Zweren als christen?
 

Eenvoudige vraag: mag je (algemeen) eden zweren als christen? Verder dus, zweer jijzelf, als christen?

Jezus' leer zegt ons:

[33] Jullie hebben ook gehoord dat destijds tegen het volk werd gezegd: “Leg geen valse eed af, voor de Heer gedane geloften moeten worden ingelost.”
[34] En ik zeg jullie dat je helemaal niet moet zweren, noch bij de hemel, want dat is de troon van God,
[35] noch bij de aarde, want dat is zijn voetenbank, noch bij Jeruzalem, want dat is de stad van de grote koning;
[36] zweer evenmin bij je eigen hoofd, want je kunt nog niet één van je haren wit of zwart maken.
[37] Laat jullie ja ja zijn, en jullie nee nee; wat je daaraan toevoegt komt voort uit het kwaad.

Mt 5,33-37

Waar vele christenen nogal zweverig omspringen met deze boodschap, die erg duidelijk en logisch is - want creëert zweren geen dubbele realiteit; je wordt geacht normaal de waarheid te spreken en dan ga je plots écht écht de waarheid spreken? - zijn er bepaalde denominaties als de Quakers en Mennonieten die het geheel respecteren.

Hoe denkt u erover?

Religie opzich is een zweer der mensheid.

En jouw voortdurend negatief gebrabbel is een zweer voor mensen die op een gewone manier met elkaar willen converseren.

Maar doe gerust verder, als jij je er goed bij voelt, wat waarschijnlijk zo is. Fijn zo.

En nu terzake.

Zulke verzuurde atheïsten kan je het best negeren ;-)

On topic: Optie B.

"Religie opzich is een zweer der mensheid." is geen belediging volgens mij, maar een kritiek en kritiek moet altijd welkom zijn.

Mvg
Yahya

Off-topic is niet welkom.

Ik heb niets tegen zweren en ik ben Christen. Het schijnt dat men verscheidene leugentjes om bestwil vertelt. Echter, het vertellen van een leuge onder ede vind ik iets zeer laags en schofterigs. Dan is bij mij het vertrouwen weg.

Ik ben christen maar zeker geen voorbeeldige. Zweren de waarheid te spreken benadrukt de geloofwaardigheid, tenzij het uit de mond van een hypocriet of professionele leugenaar komt. Iets zweren naar de toekomst toe vind ik zinloos gezien de omstandigheden kunnen wijzigen, ongewild.

Een belofte is goed genoeg toch? Zweren maakt voor mij een belofte in ieder geval niet beter. Als ik een terrorist met een mes aan mijn keel iets moet beloven of zweren maakt niet uit, wanneer het uitkomt verbreek ik het. Maar goed, ik ben ook niet gelovig, dus ik ben waarschijnlijk één van de weinige mensen die zweren vreemd vind.

"Zweer niet ijdel, vloek noch spot"
Dit (en bovenstaande citaten), interpreteer ik als: pleeg geen meineed en leg geen eden af op bv. je geloof, je leven of dat van een ander.

Wat dus wel mag:
"Ik zweer de waarheid te spreken enz... God is mijn getuige"
Je doet hier een belofte, waarbij God niet als onderpand dient, maar als getuige.

Trouwens, is bv. de huwelijksbelofte ook niet een eed?

Helemaal mee eens...dat is de grootste (mentale) ziekte die de mens ooit getroffen heeft en er bestaat spijtig genoeg nog altijd geen pilleke voor om deze kanker te bestrijden.

Welk deel begrijp je niet?

[34] En ik zeg jullie dat je helemaal niet moet zweren, noch bij de hemel, want dat is de troon van God

Ik begrijp nog steeds niet waarover men het hier heeft. Wat is 'zweren'? Bestaat dit nog, 'zweren'? Futiel allemaal.

Als je een publiek ambt aanvangt, bepaalde getuigenissen aflegt, tegen je maten vertelt dat je naakt op de noordpool hebt rondgelopen &c. wel ja.

Ja maar men zweert niet meer in naam van God. Vroeger was dit zo, maar nu niet meer. Trouwens 'zweren in de naam van God'. U denkt toch niet dat God hieorver beledigd zou zijn. Futiel allemaal.

Je gaat echt voorbij aan mijn intentie:

[37] Laat jullie ja ja zijn, en jullie nee nee

deze boodschap, die erg duidelijk en logisch is - want creëert zweren geen dubbele realiteit; je wordt geacht normaal de waarheid te spreken en dan ga je plots écht écht de waarheid spreken?

Het gaat niet enkel om zweren bij God. Zie ook: http://nl.wikipedia.org/wiki/Eed .

In Nederland wordt de eed afgelegd met de woorden: "Ik zweer dat ik..." of "Zweert u dat u...". De beëdigde bekrachtigt ten slotte de eed door het opsteken van de twee voorste vingers van de rechterhand waarbij hij zegt: "Zo waarlijk helpe mij God almachtig".

Als men in plaats van de eed kiest voor de belofte of voor de verklaring, begint men met: "Ik beloof/verklaar dat ik..." en bekrachtigt men met "Dat beloof ik" of "Dat verklaar ik". In dat geval is het niet nodig de twee voorste vingers van de rechterhand op te steken. Dit is zo geregeld in de Wet vorm van de eed van 17 juli 1911.

Een christen met respect voor de Leer zal dus eerder verklaren dan zweren. Zie ook: http://en.wikipedia.org/wiki/Oath#Ju...tian_Tradition .

'Zweren' houdt gewoon een belofte in. 'Zweren' wil nu gewoon zeggen: ik geef u mijn woord dat ik de waarheid zeg. Die eed (belofte) doe ik. Niets meer en niets minder.

Ik ben niet alleen te trots, maar ook te lui om te liegen (wil niet steeds lopen te onthouden wat ik zelf gelogen heb en dan wellicht te moeten blijven liegen).

Iets anders kan (nog niet persoonlijk meegemaakt) zijn dat ooit een leugen om lijfsbehoud noodzakelijk zou kunnen zijn.

"Sterke" argumenten als eed-op-een-boek of bij een (mogelijk valse) baard vind ik zowel verachtelijk als bespottelijk.

De eed-vervangende formulering die ik opving uit een Duitse rechtbank-soap op TV spreekt mij wel aan, ongeveer: "ik weet dat ik als getuige de waarheid moet spreken en mij in ander geval strafbaar maak; mag weigeren te antwoorden indien ik hiermee mijzelf zou belasten".

Optie-D dus.

Ik ga ook voor optie B.

Als anderen mij vragen om te zweren, zeg ik meestal: je vertrouwt dat ik de waarheid spreekt, of je doet dat niet.