Sinds wanneer ben jij Links?
 

Wanneer vond jouw "bekering" tot het linkse gedachtegoed plaats?
Ben je altijd links geweest, ben je tot dit punt ontwikkeld, of was er een gebeurtenis die je leven veranderde?

Ik ben communist sinds mijn dertiende. Ik had me ervoor al altijd geïnteresseerd in Rusland, en door mijn fascinatie voor geschiedenis was ik onvermijdelijk in contact gekomen met revolutionair gedachtengoed.
Het plaatje van een gewapende massa die de onderdrukking afwerpt, had me als romantische schildering ook altijd aangesproken.
Mijn haat voor de USA was er al sinds mijn kindertijd.
Van thuis uit was er absoluut geen gepush in linkse richting. Mijn ouders zijn politiek gezien gematigde mensen met niet te veel politieke interesse.
In mijn late kindertijd was ik al eens eensgezind geweest met de Russen van tijdens de Koude Oorlog, maar daar was ik snel van af gestapt.

Langzaam aan kwamen de ideeën van gelijkheid, ecologie, emancipatie enzovoort terug bij me op, en zonder het te weten begon ik politiek links te worden. Toen ik me uiteindelijk in politiek begon te interesseren was het hek van de dam.
De defenitieve ommezwaai kwam in Normandië, zo'n 3 jaar geleden. Ik was in een museum over de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog.
In de eerste kamer van de Koude Oorlog stonden twee glazen kisten met materiaal dat de eigenschappen van het land in kwestie lieten zien.
De USA werd gekenmerkt door decadentie, grote auto's, zwembaden, villa's, er op los vieren,... natuurlijk enkel voor de rijken.
En de Sovjet-Unie: bedeesde patriotten, bescheiden huizen, militaire parades, een sfeer van gezelligheid en gelijkheid.
Ten was mijn keus gemaakt: ik salueerde voor de Sovjet-Uniekist.

Ik ben ook al heel mijn links.

Maar wel via een tegenovergestelde beweging.

Een verrader van de Linkse zaak?

Puberteit: Interesse in zowat alle extremen. Van thuis uit: de Brusselse en randstedelijke taalstrijd op de bescheiden achtergrond als enige echt politieke geluid.
Ca. 17 jaar: Conformistisch sociaal-democratisch belgicisme
Ca. 20 jaar: Herleving, eerst voornamelijk intellectuele, interesse in links-radicalisme en links-flamingantisme

Ik vind niet dat het communisme en links-anarchisme ('eigendom is diefstal') het alleenrecht zou mogen hebben op het predikaat 'links'.

:roll:

Nee, echt waar.

ik voer me eigen Socialisme .....toch wel wat verschillen ....maar tis en blijft een (Klassen)strijd


ik zie mensen om me heen klagen over het (liberale) beleid in Nederland



Breda zal Proefkonijn worden van de expansie van het (Nieuwe) Socialisme in NL/VL


ik ben eigelijk een tijdje zoekend geweest binnen Links en Centrum Links ....een tijdje dopperde ik een beetje rond bij de D66 Liberale gedachte .....maar die komt naar mijn inzien te weinig op voor de Arbeiders en meer op voor hun Liberale Gedachtegoed)


een aantal van me vrienden zijn Socialist of Sociaal Democraat ....de PVDA (NL) is een Koffietafel Sociaal-Democraat club geworden .....ik wil graag een pact vormen met Socialistische groeperingen en de SP

Jezus Christus zeg. Salueren voor een kist van een land waar je geen zak mee te maken hebt.

Ik schat vanaf m'n 16e ongeveer.

Een beetje gelijkaardig met Bosjewiek, lijkt me. Een afkeer tegen de Amerikaanse politiek van Bill Clinton (de halve wereld gaan bombarderen). Via mijn interesse voor geschiedenis meer bij Rusland en de Sovjetunie terecht gekomen. Eerst louter wat oppervlakkig gauchistisch gedweep met sovjetsymbolen, maar stilaan ingezien dat die ideeën van Marx en Lenin eigenlijk niet zo stom waren, als men ons altijd voorschotelde.

Mijn flamingantisme is dan weer altijd een constante geweest. Eerst los van mijn linkse ideeën, nadien ermee vergroeid.

17, op Politics als sociaal-democraat en via een forumpje van Spetsnaz opgeschoven

En, ook gesalueerd voor een glazen kist met foto's van bedeesde patriotten, bescheiden huizen en militaire parades?

syndicalisme met de paplepel mee gekregen, op school de politiek correcte waarden meegekregen, door vrienden en het internet verder geradicaliseerd.

Vanaf ik ben beginnen denken. ;)

Mag jij nog denken?
Als ik Nikei lees wordt alles voorgekauwd binnen LSP?

:rofl:

Ik ben begonnen met ideologie rond mijn 17de, ik ben op dat moment beïnvloed door de klassieke filosofen en Kant. Ik kende tot mijn 20ste een continue wisselwerking tussen verschillende stromingen, behalve deze van het liberalisme, vermits ik dit toen al onzin vond. De grootste verandering was gekomen door de ontdekking van het marxisme, gevolgd door het lezen van Nietzsche en de postmoderne generatie.
Mijn denken is zeer snel gebaseerd op Das Kapital, Jenseits von Gut und Böse, Morgenröte, Réflexions sur la violence, Musse und Kult, Pour Marx, L'Homme Révolté, Der Arbeiter, Sein und Zeit en de la Grammatologie. Dat waren bouwstenen die ik incorporeerde in mijn verdere evolutie van mijn wereldbeeld.

kan je mij eens uitleggen wat volgens jou de pertinentie is van Pour Marx (of Althusser in het algemeen) ?

Het verduidelijkt de rol van ideologie en bewustzijn in de geschriften van Marx. Ik ga wel niet akkoord met zijn "gelaagde" kijk op de verschillende levenssferen, Gramsci's hegemonie-begrip is een beter alternatief. Probeer gewoon Althusser, Poulantzas en Gramsci met elkaar te combineren, en je hebt een ideaal sociologisch instrumentarium.

in welke zin? (want ik heb echt geen tijd om er mij deftig in te verdiepen)