Een solidaristische revolutie in golven?
 

De basis hiervan is een bericht van mij in de draad "di rupo volgt nationalisten", maar ik vond het wel eens interessant om hier een apart onderwerp van te maken om te discussiëren.

De marxistische visie om de maatschappij te veranderen gaat uit van een klassenstrijd, al dan niet geleid door een revolutionaire voorhoede. Zij willen de staat omvormen tot een dictatuur van het proletariaat door een revolutie van de proletarische massa.

Er is echter nood aan een andere soort klassenstrijd, niet één van proletariërs vs patroons. De strijd die gevoerd moet worden, is een strijd van arbeiders, bedienden en de gewone Vlaamse ondernemers tegen de globalistische multinationals, het belgische establishment en de Europese dictaten. De strijd is iaw een volksnationalistische strijd in meerdere golven;

1. Eerste golf: de "infiltratie-fase". De solidaristische/corporatistische ideëen worden langzaam, maar zeker, verspreid onder de bevolking om een eerste basis te vestigen op sociaal, economisch en cultureel vlak. Studentenorganisaties, culturele organisaties, etc... worden opgericht in de solidaristische-corporatistische zuil.
2. Tweede golf: vereniging van arbeiders/bedienden in een nationaal-syndicalistische unie (NSU) en vereniging van kleine ondernemers met de middelgrote Vlaamse ondernemers in een nationale ondernemersraad (NOR) die samen zullen zetelen in de nationale corporatie (NC).
3. Derde golf: verovering van het politieke toneel. Een corporatische-solidaristische partij (CSP) begint, gesteund door de NC, zich een plaats te kerven in het partijpolitieke landschap. Dit echter als middel, de revolutie mag uiteindelijk niet verzanden in een parlementairisme.
4. Vierde golf: de ganse corporatistische-solidaristische zuil lanceert zijn aanval op het establishment. De CSP voert de strijd in de parlementen, gesteund door de agitatie op strijd van de rest van de zuil.
5. Vijfde golf: CSP neemt de macht over door de agitatie en begint met het installeren van een corporatistisch regime, waarbij de NSU/NOR/NC staatsinstellingen worden om zo de corporatistische staat te verankeren.

Het is vanzelfsprekend dat in de vijfde golf de CSP de banden met organisaties zoals de NAVO verbreekt, het Vlaamse bedrijfsleven stimuleert (en stapsgewijs de multinationals buitenzet, ze in één keer buitenzwieren zou namelijk een enorme werkloosheid veroorzaken die de corporatistische staat niet in één keer zou aankunnen) en de nodige sociale wetgeving in de grondwet inschrijft.

Uiteraard is dit maar een simpele weergave van een veel groter eventueel overgangsscenario. Wat zijn de overpeinzingen van mijn mede-forummers hier?

Dat het grotesk is? ;)

Jawaddedadde! O_O Als ge dat solidaristisch noemt heb ik me toch wel vergist in het stemmen denk ik :D

http://forum.politics.be/showthread.php?t=95716

:?

Goed plan, ik doe mee, onder voorwaarde dat er ook wapenfabrikanten en grote Vlaamse ondernemers in die NOR zitten. Anders heeft het geen zin.

Jou 'plan' is een weg naar de Hel.

Absoluut tegen. Het feit dat je ideeen moet verspreiden zegt al genoeg : het zijn niet de dingen waar het volk zelf behoefte aan heeft. Het is kunstmatig.

VJW geniet de steun van het VB en VJW-kopstuk Van Damme zit in de regionale raad van het VB ;)
Mensen als Eddy Hermy zullen zeker een belletje doen rinkelen

Naïver dan een gelobotomeerde goudvis.

This is nonsense up with which I shall not put!

Ge hebt de kaart omgekeerd vast Abdel.
Daar heb je een punt. We kunnen beter een solidaristisch bedrijf oprichten. Geen ideeen maar daden. Een solidaristisch bedrijf zou als propaganda al veel efficiënter zijn dan 100 miljoen pamfletjes. Money talks, bullshit walks!
Gaan werken voor een goed bedrijf is de ultieme vorm van 'actie' voeren.

ahja,de revoluties die er moeten komen hebben een utopisch model,ze kunnen solidarisch zijn,proletarisch ,maar altijd blijft er een partij het leven van miljoenen mensen sturen en zijn dissidenten desnoods een kopje kleiner gemaakt.

Bravo

Ik ben geen lid van VJW en Van Damme zit niet in de regionale raad van het Vlaams Belang.

Uw plan is in theorie echt mooi. Echter ik vrees dat de eerste fase te lang zal duren. Daarom moeten solidaristen nu reeds gebruik maken van de diepe regimecrisis, die het nationale bewustzijn van de Vlamingen dag na dag sterker maakt. Laat mensen als Dewever, Leterme en Vandeurzen maar doen, steun ze zelfs. Laat de crisis groter worden. Dit kan het proces van uw eerste fase drastisch gaan versnellen.

In crisissituaties kun je altijd makkelijker werken. ;-)

Dit is echt klinklare onzin, elk idee zal eerst door een voortrekkende groep verspreid moeten worden voordat de massa zich erachter kan scharen. De behoefte naar bv democratie is ook op zo'n zelfde manier gegroeid, het is niet zo dat de massa altijd een verlangen heeft gehad naar dit regeersysteem. Ideeën moeten altijd verspreid worden willen ze in de praktijk toegepast worden en u kunt dat kunstmatig noemen, maar ik zie niet hoe dat een slechte zaak is.

Nu is het natuurlijk de vraag of een solidaristische revolutie zoals omschreven zou kunnen slagen. Ik denk dat de aanpak wel een redelijke is, maar het zal een strijd voor de zeer lange adem worden aangezien het toch veraf staat van het ideaalbeeld van de huidige opiniemakers en de massa. Er zal dus veel "opiniebewerking" (of propaganda) nodig zijn om de geesten rijp te maken en dit zal heel lang duren.

Het is natuurlijk nog veel waarschijnlijker dat de hele ondernemeng faalt, net zoals bij elke poging tot grootschalige maatschappelijke verandering.

Toch ook nog een los vraagje over dat solidarisme nav het scenario: Zit er na de revolutie nog een democratisch controlemechanisme in het systeem of gaat men geheel uit van de goedheid van de leiders?

En wat gebeurt er met de mensen die niet akkoord zijn met jou krankzinnig stappenplan?

En ik vind uw uitleg onzin: een maatschappij vormt zelf zijn behoeftes. En die evolueren met tijd. Zelden is er nood aan een revolutie. Zeker niet in de huidige situatie waar er erg veel vrijheid is.

Indien een groep voortrekker speelt, is de kans erg groot dat deze groep bepaalde behoeftes heeft die waarschijnlijk verschillen van het volk in zijn geheel. Maar als ze luid genoeg roepen, en het vaak genoeg herhalen, is de kans wel reeel dat het volk erin mee gaat. Maar dat betekent nog steeds niet dat dat echt hetgene is wat het volk wilt.

Het is al zo vaak misgelopen in het verleden. Een kleine groep luide brullers slepen een heel land mee, door goede propaganda.

Leiders van dergelijk systeem zijn per definitie 'goed'. Of wou u beweren dat Hitler, Mussolini en consorten ook slechte kantjes hadden?