Na 100 dagen: is dit het einde van België?
 

Even kijken wat de evolutie is, want ik ben van zin dit om de 10 dagen te doen.

Is dit het einde van België volgens u?

Voor meer en meer mensen wel. Mij zeker niet gelaten!

neen, ik denk het niet, nog niet....

Maar het zit er wel aan te komen...stilaan, maar zeker!

It is only the end if the fat lady sings...

Er zijn lange regeringsvormingen in veel landen geweest, zelfs regeringen die om de 3 maanden vielen en nog is Polen niet verloren.. Zelfs indien met een meerderheid bij volksraadpleging er een 3tal onafhankelijke staten worden uitgeroepen, nog zal de geografische entiteit in een of andere staatkundige
eenheid verder met elkaar moeten gaan. Tsjechië en Slovakije zijn beide gedoemd om deelstaten te worden van een meer geîntegreerde EU, alleen : hun politiek gewicht van elk afzonderlijk is minder zwaar dan het geheel geweest zou zijn. De economische gordiaanse knoop die men zou moeten doorhakken om een "klein-Vlaanderen" en "Klein Bruwallonie" te vormen is
overigens zeer ingewikkeld. De verleiding om de talloze "gastarbeiders"
wederzijds dubbel te belasten zal zeer groot zijn om maar één zaak aan te halen. diegenen die geloven dat ze een diktat kunnen opleggen in onderhandelingen van deze aard vergissen zich deerlijk.

Dan hoop ik voor jullie, dat jullie regering niet hetzelfde doet als Balkenende IV in Nederland d.w.z. na de formatie nog even 100 dagen het gevoel in het land peilen zonder echt te regeren.....

Zei de man die niet in polls gelooft...8O

Met andere woorden: als Belgique splitst zijn Vlaanderen en Wallonië gedoemd want ze wegen maar half zo zwaar meer in de EU dan nu. Het bekende, belgicistische wijsje dus.

Wat doe jij eigenlijk in de Baarle werkgroep?
Als Vlaanderen voor samenwerking met Nederland zou kiezen wegen we stukken zwaarder in de EU dan met een Waals Blok aan ons been.

'WIJ' mogen niets doen behalve wat we moesten: kiezen.

natuurlijk is het niet het einde, ik snap dan ook niet waarom zo veel mensen dit stemden (enig gevoel voor realisme?). Het is wel een zoveelste stap naar het einde.

ehhh dat lijkt me logisch, zo zit immers een parlementaire democratie in elkaar. Hoewel wat dat kiezen betreft je kan debatteren of het een plicht danwel een recht behoort te zijn. Daarbij ik sprak enkel een wens uit...:-)

Na honderd dagen mag je pas iets gaan doen, tot die tijd moet je de dialoog met de burger aangaan. /Balkenende en Bos

het zou het eerlijkheidshalve moeten zijn

Excuus voor een extra vakantie en het regeren zolang mogelijk uitstellen om de gemoederen te bedaren.

Is eigenlijk geen slecht idee. Ik zal meedoen ! Zet er de datum wel steeds bij, anders wordt het een warboel.

Bedankt voor de tip. Nu kunnen we met die 100 dagen toch al de datum terugvinden.

Nee, ik denk van niet.

Dit is niet het einde van België.

Na 200 dagen uitzichtloze crisis wordt zo'n vraag heel wat tastbaarder. Nu nog niet vind ik. Het zijn zeer interessante tijden, zeker, en het zal zeker een impact hebben op de Vlaamse verkiezingen van 09, maar ik denk niet dat dit het einde van het land zal inluiden. Je weet echter nooit...

Volgens de VRT is een formatie van meer dan 100 dagen in België zeldzaam. Behalve records van 103 en 107 dagen, die beide gebroken zullen worden, duurde het maar één keer nog langer: in 1988, 148 dagen. Dat was echter de formatie waarbij na 48 dagen vruchteloos praten Dehaene zijn bekende honderddagentijd inging: "Sire, geef mij honderd dagen". En het lukte 'm inderdaad. Nu heeft men na honderd dagen nog niet eens uitzicht op een regeerakkoord. Sterker nog, over de belangrijkste kwesties is nog niet eens onderhandeld!

Ik hoor Bart de Wever steeds vaker geruststellend zeggen: "in Nederland duurt het ook altijd zo lang." Ik heb de geschiedenis van de langste kabinetsformaties eens bekeken en als De Wever dat als geschiedkundige ook zou doen, zou hij dat voorbeeld niet gebruiken.

Sinds de invoering van het algemeen kiesrecht in 1917/1919 duurden maar liefst zeven kabinetsformaties in Nederland langer dan honderd dagen (tegenover nu vier in België, die wel allemaal in de laatste 25 jaar plaatsvonden...!):
1977 - 208 dagen
1973 - 163 dagen
2003 - 123 dagen
1956 - 122 dagen
1926 - 117 dagen
1994 - 111 dagen
1981 - 108 dagen

In de langste kabinetsformatie uit de geschiedenis (1977) en in de derde langste (2003) mislukte de formatie echter! In beide gevallen probeerde PvdA en CDA, in 1977 met D66 erbij, tevergeefs een kabinet te vormen. In beide gevallen kwam er uiteindelijk een kabinet van CDA en VVD, in 2003 met D66 erbij. Dat alternatief hebben de onderhandelaars in België niet: het probleem is niet de politieke kleur, maar de communautaire tegenstelling.

In twee gevallen (1956 en 1981) was er bovendien sprake van een kabinet dat binnen resp. twee jaar en een jaar weer viel. Bij het laatste kabinet-Drees (1956-1958) waren het de tegenstellingen tussen PvdA en KVP die de moeizame onderhandelingen en uiteindelijk de val van het kabinet veroorzaakten. In 1981 waren het de tegenstellingen tussen PvdA en CDA. Merk op dat het dus steeds de tegenstellingen tussen sociaaldemocraten en katholieken/christendemocraten waren die voor spanningen en lange formaties zorgden. Dat was ook het geval in 1973, voor de vorming van het kabinet-Den Uyl (het linkse blok PvdA-PPR-D66 met KVP en ARP). Dat kabinet maakte de vier jaar wel bijna vol. Ook de 111 dagen die de vorming van het eerste paarse kabinet (PvdA - VVD - D66) duurden, loonden: pas na acht jaar, op de valreep, viel het kabinet.

Er zitten dus maar twee succesvolle formaties bij de zes genoemde.

Een buitencategorie en misschien een leuk idee voor België was de uitkomst van de formatie in de winter van 1925-1926. Een nieuw kabinet moest toen gevormd worden na de 'Nacht van Kersten', waarin bij de begrotingsbehandeling de motie van de SGP'er Kersten om het Nederlandse gezantschap bij het Vaticaan af te schaffen, dankzij steun van Kamerleden van de protestantse regeringspartijen werd aangenomen. Dit was reden voor de Roomsch-Katholieke Staatspartij (RKSP, voorloper KVP en tot de omvorming van federatie naar nationale partij in 1926 officieel Algemeene Bond van RK-Kiesvereenigingen) om de regering te laten vallen. Vervolgens probeerde de vrijzinnig-liberaal Marchant eerst een kabinet van zijn Vrijzinnig-Democratische Bond (VDB) met de RKSP en de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij (SDAP, voorloper PvdA) te vormen, wat stuitte op een veto van de katholieke voorman Wiel Nolens: hij wilde "alleen in uiterste nood" met de socialisten regeren. (Hier werd de basis gelegd van alle latere afkeer tussen katholieken/christendemocraten en sociaaldemocraten, die nog altijd bestaat!) Ook de protestantse informateur De Visser weet geen compromis over het gezantschap te vinden. Vervolgens wordt in twee pogingen een zakenkabinet geformeerd, met op de protestantse minister-president De Geer na (in 1940 wegens defaitisme oneervol ontslagen als minister-president door koningin Wilhelmina) uitsluitend mensen van buiten de landelijke politiek.

Misschien een ideetje voor België als niets anders meer lukt: een zakenkabinet met externe Franstaligen die wel willen meewerken aan een staatshervorming? ;-)