| guerin |
7 september 2007 11:57 |
Anarchisme Is...
Het anarchisme streeft er naar een maatschappij zonder hiërarchische autoriteit te creëren. --- Dat betekent geen opdeling tussen heersers en overheersten, arbeiders en bazen, leiders en volgelingen, mensen die bevelen geven en mensen die bevelen uitvoeren. Het betekent dat besluiten direct worden genomen door degenen die er door worden beïnvloed, niet door autoriteiten. --- Anarchisten streven naar vrijheid voor allen. --- Iedereen zou vrij moeten zijn het eigen lot te bepalen, alleen begrensd door de gelijke vrijheid van anderen. Deze vrijheid zou een werkelijke, actuele mogelijkheid moeten zijn, niet een abstract recht. --- Anarchisten zijn tegen patriarchaat en racisme. --- Een vrije maatschappij zal niet bestaan als vrouwen bang zijn en te maken hebben met discriminatie en afhankelijkheid van mannen. Noch zal het bestaan als mensen worden beoordeeld op basis van de kleur van hun huid. Discriminatie behandelt mensen als vertegenwoordigers van een groep met stereotypen, in plaats van vrije, unieke individuen.
Anarchisten zijn niet tegen organisatie. Anarchie gaat over organisatie. Het gaat over vrijwillige samenwerking tussen gelijken. Echter, we zijn tegen organisaties die gebaseerd zijn op autoriteit en hiërarchie.
Anarchisten geloven in de noodzaak van ‘directe democratie’. In plaats van het regelen van hun eigen zaken af te nemen van mensen en het in de handen van anderen te leggen, geven anarchisten de voorkeur aan organisaties die autoriteit minimaliseren, waarbij macht wordt gehouden in de handen van degenen die worden beïnvloed door de genomen besluiten. In plaats van politici te kiezen om ons te overheersen, kunnen we onze eigen besluiten nemen door middel van buurt en werkplek vergaderingen en vrijwillige confederaties.
Anarchisten streven naar de vernietiging van de staat. De staat centraliseert macht om besluiten te nemen in de handen van enkelen, waarbij aan hen de macht wordt gegeven om geweld te gebruiken om hun wil op te leggen. Het verdeelt de maatschappij onder in heersers en overheersten, en berooft ons van de vrijheid om onze eigen levens te beheersen. We zullen niet vrij zijn zo lang de staat bestaat.
Anarchisten streven naar een einde aan privé bezit en staatsbezit. Natuurlijk erkennen we dat iedereen het recht heeft op persoonlijke bezittingen, we willen onze tandenborstels niet tot gemeenschapsbezit maken! Privé bezit betekent het monopolie van rijkdom, het recht om te voorkomen dat anderen het gebruiken, of je het nu gebruikt of niet. Bezit creëert een autoritaire verhouding tussen degenen die de levensmiddelen bezitten, en degenen die ze gebruiken maar ze niet bezitten. We denken dat land zou moeten worden beheerd door degenen die het bezetten of cultiveren. Huizen zouden moeten worden beheerd door degenen die er in wonen, zonder te hoeven kruipen voor landlords of lokale besturen. Werkplekken zouden moeten worden beheerd door degenen die er werken, onder leiding van de bredere gemeenschap. In het kort zou “bezit” moeten worden beheerst door degenen die het gebruiken of worden beïnvloed door het gebruik. Niemand zou land, huizen en productiemiddelen moeten “bezitten” (d.w.z. controleren) die ze niet persoonlijk gebruiken, of ze nu “privé individuen” of overheidsofficials zijn.
Anarchisten zijn socialisten. Maar we zijn libertaire socialisten. Voor ons betekent socialisme het management van de productie door de arbeiders zelf, niet door eigenaren, bazen of overheidsbureaucraten. Werkplekken zouden niet moeten worden gecontroleerd door privé eigenaren of door de staat, maar door degenen die het werk doen en door de mensen die door het werk worden beïnvloed. We zouden onze werkplekken moeten beheren zonder bazen, door middel van arbeidersraden – bijeenkomsten van de gehele werkkracht in iedere fabriek, kantoor of boerderij. Deze zouden collectief alle “management” beslissingen moeten nemen op basis van een-arbeider-een-stem.
Anarchisten ondernemen actie in het hier en nu. We stemmen niet; we organiseren ons! We hebben zo veel vrijheid als we bereid zijn te nemen. Alleen door directe actie te ondernemen om de wereld te veranderen kan een libertaire maatschappij worden bereikt. Anarchisten zijn druk bezig te organiseren in hun werkplekken en gemeenschappen, waarbij onze ideeën worden verspreid en we leiden door het voorbeeld te geven. We werken om de feiten van de toekomst te creëren, vandaag, waarbij libertaire instituties worden geplant als zaden, binnen onze autoritaire maatschappij.
|
