Vlaanderen bij Nederland: wat hebben ze ooit voor ons gedaan?
 

Er wordt hier al gesproken over het herenigen van Vlaanderen met Nederland. Hoewel ik hier niet principieel tegen ben, vraag ik mij af of Nederland Vlaanderen wel verdient?

Wat heeft Nederland na 1830 gedaan om van de Vlamingen een mondige natie te maken? Welke politieke druk hebben ze uitgeoefend om hun taalgenoten niet langer te laten discrimineren?

Neen, Beatrix en Albert houden samen gezellige koffiekletsjes. Moest iemand mij de helft van mijn grondgebied afnemen, zou ik niet zo lief zijn.

Om te beginnen is het verkeerd op in "Wij" en "Zij" te denken. In de beginperiode van de belgische onafhankelijkheid was intellectueel Vlaanderen zelfs tegen de Nederlandse taal : men wilde het duits als "cultuurtaal" invoeren - men stond zeer afkerig tegen de dialecten..; ondanks het feit dat de oprichter van het instituut "Dikke Van Daele" een Vlaming is..

We kunnen een analogie zien in bv; "Het duitse taalgebied" dat zich ook uitstrekt in diverse staten nl. Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk :
de geschiedenis heeft deze gebieden ook toevallig (per vergissing ?) gesplitst.
Ook de engelstalige wereld is geen staatkundige eenheid (meer) - de redenen
om op taalkundige basis een "hereniging" na te streven zijn dus eigenlijk
niet doorslaggevend.

Dus waarom de grenzen van België, Luxemburg en Nederland ŭberhaupt wijzigen ? Veranderen om te veranderen ?

Er zijn wel degelijk goede redenen : onze landen vormen het kerngebied van Europa, de levensadem van de goederenstromen komen langs het rivierendelta
hier bevinden zich grote havens die samen de allergrootste haven/logisitieke plaats van de wereld vormen. Wij zijn de grootste aantrekkingspool van legale en illegale immigratie.. ons mondiaal gewicht op economisch gebied kan niet worden overschat. Dit heeft nood aan een goede organisatie (goed bestuur!) ons gewicht op de europese besluitvorming - onze natuurlijke
ruimte is dit continent - moet evenredig zwaar zijn aan het gewicht van onze verenigde economische invloed.

Onder andere de afwijzing van meer europese integratie door het Noordnederlandse gedeelte van ons volk komt voort uit de benauwdheid om als "klein land" in de verdrukking te geraken. Het gewicht van een verenigde natie in het steeds meer integrerende Europa zou het aanzien van deze integratie radikaal kunnen veranderen, zoals een versplintering van België
behalve voor leedvermaak over het kanaal de integratie van europa ook zou reduceren tot een surrealistische grap.

& er zijn nog (veel) argumenten.

Dat lijkt me een zeer straffe uitspraak. Bron?

is dat een argument ?

eentje tegen België dan toch ook :lol:

Wat konden de Nederlanders doen na de afscheiding? Wat voor onzin is me dat!

Ik geloof dat het in de enceclopedie van de vlaamse beweging stond -
het was een strekking in de kring rond Rodenbach (denk ik). In feite is dat heel logisch de haren na de revolutie van 1830 waren er in België en het Vlaamse gedeelte van België zeer anti-Hollandse gevoelens.
Er is een gevel in Antwerpen waar nog altijd een "Hollandse" kanonskogel zit. Het is die kanonskogel en die andere die men toen vanop de Schelde afvuurde die de sinjoren definitief het Belgicistische kamp deden kiezen.

Maar dat is geschiedenis : zich op een "historische vergissing" beroepen om een Nederlandse hereniging voor te staan is zinloos : alle staten zijn door historische toevalligheden ontstaan - indien we alle vergissingen van de geschiedenis moeten ongedaan maken kan men evengoed stellen dat we nog altijd in een personele unie met het Mexicaanse keizerrijk zouden moeten leven.

Dat is nogal vaag...

Het enige wat ze toen niet meer konden was staatsmacht uitoefenen. Diplomatieke druk, culturele steun,... zijn dingen die spontaan bij me opkomen.

Handclap vangt. Dat staat helemaal niet in de encyclopedie van de Vlaamse Beweging.
Handclap gaat er misschien van uit dat het Duits een kans had met een oppergaai van Duitschen bloed en bodem.

die kanonskogel is een stadsmythe verspreid door een handige horeca-uitbater ...

Ik dacht ook dat de groep rond Willems en Van Duyse juist zéér Nederlandsgezind was.

Cyprus?:roll:

Politiek was toen een zaak van de bovenlaag van de bevolking. En zoals je wellicht weet heeft het grootste deel van de Vlaamse bovenlaag destijds vrolijk meegewerkt aan de Belgische staat. Sterker nog, zonder die medewerking had België niet kunnen bestaan.

Voor wie had de Nederlandse bourgeoisregering dus moeten opkomen volgens jou? Voor de Vlaamse arbeider? Ze kwam ook niet op voor de Nederlandse arbeider hoor!

Wel de zaken in het juiste perspectief blijven zien.

Culturele steun is er trouwens al vroeg geweest. Er werden toen al taalcongressen georganiseerd.

Vertel jij dan maar eens wat Nederland had kunnen doen tegen de verfransingsmachine die meteen na het Belgische separatisme werd ingezet. De wet liet zelfs geen trouwpartij meer toe tussen het Belgische en het Nederlandse koningshuis. Alle toenmalige en mogelijke toekomstige banden tussen Belgique en Nederland werden zorgvuldig uitgeschakeld.
En dan zou Belgique andere 'bemoeienissen' hebben toegelaten van het land waar het met geweld van was afgescheiden?

Vrijwel niets; het is ook not done je (teveel) te bemoeien met binnenlandse aangelegenheden in een ander land. Individuele burgers hadden zich eventueel wel meer kunnen verenigen. Maar reacties van enkele Vlamingen op 'ollanders' zullen, zoals u begrijpt, niet een aanmoedigend effect hebben gehad. Ten slotte is er nog het historische perspectief. Na 1830 koos Nederland teleurgesteld in haar bondgenoten voor een meer isolationistische koers. Daarbij zal Nederland na 1830 ook zoiets hebben gehad van: jullie moesten 'ons' niet, dus zoek het nu maar uit ook. Ik neem aan dat met de vorming van instanties zoals de BeNeLux, EGKS, EEG, EG, EU de rol van het Nederlands verbeterd is, het is immers een van de officiele talen. Het is uiteraard zo dat Nederland nooit veel heeft kunnen doen/betekenen; jullie hebben zelf ,en wees daar vooral trots op, jullie positie verbeterd! Wel hebben de meeste Nederlands sympathie, maar actievere steun bleef inderdaad meestal achterwege. Deze discussie vind ik echter, om eerlijk te zijn, een beetje schirzofreen. Nu 'beklagen' dat Nederland te weinig heeft gedaan en als Nederlanders wel intresse tonen reacties zoals: waar bemoeien jullie je mee? Het is of het één of het ander.

Dat is inderdaad de rode draad in het geheel. Sommige Vlamingen menen hun identiteit te kunnen halen uit het zich afkeren van alle mogelijke buurlanden. Het is een soort identiteitscrisis waarin je niet weet wat je wel bent en dan maar benadrukt wat je in ieder geval n�*et bent. In dat opzicht zetten zij de Belgische traditie voort. Belgicisten komen immers ook niet ver als ze de kenmerken van België moeten opnoemen, maar weten maar al te veel al dan niet vermeende kenmerken van buurlanden te geven, waar België vervolgens 'hemelsbreed' verschilt.

Noem het gerust de gevolgen van 177 jaar verbelzieken van de Vlamingen.

Nederland heeft zich altijd gedwongen gevoeld om zich terughoudend op te stellen wat dat betreft. De Nederlandse regering heeft immers belangen bij een goede relatie met de Belgische regering (en dus ook de Waalse prominenten daarin). Bovendien wordt den Ollander al verweten beter te weten dan de Vlamingen zelf, laat staan dat we daar ook nog druk bij gaan uitoefenen.

Ik denk dat de zaken er altijd te gevoelig voor gelegen hebben.

Vanaf wanneer?