Max van Dietschland |
24 november 2007 09:19 |
Nog steeds geen oplossing voor Brussel
Een weekje geleden postte ik hier een denkpiste om eindelijk eens een oplossing te vinden voor Brussel. Immers dit vormt een groot probleem wil Vlaanderen op termijn:
1. onafhankelijk worden
2. blijven invloed hebben in wat nu het Brusselse gewest vandaag is
Uiteraard waren er de verwachte hysterische reacties, ik had het niet anders verwacht. Nochtans was dit maar een denkpiste, iets dat in mij opkwam, niet meer en niet minder. Ik moet toegeven dat meteen opgave van de zes faciliteitengemeenten zonder volksraadpleging in deze denkpiste een al te grote toegeving zou zijn. Daar had men volkomen gelijk in. Echter statements als werkelijk geen morzel grond, geen enkele toegeving brengt een akkoord over de toekomst van Brussel steeds verder weg. Immers de Franstaligen willen niets liever dan dat er geen akkoord is.
Nu hebben de Vlamingen nauwelijks nog zetels in het Brusselse gewest en is hun invloed zeer beperkt. Het evenwicht is volledig zoek tov van de Franstaligen. Ook in meer en meer faciliteitengemeenten, die momenteel zelfs nog in Vlaanderen liggen, is het evenwicht volledig verstoort geraakt en hebben Franstaligen er soms zelfs grote meerderheden in de gemeenteraden. En zolang Brussel Halle Vilvoorde niet gesplitst is, zolang er geen effectieve maatregelen genomen zijn om de grote rand rond Brussel te beschermen tegen de verfransing en de instroom van andere vreemdelingen, dan geraakt Vlaanderen echt wel de grote rand rond Brussel kwijt.
Tegen de Vlaamse onafhankelijkheid moeten we komen tot de volgende oplossing, een verbeterde versie van de denkpiste van vorige week (wil men wijs zijn dan is zelfcorrectie noodzakelijk, ook al kost dit geloofwaardigheid).
Er moet een groot communautair akkoord zijn opgeslipt in twee stukken:
1. wat Brussel betreft
- in ruil voor paritaire raden zowel op gewest als op gemeenteniveau, wordt er in de 6 faciliteitengemeenten een referendum georganiseerd over de toetreding tot het Brusselse gewest, en dit waarbij de Franstaligen 2/3 meerderheid moeten halen (immers het gaat om wijziging van de grondwet ;-) ) Een bijkomende compensatie is dat er meer geld naar onze hoofstad van Europa moet gaan en dat dit geld prioritair gebruikt moet worden om opnieuw orde en gerechtigheid in de stad te krijgen.
2. wat de Belgische staat betreft
- voorlopig wordt een Belgische staat behouden in ruil voor veel meer bevoegdheden voor de deelgebieden, er komt dus geen eenzijdige afscheuring in het parlement, het is aan het volk om op termijn door verkiezingen te stemmen op separatistische partijen, wil men Vlaanderen echt onafhankelijk maken. Laten we eerlijk zijn, er is vandaag nog geen draagvlak voor echte onafhankelijkheid, wel voor een confederale staat.
(Vlaams Belang, LDD en NVA halen ongeveer 33 % van de stemmen). Echter met CD&V erbij, het confederale gedachtengoed, haalt men 33+22 (voor CD&V enkel)=> 55 procent.
De geldstroom naar Wallonië wordt in stappen verminderd, meer en meer zal Wallonië voor zichzelf moeten zorgen. Als toegeving voor een akkoord, zal dit gebeuren in stappen.
Doordat dit systeem veel beter bestuur zal opleveren, zal in de toekomst het Belgische niveau zichzelf overbodig maken en komt de onafhankelijkheid vanzelf. Een onafhankelijkheid die wat mij betreft maar een tussenstap is naar iets groters en beters ...
|