Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Ha, ja, maar dat impliceert twee dingen:
1) dat je op ELKE plek "elders" de capaciteit hebt geinstalleerd voor iedereen
2) dat je een zodanig vermaasd netwerk hebt dat gelijk welk verbruik waar kan gekoppeld worden aan gelijk welke productie waar.
Als het oftewel waait in Denemarken, oftewel in Spanje, oftewel in Duitsland, oftewel in Italie dan moeten we:
zowel in Denemarken, als in Spanje, als in Duitsland als in Italie "daar waar het waait" gans de capaciteit hebben geinstalleerd die gans Europa kan van stroom voorzien EN moeten er draden vertrekken vanuit Denemarken die gans Europa van stroom kunnen voorzien, moeten er draden vertrekken vanuit Spanje die gans Europa van stroom kunnen voorzien, moeten er draden vanuit Duitsland vertrekken die gans Europa van stroom kunnen voorzien en zo voort.
Kortom, dan moet je dus een N-voudige redundantie hebben van uw installaties die gelijk is aan het aantal keer dat er "elders" is.
Natuurlijk is wat ik schrijf het "uiterste" van de schaal, de strikte toepassing dat het altijd wel ERGENS waait (en nergens anders).
Maar dat is NIET de oplossing aan het fluctuatie probleem van hernieuwbare bronnen. De echte oplossing van dat probleem is helemaal anders, en bestaat erin om hernieuwbare bronnen NIET AAN HET NET TE KOPPELEN, maar te gebruiken om massief ENERGIEDRAGERS mee te produceren, die dan zelf gebruikt worden in REGELBARE centrales die het net voeden, net dat niet eens uitgebreid moet zijn, maar heel lokaal. Batterijen zijn de LOMPE en ONDOENBARE manier.
Het *principe* van de "waterstof economie" is wel de juiste, maar 't is niet gezegd dat waterstof de goeie drager is.
Grote en kleine hernieuwbare centrales, wind, zon en zo voort, produceren waterstof. Zij produceren geen "stroom voor het net".
Waterstof wordt getransporteerd naar centrales, van grote of kleine omvang, misschien zelfs per wijk of individueel, die met electrochemische omvorming stroom produceren voor lokaal en direct gebruik.
Men heeft zowel centrale als lokale opslagmogelijkheden voor waterstof, die een zekere autonomie toelaten van enkele maanden of zo.
Het rendement daarvan is niet enorm, maar zal stukken beter uitvallen dan die fameuze factor N redundantie en die gigantische hoogspanningslijnen kriskras door Europa, omdat we de stroom van hernieuwbaar 100% kunnen gebruiken, zowel in de zomer als in de winter, om waterstof mee te maken.
Zoals ik zegde, ik denk niet dat waterstof de goeie drager is, omdat het wel licht is, maar een gas, explosief, en zo voort.
Men zou zelfs kunnen zeggen, mocht men BENZINE kunnen maken op basis van de CO2 in de lucht en pompwater, dan zou dat stukken intelligenter zijn, en dan kan men "fossiele" technologie blijven gebruiken aan de gebruikerskant.
Nee, de bet is heel eenvoudig: zijn we in 2040 van fossiel af in Europa voor de elektriciteitsproductie, ja of nee ? Is het niet-fossiele aandeel van de elektriciteitsproductie in Europa 90% zoals in Frankrijk al 30 jaar het geval is, ja of nee ?
|