Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak
Ik vermoed dat voor een gelovige de zin van het leven is om de eeuwige vreugde te ontdekken in het /.
Voor mij als ongelovige is het duidelijk: het leven heeft geen zin. Geniet ervan op de best mogelijke wijze. (onlangs nog gehoord: leef de dag alsof het de middelste van je leven is ...)
|
Je denkt dat de gelovige leeft met het oog op een eeuwig gelukkige (ongekende) toekomst. Dat geldt voor de Joodse godsdienst: "Aan wat vroeger was zal niet meer gedacht worden" (Jesaja 65:17-21, Openb.21:1-4).
De ongelovige leeft in het heden in het besef dat het leven eindig is en geen zin heeft? Waarom zijn we dan gemotiveerd om het leven te genieten, er iets van te maken en dat door te geven aan nageslacht? Dat is zingeving. Het is normaal dierlijk instinct en we noemen het liefde.
Het zou betekenen dat de gelovige vindt dat het leven geen zin heeft en dat hij op aarde niets kan bereiken of tot stand brengen. Hij moet tegen zijn zin kinderen grootbrengen. De ongelovige daarentegen is gemotiveerd om iets te presteren en door te geven.