Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel
Zolang dat 'basisinkomen' maar laag genoeg blijft opdat er nog werkwilligen zijn om niet werkwilligen een basisinkomen te verschaffen lijkt me daar niet echt iets mis mee.
|
Een moderne samenleving zonder één of andere vorm van basisinkomen is strikt genomen onmogelijk. Er is
altijd een basisinkomen. In ons systeem verschijnt dat basisinkomen echter in een zeer vertekende en karikaturale vorm: kindergeld, staatspensioenen, fiscale aftrekken allerhande, crèchesubsidies, allerlei vormen van pre- en brugpensioen enz enz. Hierdoor ontstaat (1) een ingewikkelde bureaucratie, (2) een hoop onrecht, en (3) een verregaande ingreep van de staat in het privéleven van de burgers. Al die systemen moeten worden afgeschaft en vervangen door een individueel en onvoorwaardelijk basisinkomen.
Het basisinkomen vindt zijn fundamentele verantwoording in twee overwegingen. Ten eerste moet het basisinkomen ruimte scheppen voor bepaalde vormen van arbeid die maatschappelijk absoluut nodig zijn (zoals bijvoorbeeld zorgarbeid) maar die door hun aard niet betaald kunnen worden. Klassiek voorbeeld: huisgenoten kunnen moeder en echtgenote niet betalen voor het avondmaal dat ze klaarmaakte, zonder het gezinsleven in zijn diepste kern aan te tasten. Voor dit soort persoonsgebonden en onbetaalbare arbeid dient men maatschappelijke ruimte te scheppen. Dat is het basisinkomen. Ten tweede dient men te overwegen dat ieder lid van een gemeenschap, door het loutere feit van zijn bestaan, een zekere aanspraak kan laten gelden op de materiële ruimte of het productieve erfgoed waarover die gemeenschap beschikt. In een primitieve samenleving met plenty grond kan bv ieder lid gewoon een stukje vrije grond claimen, daarop werken en aldus in zijn levensonderhoud voorzien. In een moderne samenleving is dit claimen van onbeheerde productiemiddelen niet meer mogelijk; maar dan kan, indien geen maatregelen worden getroffen, de mogelijkheid ontstaan dat een bepaalde mens gewoon geen toegang meer kan verwerven tot productiemiddelen om in zijn onderhoud te voorzien. In onze samenleving wordt één en ander bv opgevangen door werkloosheidsuitkering en dergelijke, maar logischer en simpelder zou zijn dat gewoon een maatschappelijk aandeel wordt uitgekeerd onder de vorm van een basisinkomen. De hoogte ervan dient volgens mij langs direct-democratische weg te worden bepaald.
Citaat:
Een hoop ouders die zodanig in hun kinderen geïntereseerd zijn dat ze zich de moeite doen om hun leerbons op de best mogelijke wijze te besteden moeten daar echter nog toe opgevoed worden, vrees ik.
En ik bedoel echt niet alleen autochtone ouders...
|
Met hetzelfde argument kan je ook het kindergeld aanvechten. Ik heb geen bezwaar tegen een zekere maatschappelijke controle op het kinderwelzijn, bv een routine medisch en leertechnisch onderzoek om de twee of drie jaar. Maar dat moet dan gelden voor
alle kinderen, ook voor diegenen die naar school gaan. De meeste mensen realiseren zich onvoldoende hoeveel kinderen en jongeren naar school gaan zonder dat ze daar iets wezenlijks leren. Noteer trouwens dat de controle op de leerplicht in Brussel en Wallonië al jarenlang kopje onder is gegaan.
Volgens mijn ervaring en onderzoek wordt in ons onderwijssysteem op industriële schaal geld en kindertijd versmost. Indien alle gezinnen met leerplichtige kinderen een leerbon zouden ontvangen, die ze ofwel aan de school van hun keuze overhandigen ofwel gebruiken om zelf onderwijs in te richten, dan zou vrije concurrentie ontstaan, en dan zouden enorme aantallen gezinnen snel ontdekken dat ze veel beter af zijn door zelf onderwijs in te richten. Noteer dat een ASO-leerling ruim 6.000 € per jaar kost. Met dat geld kan je een hoop doen. Voor mijn part moet je als gezin dat geld maar krijgen naarmate de kinderen hun examens voor een centrale commissie succesvol hebben afgelegd. Ik heb daarvan geen schrik: ik wéét gewoon dat ons onderwijssysteem de eerlijke concurrentie met zeer veel gezinnen niet zou aankunnen. De simpele waarheid is dat ons schoolsysteem van een brutaal staatsmonopolie geniet: de staat verplicht iedereen om te betalen voor de scholen. Ook de gezinnen die hun kinderen niet naar school sturen moeten betalen. En die laatste gezinnen krijgen niets terug, ze derven dus vele duizenden euro's per kind en per jaar. Nu, zo kan ik ook concurreren.