De postindustriële samenleving en de idee van een "homo renovatus perpetuus"
 

In de agrarische samenleving met haar vast politiek stramien - of op zijn minst het verlangen naar de vastheid ervan - speelt de "homo sapientiae perpetuae" (mens van de eeuwigdurende wijsheid) de hoofdrol. De held van de Klassieken, de keizer in het Vroege Christendom; in de lijn van de Godsvrede was de hunkering naar de kennis van eeuwige en hooggeplaatste wijsheid, en de daarmee gepaard gaande stabiliteit op politiek vlak, groot. Dit is werkelijk het tijdperk van de "homo politicus".

Met de opkomst van de industrialisering verdwijnt die wens. De ruiten van de illusie van een eeuwigdurende stabiliteit worden ingegooid door Machiavelli en de Beeldenstorm. Vernieuwing wordt de norm, en liefst in een vast kader. Niet voor niets rijst de democratische gedachte - oorlog in een lieftallig en wettelijk kader - opnieuw op uit het graf dat voor haar door de Romein en de Parth gegraven was. Verscheidene stemmen roepen om de institutionalisering van de "homo economicus". Deze is in de grond niets anders dan de "homo renovatus" (vernieuwende mens, maar misschien is "herscheppend" een betere weergave). Is er nog nood aan eeuwige wijsheid? Zeker, bevindt de elite, maar dan diep weggedrongen in de bibliotheken van de zichzelf populariserende universiteiten.

We staan momenteel op de rand van de industrialisering. Sedert enige tijd geraakt de idee van het postindustriële bij ons ingeburgerd. Nu, wat is de weerslag daarvan op het gebied van "de mens"? Kan de "homo renovatus" zichzelf handhaven in het tijdperk van digitalisering? Verder, kan de democratie zich handhaven? Het lijkt me dat de grote verhalen de wereld uitgaan. Het etatisme verbleekt tot een niet-te-ontsluiten pap, het anarchisme blijft - quelle nouvelle? - marginaal. Edoch wijzen alle richtingen in een nederlaag voor de staat als geheel. De staat boeit niet meer, de politiek - paradoxaal genoeg invasiever en algeheler dan ooit - wordt teruggedrongen tot een Camusiaans absurdistisch televisieverschijnsel. Jean-Jacques De Gucht zal een plaats krijgen in de Story, maar niet in de History.

Houdt de "homo renovatus" stand? Ik denk het wel; maar niet in de frontlinie. Waar speelt de huidige postindustriële revolutie zich af? Nauwelijks in België - eerder in enkele vooruitstrevende Aziatische staten, in bepaalde delen van Noord-Amerika en een luttele Europese metropolen. Interessant verschijnsel: de avant-garde in de steden. De "homo renovatus" wordt naar de burgerlijke buitenwijken verdreven. Net als de nog steeds bestaande "homo sapientiae perpetuae" verbannen naar een zichzelf radicaal marginaliserende uithoek van de samenleving.

In de quasi-stadstaten zal de "homo renovatus perpetuus" (eeuwigdurend herscheppende mens) opstaan en alle macht naar zich toe trekken. Zijn voornaamste eigenschap is niet het opslaan van kennis, maar zijn mogelijk om kennis te verwijderen en nieuwe op te nemen, en dat zo vlot gecoördineerd mogelijk. Hoewel dit het intrinsieke niet uit de weg gaat - hij wordt eveneens aangespoord zelf actief deel te nemen aan het vinden van nieuwe processen en niet enkel te herkauwen wat anderen nieuw voor hem gevonden hebben (cf. de Google-mentaliteit) - zal de mens zo een Moderne Koe van de Kennis worden, die leeft in een samenleving waar politieke, noch socio-culturele of economische zaken werkelijk van belang zijn. Het Leven an sich wordt beheerst door de Kennis(-zoals-zich-die-op-de-dag-zelf-aanbiedt). Het model van de mens is niet "het boek" (metafoor voor de "homo sapientiae perpetuae"), "de krant" (confer de "homo renovatus"), maar RSS en dergelijke.

Na de Verlichting, de Knipperlichting?

IK ken niemand van de homo's die U opnoemt de enige waar een belletje gaat rinkelen is "homo politicus" Pim Fortuyn.

Uw tekst lijkt me iets voor filosofen.

Zelf geschreven of herkauwt?

Lombas, wil je dit nu ook eens vertalen in mensentaal ? Het is maandag voor iedereen hé.

Ik dacht al dat het aan mij lag... bijna even erg als Lincoln over de zin van het leven.:lol::lol::lol:

Was je dipje even erg als je avatar laat uitschijnen ?
Ondertussen heb ik nog niets begrepen over de homo renovatus.
Wees geduldig Rudy, de week is nog niet om. Alles kan beter, en wat we zelf doen doen we ook beter. Dacht ik.
Sorry, ben tegen mezelf aan het praten.

Alwéér een thread over homo's ?
OMG Daar gaan we weer :-D
Indien niet : in mensentaal aub :evil:

:rofl: Het was U ook opgevallen, echt niet te doen da kereltje.

Nochtans denk ik dat hij wel slaagt in zijn opzet, hoe pervers die ook mogen zijn. Maar ik hou U niet tegen hoor SNOOPY, U doet maar, ik leer elke keer bij.

Maar weet ge wie dat is?

Hoeveel procent van de bevolking rekent u tot deze nieuwe klasse, de "homo renovatus"?
Tweede vraag: is deze nieuwe klasse een voorbeeld voor de anderen?
Twee belangrijke vragen.

De vertaling van de Latijnse termen staat vermeld.

Lombasianisme staat garant voor haar originaliteit.

De nieuwe klasse is de "homo renovatus perpetuus". De "homo renovatus" op zich bestaat volgens mij al ongeveer drie tot vijf �* zes eeuwen.

Ruwweg schat ik dat de oude klasse van de "homo sapientiae perpetuae" minder dan 5% van de bevolking vertegenwoordigt, mogelijk zelfs niet de helft daarvan. De "homo renovatus" zal een belangrijk percentage van de komende eeuw blijven herbergen, ook in onze streken, waar ik zijn aandeel rond de 75% zie. De gloednieuwe "homo renovatus perpetuus" zou dus beperkt blijven tot één vijfde van de denkende op zich staande mensen.

Ik denk niet dat het een kwestie van "voorbeeldfuncties" is. De sofisten en Socratici, een toonvoorbeeld van mensen die "homo sapientiae perpetuae" zijn, de oudste "klasse" zo u wil, hebben nog steeds veel aanzien. Misschien wordt het een kenmerk van de postindustriële samenleving dat titels en "ego" (filosofisch gezien) nog verder qua impact dalen, hoewel ik een kleine tegenbeweging (de CEO's, bijvoorbeeld) waarneem. Het is onmogelijk om zo te zeggen wat de verdere evolutie zal zijn.

Aan.
Uit.
Aan.
Uit.
Aan.
Uit.

Hihi. :-D

Bon... alles in orde jongen? :-D

Zolang het niet over 'scat' gaat mag U me best inlichten.

Verbale masturbatie. Ieder zijn meug...

Lombas heeft een punt.

Kunt u ook beroepscategoriën geven bij de verschillende classificaties?
Ik ben het met u eens dat de waarde van de intellectueel erodeert. Verder denk ik dat CEO's vooral worden gekenmerkd door vloeibaarheid. Als diezelfde CEO's fungeren als rolmodel, wat ze ook doen, dan zou het kunnen dat vloeibaarheid, in hun kielzog, een nieuwe waarde aan het worden is, een leidraad inzake gedrag.

Het daarbij passend dogma wordt dan: "U zult vloeibaar zijn of niet zijn".

ALS
de sofisten, Socrates het begin van de beschaving inluiden [wat kan betwist worden]

EN
langs 2000 jaren passeerden:
1. "homo sapientiae perpetuae" / de eeuwigdurende wijsheid / "het boek"
2. "homo renovatus" / de industriële revolutie / "de krant"

OM
te komen tot de 21ste eeuw
3. "homo renovatus perpetuus" / het post-industriële tijdperk / "RSS"

WAT IS DAN?
De eeuwig durend herscheppende mens? Noem er eens één?
Zijn CEO's eeuwig durend herscheppende mensen?
Is de CEO "een moderne koe van kennis"?
Is de CEO de enige "koe van kennis"?
En als de CEO normerend is, welke zijn dan de normen?

Men stelt het nu voor alsof de "Google-mentaliteit" iets nieuws is. Google is een geavanceerde 'tool' voor mensen die kennisfragmentjes verzamelen die op dat ogenblik een behoefte bevredigen. Maar het is geen toeval dat in boeken - het juiste tijdstip herinner ik me niet meteen, daarvoor zal ik even moeten Googlen - registers werden opgenomen met woorden en begrippen en verwijzingen naar bladzijden: de lezer hoefde niet langer het hele boek te lezen, maar kon dié informatie opvragen die hij 'on the spot' nodig had. Bovendien is er niets oneervols aan Google: er zijn op het net ook lange, doorwrochte teksten te vinden en het opvragen van weetjes hoeft het lezen van boeken en de wijsgerige reflectie niet in de weg te staan.

Maar globaal genomen houdt je betoog wel steek. De "homo sapientiae perpetuae" - wiens impact in het verleden nu ook niet te hoog moet worden geschat - is een nichefiguur geworden, een slachtoffer van de steeds verdergaande uitdifferentiatie en specialisering. De politieke rol is gemonopoliseerd door beroepspolitici; de intellectueel is quasi-werkloos want zijn betekenis is opgesplitst en overgedragen op gespecialiseerde zingevers, cultuurnormeerders (de markt), politici, specialistische wetenschappers, etc. die elk binnen hun eigen veld andere normen aan zichzelf opleggen.

RSS kan alleen als er een centrale processoreenheid is die het geheel beheerst.