Federale kieskring : Vlamingen lusten hem niet
 

Ik vind het wel een redelijke eis om een teken te geven dat we niet op de boedelscheiding uit zijn.

Ik stel voor dat Didier Reynders premier wordt, dat lijkt me een veel beter teken dat Vlaanderen Wallonië nog wel lust dan al die transfers, uitbreidingen van Brussel, federale kieskringen,...

Dat meen je niet!
Den diene premier is al 1 ding, maar dan nog met de reden om de Franstaligen te sussen?

Waarom zouden wij in godsnaam zo'n teken moeten geven? Versterkt dat onze onderhandelingspositie?

Geven de franstaligen misschien een teken dat ze eindelijk ons grondgebied willen respecteren? Is het daarom dat Reynders in één moeite ook meteen het recht eist voor de Franse Gemeenschap om op te treden in Vlaams-Brabant?

Daar ben ik het mee eens. Om andere redenen weliswaar, maar dat terzijde.

Ondertussen al 725 stemmen en de uitslag blijft gelijk.

U kan trouwens hier nog altijd uw stem uitbrengen: http://www.standaard.be/Meningen/Pol...aspx?poll=5560

Natuurlijk. Een Franstalige premier zal minder Waal zijn dan Belg en dus eerder geneigd tot toegeven. Het Verhofstadt effect.

Dat kan een tegenprestatie zijn, maar de Vlaamse onderhandelaars zijn te laf om dat te vragen.

Welke zijn de uwe?

Heb je daar ook aanwijzingen voor?

Welke 'Vlaamse' onderhandelaars zijn te laf om te vragen dat de Franstaligen met hun grijpgrage poten van Vlaanderen afblijven?
Volgens mij zijn het geen Vlaamse maar belgicistische onderhandelaars die daar geen punt van willen maken. We weten waarom. De Vlaams-nationalisten houden allang voet bij en eisen dat er geen morzel Vlaamse grond zal worden afgestaan. Om welke reden dan ook en nog het minst van al als prijs voor het splitsen van een ongrondwettelijke kieskring!

Bij nader inzien lopen ze toch nogal gelijk:

Aansluitend meen ik dat Reynders als premier van een tripartite het beste recept is om binnen de vijf jaar een eind te maken aan België.

Maar mijn twijfels gingen eigenlijk over iets anders, nl. uw stelling dat de Vlamingen een signaal zouden moeten geven dat ze België willen behouden. Ik vind dat absoluut onnodig, uiterst schadelijk zelfs. Wij hebben er baat bij om de druk op de ketel te houden.

Mee eens.

Nog meer mee eens.

Zo'n eis lijkt me kinderachtig. Of er gescheiden gaat worden, hangt niet alleen van de Vlamingen af, maar ook van de Franstaligen. I.p.v. van de Vlamingen te eisen om een blijk te geven van het voornemen om niet te scheiden, kunnen de Franstaligen zich beter afvragen hoe zij zelf aan het ontstaan van het scheidingsgevaar hebben bijgedragen en er adequate conclusies uit trekken.

Ik vind het wel niet slecht op het aantal Kamerzetels op te trekken naar 200.

Met het samenslaan van de Senaat zou men uiteindelijk kunnen groeien naar 250 zetels.

100 daarvan zouden dan zoals nu proportioneel in kieskringen bezet worden, 50 in een federale kieskring, 50 direct verkozen vanuit de gewesten, en 50 vanuit te creëren districten volgens een first past the post systeem of dergelijk.

Enfin, 't is maar een ideetje.

Vanuit democratische overwegingen sta ik daar zelfs niet afkerig tegenover.

maw, meer democratie, meer participatie van de gewesten en dichter bij de bevolking, schitterend ideetje toch wel.

Enkel het gedrag van hun Vlaamse tegenhangers, mits het al jaren geleden is dat er nog een Waalse premier was.

De rooms-blauwe, mits dat de beoogde coalitie is. Maar ik heb mijn twijfels of het ooit anders zal zijn.

U heeft de wereld ingedeeld in belgicisten en Vlaams-nationalisten. U stopt zichzelf in dat vakje Vlaams-nationalistisch en mij ongetwijfeld in belgicistisch terwijl ik geen enkele emotionele band heb met België, de koning en kleffe hymnes als de Brabançonne.

Heeft u er ooit al bij stil gestaan dat die Vlaamse onderhandelaars niet belgicistisch en niet Vlaams-nationalistisch kunnen zijn ook?

Ik vrees dat een federale kieskring het broze evenwicht in België in gevaar zou brengen.

Aangezien de Walen onevenredig veel zetels hebben in vergelijking met hun aantal stemmen (maar niet met hun inwoners), zou dat op korte termijn een Waals verlies aan parlementszetels betekenen.

Aangezien Franstaligen intellectueel niet in staat zijn om Nederlands te leren (sic) kan dat op lange termijn de politieke verfransing van Vlaanderen in de hand werken.

Een federale kieskring lijkt misschien wel democratischer, maar ik vrees dat het België meer kwaad zou doen dan goed. België is immers geen democratie als een andere, maar in feite een tweeledig land dat kan overleven door het evenwicht te bewaren.

Terug naar de peiling, 30% is en blijft veel voor een herfederalisering.

Och kom, een beetje diplomatie, Kortaf. De Franstaligen zijn daar wel goed in. Die slaan er in hun eisen te verpakken als toegevingen aan ons. Een voorbeeld:

Brussel is 80-90% Franstalig? Wel, beste Vlamingen, laat ons Brussel uitbreiden met Vlaamse gemeenten en dan zit je weer aan 50-50. Het lijkt een toegeving in ruil voor een Waalse eis, maar indien ingewilligd krijgen ze twee wensen vervuld.

Zo vragen de Franstaligen nu een teken, wel, geef hen het vergiftigde geschenk van de leverancier van de premier. Niet omdat dat de boedelscheiding zou versnellen (tenzij hij natuurlijk niet Verhofstadt nadoet, maar daar hoop jij denk ik wel op), maar omdat een Waalse premier eerder geneigd is wat inschikkelijker te zijn voor Vlaamse eisen om zijn postje veilig te stellen. In ruil mag hij dan paraderen op internationale topontmoetingen en mag hij gekke bekken trekken bij de Amerikaanse president. En daar is het de premier toch om te doen.