Formatiecrisis heeft een economisch prijskaartje
 

«Formatiecrisis heeft een economisch prijskaartje»


BRUSSEL Aan de politieke crisis in ons land hangt een economisch prijskaartje, waarschuwt gouverneur Guy Quaden van de Nationale Bank. Noodzakelijke maatregelen voor de begroting, de concurrentiekracht en de werkgelegenheid blijven uit, zo zegt hij in De Tijd. Hoe langer de politieke crisis aansleept, hoe kleiner de kans dat België erin slaagt in 2007 en 2008 de begrotingsoverschotten te realiseren die worden gevraagd door het stabiliteitsprogramma. Bovendien is 2009 opnieuw een verkiezingsjaar, zegt Quaden. «De begrotingsdoelstellingen zijn er niet om Europa te plezieren, maar om morgen de kosten van de vergrijzing te betalen.» In een reactie beklemtonen CD&V en Open Vld het belang van de inhoud van het regeerakkoord. «Inhoud gaat nu voor op snelheid.» (Bron: Metro)

Volledig eens met je conclusie ;)

De delregeringen werken nochtans : er bestaat een ministerie van economische zaken in Vlaanderen, een werkgelegenheidsorganisatie,
een onderwijsministerie een ministerie voor milieuzaken, ontwikkelingssamenwerking zelfs buitenlandse zaken. Het aanslepen van onderhandelingen voor een federale regering veroorzaakt eigenlijk niets meer of minder dan dat de gewestelijke regeringen de facto meer bevoegdheden naar zich toe trekken. Er is immers altijd ergens een "grijze zone" tussen federale en locale bevoegdheden (het artikel dat die bevoegdheden moet afgrenzen is nog niet uitgewerkt), zoals er ook een grijze zone is tussen "lopende zaken" en "beleidsopties van een regering met meerderheid". Wart Quaden duidelijk meent, maar niet met zoveel woorden zegt is het typisch unitaristische adagio van "laat het communautair gehakketak rusten en stippel een economisch en sociaal beleid uit". Voor een dergelijk belied bestaat er momenteel nl. wel een Noord-Zuid meerderheid die het op korte termijn met elkaar eens kan worden.

Het probleem schijnt me eerder de politieke moed vinden die nodig is om op communautair gebied te doen wat gedaan moet worden. Bij de huidige onderhandelende partijen en bij de oppositie is er geen enkele verkozene die het land "onverwijld" wenst te splitsen. De splitsing van het land is momenteel slechts een slogan om de onderhandelaars in deze of gene richting te duwen.

Waar in godsnaam haal je dat vandaan?????

dat denk ik ook van de man die voorzitter is van het Koning Boudewijnfonds.
maar dat er in de oppositie niemand is die onverwijld wil splitsen? hum. Ik mag toch hopen dat er op zijn minst één vb'er in het parlement is die zo snel mogelijk het onafhankelijke vlaanderen wil?