Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Herr Flick
Even wikipedia erbij gehaald
De christendemocratische en liberale coalitieregering dacht in 1950 een uitweg te vinden in een volksraadpleging. Ze werd in maart 1950 gehouden, met als resultaat een overweldigende steun voor terugkeer in de Vlaamse arrondissementen (16 op 16 Vlaamse kiesarrondissementen voor terugkeer), maar met een negatief resultaat in 9 op 13 Waalse arrondissementen, evenals in Brussel. Globaal Resultaat : 57,68 % voor de terugkeer en 42,32 % tegen ; 20 arrondissementen voor op een totaal van 30. Drie maanden later (4 juni 1950) later volgden parlementsverkiezingen, waarbij de christelijke partij CVP/PSC (vóór terugkeer) een meerderheid haalt in Kamer en Senaat. Dit nieuwe parlement beslist de onmogelijkheid tot regeren op te heffen en op 22 juli 1950 keert Leopold naar België terug. Dit leidde in Wallonië tot aanslagen, tot een algemene staking en tot de Schietpartij van Grâce-Berleur op een manifestatie nabij Luik waarbij vier doden vielen. Een 'mars op Brussel' werd aangekondigd. De regering Duvieusart deelde aan de koning mee dat ze niet in staat zou zijn de orde te handhaven. Tijdens de zogenaamde "Nacht van Laken" vond Leopold III uiteindelijk niemand bereid een andere regering te vormen en verdere risico's te lopen mbt. de openbare orde.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Koningskwestie
maw de democratie grandioos de nek omgedraaid door de aanhangers van het Waals kieken. |
Ik ging door op uw bewering dat L III 'uitgespuwd' werd door de Walen. Het kaartje echter laat zien dat dit absoluut niet het geval was.
Het waren bepaalde communistische en socialistische arbeiders die het vuur aan de lont staken toen (waarschijnlijk opgejut door enkele politieke leiders). En dit door middel van wilde en eerder vrij gewelddadige stakingen. En dus niet 'de Walen', zoals u nogal lichtvoetig beweert. Zo zit het in mekaar.