De toekomst in 2016 ?
 

Ik heb nu geen tijd om alles hier neer te schrijven maar ga alvast beginnen met dit : Het sociaal-economisch overleg model van dhr. Pieter Timmermans.

Heel andere arbeidsrechtelijke thema’s aan de orde

Inhoudelijk zullen we het in 2016 hebben over het loonwerkersstatuut. De discussie over de toenadering tussen de huidige arbeiders- en bediendestatuten zal achter de rug zijn. We zullen nog meer dan vandaag in een diensteneconomie leven en vakbonden zullen, trouw aan hun missie, de bescherming van de loonwerker op zich nemen. Nochtans zal deze zich niet zomaar meer laten betuttelen door de vakbondsstructuur. De loonwerker is een mondige en mobiele medewerker die nu eens met een arbeidscontract aan een werkgever verbonden zal zijn, dan weer als zelfstandige zal opereren, en waarom ook niet ... een tijdje als interim-manager. De werkgever zal bijgevolg meer aan “management by walking around” moeten doen, waarbij hij, naast contact met de basis via de vormelijke overlegstructuren, directe contacten met medewerkers onderhoudt onder het motto “Met je oren zie je meer”. De werkgever zal ook geconfronteerd worden met de flexibele werknemer die het soepel hard werken met onthaasten combineert.

Verder zullen we het in 2016 allicht hebben over de verdere uitbouw van werk op afstand (telework), het loopbaanconcept, de invulling van het arbeidsjaar i.p.v. de arbeidsdag of de arbeidsweek, de netto-looneisen i.p.v. bruto-loonsverhogingen, en het cafetaria-plan. Met dit laatste bedoelen we beloning meer op maat van de moderne medewerker waarbij deze laatste periodiek de mogelijkheid krijgt om binnen een vastgelegd kader actief zijn of haar arbeidsvoorwaardenpakket te wijzigen, en dit met behulp van een systeem waarbij keuze-alternatieven zijn opgenomen.

Ook rond de vraag of een mama of een papa al dan niet een recht op één jaar ouderschapsverlof heeft zal dienen beslecht te worden, met als voornaamste twistpunt: wie betaalt dit? wie financiert dit?

Ander heikel thema dat wellicht verhitte debatten zal veroorzaken, is dat van de veiligheid op het werk. Tot nu werd deze problematiek voornamelijk vanuit een industriële logica benaderd. Wat indien 80% van de werknemers in een dienstenbedrijf aan de slag is? Zullen we de kiné op de werkplaats toelaten om tijdens de pauze de verkrampte spieren van de beeldschermwerker los te maken?

Hopelijk kunnen we in 2016 ook zeggen “La nouvelle sécurité sociale est arrivée!” waarbij de bijdrageplichtige basis niet meer overwegend het loon is, en waarbij meer en beter gefocust wordt op de echte noden en minder op comfortregelingen. Wie weet zullen we ook spreken over een basispakket aan gratis gezondheidszorg, een collectief georganiseerd aanvullend tweede pakket en een privaat gefinancierde aanvullend derde pakket aan gezondheidzorgen?



En geloof me vrij, zal hier de komende dagen bewijzen dat dit ook wordt gezegd door verschillende politieke partijen. Ook de andere werkgevers organisaties doen zulke uitspraken. Doe jullie zelf allemaal een plezier en lees actief in Vlaanderen eens !



Waar vertrekt men van ? De Lissabon norm. Dit wordt deze week nog maar eens gezegd door dhr. Kris Peeters in het magazine trends. Wat zijn de 4 belangrijkste pijlers om aan de lissabon norm te voldoen :

• hoge productiviteit
• meer flexibiliteit
• langere loopbanen
• weinig sociale zekerheid !

Wanneer wat meer realiteitsbesef over onze toekomstplannen, in het licht van de enorme industriële onwikkeling van China (1.3 miljard mensen) en Indië (maar 1 miljard) die de wereld meer en meer overspoelen met hun producten.
Zij werken met zeer lage lonen, lange arbeidsduur, weinig sociale voorzieningen enz.
Hoe ziet hurycane die verdere ontwikkeling?
Of moeten we ons daar gewoon niets van aantrekken en hier steeds maar meer eisen stellen voor hoger loon, meer verlof, vervroegd en hoger pensioen, minder flexibiliteit, jobzekerheid enz?

Heel simpel. Je kan meestappen in het kapitaalsopbod en het najagen van de oneindige winsten of je kan zoeken naar een middenweg tussen werkgevers en werknemers.

En het eerste is datgene dat men najaagd in Vlaanderen, met de lissabon gedachte in het achterhoofd. Ik ben eigenlijk heel content dat U het zelf zegt.

U weet dus net zo goed als ik dat wij er in een onafhankelijk "vrij" Vlaanderen niet zullen komen zonder dat wij op vele gebieden zullen moeten inleveren. En U kan toch ook niet ontkennen dat als we van Wallonië een even sterke economie maken als die in Vlaanderen, dat we als België veel meer kans hebben om veel minder af te geven. Misschien zelfs wel verder te bouwen aan een verbetering van de sociale zekerheid ?

Beste hurycane, ik stap helemaal niet mee in het kapitaalsopbod, vanwaar haal je het?
Het onderwerp dat ik aan haal heeft ook niets te zien met dat 'onafhankelijk Vlaanderen' dat je blijkbaar nachtmerries bezorgt, en ook niet met 'extreemrechts'.
Toch ben ik blij dat ik je eigenlijk heel content gemaakt heb, alhoewel ik de lissabongedachte niet in mijn achterhoofd heb.
En geloof me, ik verkies ook een welvarend Wallonië en zelfs een welvarende hele wereld.
Mijn vraag was heel simpel: wij hebben hier in West-Europa doorgaans een zeer goede sociale zekerheid, waarover ik mij verheug.
Is het realistisch en ethisch verantwoord steeds nog meer te eisen wetende dat reuzen als China en Indië (die veel minder hebben en met veel minder tevreden zijn) op ons afkomen?

Neen, het etische is dat wij onze sociale zekerheid zouden moeten uitdragen en uitbreiden ipv ze op te splitsen en te verkleinen. Wij gaan de standaard verlagen om op hetzelfde niveau te komen als anderen of wij gaan er mee voor zorgen dat andere op hetzelfde niveau geraken als het onze ?

Klinkt mooi, maar is vrij van zegel en realiteitszin.

Wat je ook rookt, ik wil er ook wat van!

Ah, realistisch target: belgique legt zijn sociale zekerheid op aan de hele wereld.

Je leeft in de wolken.
Hoe kan je nu onze sociale zekerheid uitdragen aan de rest van de wereld. Honderden miljoenen zijn reeds heel blij als ze gewoon wat drinkwater hebben.
En jij gaat 'onze sociale zekerheid uitdragen en uitbreiden' !!?? Welke toverformule ga je daarvoor gebruiken?
Tracht eens een boederijtje in de rijstvelden van Thailand uit te bouwen, en als je het voor mekaar krijgt dan kun je hopelijk arbeiders minimum 5 euro per dag uitbetalen zijnde het dubbel van het gebruikelijk dagloon.
Mogelijk sta je dan weer met je voetjes op de grond.

Geen idee of jullie het weten maar bvb. in Polen stijgen de lonen meer en meer en geeft het nog een paar jaar en alle Polen zijn hier verdwenen en werken terug in eigen land. De president ginder heeft trouwens al opgeroepen om terug te keren. Overal wordt winst gemaakt dus overal kan naar een standaard gewerkt worden.

Als jullie zeggen dat het onrealistisch is dat wij onze sociale zekerheid uitdragen dan zeg ik dat kan. Maar dan moet je zeker niet spreken over etische normen als je wat wij hebt wil afbouwen tot wat andere maar hebben, dan stap je wel mee met het kapitaal.