Beste Frank,

Graag je commentaar bij volgende 'anecdote'.

Ik zag onlangs in een etalage twee spuitbussen.
De eerste spuitbus bevatte het soort verf waarmee grafitti'artiesten' treinwagons en gevels aanpakken.
De tweede bus bevatte een produkt dat werd aangeprezen als een bizonder krachtig schoonmaakmiddel, speciaal ontworpen om de gevolgen van het spuiten met de eerste bus ongedaan te maken.

Ongetwijfeld verschaft de produktie van beide produkten aan heel wat mensen werk.
Het netto welvaarts resultaat na gebruik van beide produkten
is echter nul.
En dan ben ik nog vriendelijk want ik heb de ecologische kant niet meegeteld.

Mijn vraag is nu :

Wordt bij het creëren van jobs eigenlijk wel nagedacht over soorten werk ?
Mij lijkt dat er vooral wordt gehandeld uit verlangen een fiskale stroom te genereren. En in tweede orde , uit verlangen mensen te integreren in het arbeidscircuit en hen een volwaardig inkomen te verschaffen.
Aan netto welvaartseffect en aan ecologisch effect wordt bij creatie van jobs niet echt gedacht.
Hetzelfde manco zie ik bvb in het voorontwerp van het nieuwe federaal plan voor duurzame ontwikkeling. Daar zie ik nauwelijks een paar pagina's
over 'werk', en er wordt enkel een vage omschrijving gehanteerd, 'kwaliteitsvol' werk.

Graag je visie.

Beste Knipp,

Ik kan je alleen maar gelijk geven. Er zijn nog veel droeviger voorbeelden: een wagen die tegen een andere wagen botst... dat levert "werk" op. Gekwetste mensen die verzorgd moeten worden... dat levert inkomen op (voor ziekenhuizen). Dat wordt allemaal opgeteld bij ons Bruto Nationaal Produkt. Hoe veel gelukkiger zouden we niet zijn als we dat geld niet moesten uitgeven?

Het BNP is eigenlijk een slechte maatstaf van het menselijk geluk. Je zou op zijn minst een grondige ecologische correctie moeten doorvoeren.

Wat werkgelegenheidsbeleid betreft, toch de volgende bedenking: als we "arbeid" goedkoper maken (wat we doen), dan kan dat ecologisch eigenlijk niet slecht zijn. Het stelselmatig duurder worden van arbeid - in vergelijking met de kost van energie - leidt immers tot méér energieverbruik en minder arbeidsinzet.

Ik noteer je kritiek op het federaal beleidsplan duurzame ontwikkeling. Ik denk dat het niet zo simpel is om dit plan te vertalen in "A aantal jobs in sector X, B aantal jobs in sector Y,...", maar misschien is het inderdaad te vrijblijvend op dat vlak.

Frank

Dus indien men erin zou slagen het aantal ongevallen op de weg tot nul te herleiden, dan hebben autoverzekeringen geen zin meer, evenals een groot gedeelte van de garages. Bovendien zullen wagens dan langer in verkeer blijven (minder vervanging), zijn er ook minder vervangingsonderdelen nodig, enz. Ook minder ziekenhuisvoorzieningen, brandweer, politie, enz die nu regelmatig betrokken zijn in de afhandeling van ongevallen. Een hele cascade van jobs die niet meer nodig zijn.

Hetzelfde kan gezegd worden van onze in-efficiente overheden, waar het gros gewoon mekaar bezighoudt. Op zich zou dat geen kwaad kunnen (een mens moet zich met iets bezighouden), maar deze administratie koeioneert burgers en bedrijven met papierkes, regeltjes, enz. En het is vooral de SPA/PS met de bevriende vakbonden die beletten dat hier iets in beweegt.

"Jobs" is niet de essentie van een degelijk economisch beleid, wel de creatie van "welvaart" en "welzijn".