Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten
Dat loflied over Eriksson door Elbers is vrij bekend. En daarom heeft het geen zin om, zoals u dit doet, over semantiek te neuzelen in het geval Elbers.
|
Ik denk eerder dat geen kat dat loflied kent. Inklusief deze kater. Doet trouwens de naam Eriksson bij -50 jarigen nog een een belletje rinkelen ?
Citaat:
|
We weten allemaal wat voor een type Eriksson was: een volbloed nationaal-socialist. Elbers wist dit natuurlijk ook. Wanneer men een huldedicht schrijft over zo'n type, dan is men zelf van die gezindte. Anders zou men dit nooit doen of kunnen doen of willen doen.
|
Ge hoeft het mij niet te zeggen, want dat was nu net mijn punt eh Jakke !
Citaat:
|
Men kan deze zaak hier vergelijken met de persoon van Willem Elschot. Hij maakte een lofdicht over Verschaeve en ook zoiets over August Borms.
|
Ook over Verschaeve ? Dat was geen lofgedicht maar een prozaïsche vermelding in een brief.
Maar ik dacht ook aan het Bormsgedicht !
Laten we stellen dat het niet stookte met Elsschot zijn rechtvaardigheidsgevoel dat de oude Borms werd ter dood gebracht. Vriend en vijand zijn het erover eens dat die de doodstraf niet verdiende. Wat meespeelde is ook dat de staat nu te pan met de steel had om Borms te pakken voor zijn aktivisme.
En waar ik ook aan dacht: een doodstraf die vooral in schril kontrast stond met de slechts levenslange opsluiting van 1 der beruchtste beulen van Breendonk: Richard De Bodt. Als men leest hoe sadistisch die tekeer ging in Breendonk, dan ben ik gewonnen voor het eerder Arabische oog-om-oog tand-om-tand principe.
Borms en De Bodt, beiden kregen een onverdiende straf.