Jos schreef in een ander draadje:
<Volgens mijn ervaring en onderzoek wordt in ons onderwijssysteem op industriële schaal geld en kindertijd versmost. Indien alle gezinnen met leerplichtige kinderen een leerbon zouden ontvangen, die ze ofwel aan de school van hun keuze overhandigen ofwel gebruiken om zelf onderwijs in te richten, dan zou vrije concurrentie ontstaan, en dan zouden enorme aantallen gezinnen snel ontdekken dat ze veel beter af zijn door zelf onderwijs in te richten. Noteer dat een ASO-leerling ruim 6.000 € per jaar kost. Met dat geld kan je een hoop doen. Voor mijn part moet je als gezin dat geld maar krijgen naarmate de kinderen hun examens voor een centrale commissie succesvol hebben afgelegd. Ik heb daarvan geen schrik: ik wéét gewoon dat ons onderwijssysteem de eerlijke concurrentie met zeer veel gezinnen niet zou aankunnen. De simpele waarheid is dat ons schoolsysteem van een brutaal staatsmonopolie geniet: de staat verplicht iedereen om te betalen voor de scholen. Ook de gezinnen die hun kinderen niet naar school sturen moeten betalen. En die laatste gezinnen krijgen niets terug, ze derven dus vele duizenden euro's per kind en per jaar. Nu, zo kan ik ook concurreren.>
Ik kan me hier voor een groot deel in vinden, hoewel ik thuisonderwijs op sociaal vlak (in onze maatschappij, waar dit dus in heel beperkte mate wordt gedaan, zodat onderling contact tussen thuisscholers eerder sporadisch is) zeker niet optimaal is. Toch roept het nog enkele vragen op.
Waarom zou je dan toch toegeven aan de 'eindtermen' (door het uitbetalen van de leerbon te koppelen aan het afleggen van een examen)?
Waarom toch toegeven aan het overdreven belang dat er in onze maatschappij wordt gehecht aan 'feitenkennis'?
|