Economische politiek en staatsstructuur
 

Ik volg op hogeschool niveau de richting marketing, en we moeten een taak maken voor economie. Waar de volgende vraag instaat.

De economische politiek wordt in België bemoeilijkt door de Federale staatsstructuur. Leg uit?

Kan iemand mij helpen met dit uit te leggen. Economische politiek is bijvoorbeeld dat de overheid inflatie tegengaat of de werkloosheid wilt tegengaan.

Bedankt
Jochen

Er zijn verschillende aspecten die kunnen toegelicht worden:

Qua economische noden: VL heeft havens, veel logistiek, veel tertiaire sector. WA moet proberen inzetten op groeipolen, gelocaliseerd rond kenniscentra, en proberen de oude industrieën om te bouwen naar concurrentiële bedrijven die hoogwaardige producten afleveren (half-fabrikaten e.d. verhuist meer en meer naar lageloonlanden). Beiden landsdelen hebben dus andere noden, en dat vereist een andere aanpak.

Qua loonbeleid bvb.: VL heeft vooral tertiaire sector met vele jobs voor universitair geschoolden. In perioden van hoge conjunctuur hebben we te weinig werkzoekenden, dus komt er druk op de lonen (stijging). Dit is natuurlijk een nadeel voor WA, waar men een teveel aan werklozen heeft, die meestal laagopgeleid zijn.

Qua werkoosheidsbeleid: situatie in VL en WA is verschillend. In VL vooral oudere werklozen, in WA vooral jongere. Opeenvolgende ministers van arbeid focusten vooral op één van de twee groepen (afhankelijk van het taalgebied waar ze zich toe hebben gericht), waardoor de andere gedurende jaren in de kou bleef staan. Met als gevolg dat we minder snel vooruit kwamen, dan wanneer bij een regionalisering het geval zou zijn geweest.

Qua buitenlandse handel: VL is voor 80% (of meer ?) verantwoordelijk voor de export. Door immobilisme op federaal niveau is buitenlandse handel gedeeltelijk gesplitst: er bestaan nu handelsmissies zowel op regionaal als op federaal niveau. Dat dit de duidelijkheid niet ten goede komt, spreekt voor zich.

Qua vakbonden: de verschillen tussen WA en VL vakbond zijn legio. Alhoewel vele vakbondsorganisaties nog de schijn ophouden door unitaire structuren op te zetten, doet de interne machtsstrijd dikwijls anders vermoeden (bvb. ABVV na weggaan van Mia de Vits). In Volkswagen Vorst was het zelfs zo erg, dat de vakbonden erover waakten dat in de ploegen evenveel FR- als NL-taligen aanwezig waren: pure wafelijzerpolitiek en totaal onwerkbaar in de praktijk.

En zo kunnen we nog wel effe doorgaan.

Is het niet de ECB die dat tegenwoordig doet??