God en Niets en de Geest der dialectiek.
De beide extremen worden ook aan de Bijbel toegedicht als men soms zegt: "God schiep de wereld uit het Niets".
Dat staat er niet letterlijk zo, want er staat slechts dat God in den beginne de hemel en de aarde schiep.
Dat Niets heeft men er dan aan toegevoegd.
En Hegel zegt dat veel beter: "God schiep de wereld uit zijn Geest", en die Geest is dan de dialectiek, de logica.
Maar de logica begint dan wel bij Hegel met de eenheid van Zijn en Niets* en met de eenheid van Niets en Zijn**.
Ook de Chinezen prefereren met Niets te beginnen en ik evenzo.
Het Niets behoeft niet verklaard te worden, want het is immers Niets en dan is het beste daar mee te beginnen.
En een God die nog geen hemel zou hebben is slechts een God van Niets.
We kunnen ons daarbij ook helemaal niks voorstellen, het is God slechts als potentialiteit.
Hij moet eigenlijk ook zichzelf nog scheppen.
En dan moeten we toch met Niets beginnen en dan met de dialectiek dat Niets IS.
*Het abstracte Zijn is Niets.
**Het Niets IS.
|