Open brief VKW, UNIZO en VOKA aan ondertekenaars petitie ‘red de solidariteit’
 

“Een verdere staatshervorming versterkt de federale solidariteit” UNIZO, VOKA en VKW richten een open brief naar de ondertekenaars van de vakbondspetitie ‘red de solidariteit’. De 3 Vlaamse werkgeversorganisaties scharen zich achter de oproep tot solidariteit. Ze benadrukken evenwel dat die enkel bereikt kan worden mits een verdere doeltreffende staatshervorming met grotere verantwoordelijkheid en nauwere, doeltreffende samenwerking tussen de verschillende regio’s onderling en de regio’s met de federale overheid. In hun open brief verwijzen Johan Van Overtveldt (VKW), Philippe Muyters (VOKA) en Karel Van Eetvelt (UNIZO) concreet naar de noodzaak het arbeidsmarktbeleid en de vennootschapsfiscaliteit te regionaliseren. Daarnaast bepleiten ze een rationele benadering door alle betrokkenen, zonder demagogie of verborgen agenda’s.

Lees verder...

Splitsen om beter samen te werken. Ge moet er maar opkomen!

Zo moeilijk te begrijpen is dat toch anders niet.

Face it wat de franstaligen willen veiligstellen zijn de geldstromen (en indien mogelijk nog wat gebied annexeren). Het vlaams moteurreke is echter stevig aan het sputteren en zal alleen nog genoeg kunnen opbrengen als er op economisch vlak een andere koers wordt gevaren.

Dezelfde koers voor VL en Wall is echter geen oplossing want de problemen zijn anders. Bvb. Wallonië (en Brussel) kampen vooral met een torenhoge jeugdwerkloosheid. Vlaanderen heeft vooral een probleem met veel te weinig 50-ers die nog werken en ten dele als gevolg daarvan een schaarste op de arbeidsmarkt. Conclusie: 1 beleid voor de 2 regio's zet geen zoden aan de dijk, want is voor minstens 1 van de 2 slecht, en een tussenoplossing is voor allebei slecht. Het is wel de best mogelijke strategie om ervoor te zorgen dat de vlaming verder radicaliseert en volledige onafhankelijkheid gaat eisen.

Persoonlijk wil ik sowieso die volledige onafhankelijkheid, maar een franstalige die tegen de regionalisering van economische bevoegdheden is beseft niet goed dat hij/zij daar niet het voortbestaan van België mee in gevaar brengt, maar net het tegenovergestelde.

De patronale standpunten worden steeds verkocht "in naam van het algemeen belang" en "solidariteit" tussen generaties, tussen regio's daar waar hun standpunten in eerste plaats in het belang zijn van hun leden uiteraard. Daar is niets mis mee alleen is er ook niets mis als men het verhaal niet slikt.