.

Dus laten ze ons gauw opdraaien voor de kosten. Tikje laf is dat. Ik ben voor meer oprechtheid.

Gelukkig hebben we nog de Hoge Raad van Financieën die al enkele voorstellen op tafel legt om het gigantische bedrijfsprofitariaat aan banden te leggen.

http://forum.politics.be/showthread.php?t=94371

Maar dat volstaat uiteraard niet. Geen woord over fiscale fraude, geen woord over de interventies van de ECB. Dat zijn zaken die we nog moeten klaren.

Je hebt gelijk, maar je stelt het iets te algemeen voor.

Eigenlijk is het: De ontvangers van nieuw gecreëerd geld profiteren daarvan ten koste van de latere ontvangers van dat geld.

Cru gesteld: Banken en bedrijven (gevestigde waarden) halen hier voordeel uit ten koste van andere bedrijven en particulieren.

Men moet hierin zeker niet alle bedrijven over dezelfde kam scheren, een hele boel onder hen ondervindt hier ook nadeel van.

'n Crisis die ze eerst zélf heeft veroorzaakt, welteverstaan.

Het zou je moeten duidelijk worden dat het vrije marktkapitalisme niét het systeem van de financiële en de bedrijfswereld is. Het is het systeem dat zij evengoed verachten, net omdat het hen aan risico's blootstelt.

De ECB is de sociale zekerheid voor bankiers.

Je kan het met 'n drugsverslaafde vergelijken. We kùnnen hier en nu de geldkraan dichtdraaien, d.w.z. kredietexpansie aan banden leggen. Maar dan zal onze economie een "cold turkey"-fase moeten doormaken, waarbij alle verkeerde investeringsbeslissingen geliquideerd moeten worden en de hele structuur van relatieve prijzen zich terug aanpast aan de onderliggende economische realiteit.

De bereidwilligheid van politici en andere beleids- en opiniemakers om zo'n pijnlijke fase door te maken is echter niet bijster groot (om begrijpelijke redenen).

Het is de afgelopen vijftig jaar bv. meerdere keren gebeurd dat men het tempo van kredietexpansie wat liet afremmen... om vervolgens de werkloosheid en faillissementen te zien toenemen en snel snel de geldkraan terug open te zetten. Zoals de drugsverslaafde die probeert om geen drugs te nemen, maar ontwenningsverschijnselen krijgt en dan maar teruggrijpt naar zijn narcotica.