[reservespeler]

Cool gevonden worden door kinderen op TikTok hoort niet de ambitie te zijn van een politicus. Ze beschermen des te meer
Els van Doesburg is schepen in Antwerpen namens N-VA. Haar column verschijnt tweewekelijks, afwisselend met Marc Van Ranst.

20 januari 2023
De Morgen

“Sorry jongens, ik zit niet op TikTok.” Ik had de bende elfjarigen op rondleiding in ons stadhuis net zo goed kunnen vertellen dat ik nog nooit in m’n leven frietjes had gegeten of dat ik tot vorige week nog op een andere planeet woonde in een melkwegstelsel hier ver vandaan. Zichtbaar verward probeerden ze de schokkende informatie te verwerken. Ik trachtte op mijn beurt heel erg niet te denken aan wat dat nare TikTok aanricht in die elfjarige breintjes.

De leeftijdsgrens voor TikTok staat nochtans op dertien jaar maar controle is er niet. Kinderen en jongeren vormen dan ook de voornaamste doelgroep op de Chinese app met intussen meer dan een miljard gebruikers. Gemiddeld spenderen ze er anderhalf uur per dag aan en een derde van de jongeren gebruikt het als voornaamste nieuwsbron.

Het is dan ook supergezellig op TikTok, met dansjes, diertjes, grapjes, complottheorieën, anti-westerse propaganda, regenbogen, cultivering van mentale stoornissen, boekenclubs, groomers, make-uptutorials. Oh ja, én politici met meer ambitie dan zelfrespect. Voor ieder kind wat wils dus. Na een klein halfuurtje ontdekt het Chinese algoritme wat de tiener leuk vindt. Van Aapjes tot Zelfmoord. Verslavend? Da’s de bedoeling.

Niet zo anders dan andere sociale media dus? Uiteraard wel. TikTok is veel griezeliger. Omdat China griezeliger is. Griezelig, maar niet dom. Aan de eigen jeugd schotelt Peking namelijk een heel andere versie van TikTok voor. Terwijl de westerse variant er juist op gericht is om zo lang mogelijk te blijven scrollen, stelt de Chinese versie (Douyin) een tijdslimiet van 40 minuten. Wie jonger dan veertien is, blijft op een jeugdversie waar het licht gewoon uitgaat na tien uur ’s avonds.

TikTok stelt westerse kindjes bloot aan... ja, aan wat eigenlijk allemaal, we hebben geen flauw idee hoe het algoritme werkt. Chinese hersentjes worden gevoed met wetenschap en zachtaardige content. Of zoals de Amerikaanse techexpert Tristan Harris het goed samenvatte: “It’s almost like they recognize that technology is influencing kids’ development, and they make their domestic version a spinach version of TikTok, while they ship the opium version to the rest of the world.” Een iets andere strategie dan wat de Amerikanen hanteren, die thuis ook gewoon hun eigen rommel serveren.

Ondertussen weten we dat het bedrijf achter TikTok data deelt met de Chinese overheid. Ja, erg verrassend, hè. Chinese medewerkers krijgen met de nieuwe privacy voorwaarden dan weer toegang tot de gegevens van Europese gebruikers. Veel meer weten we daar niet over maar wel dat China dol is op, naast doldwaze kattenfilmpjes, gezichtsherkenning. Bij de Europese Unie lopen momenteel onderzoeken naar TikToks databeleid. India verbood de app, in de Verenigde Staten ligt daarvoor een wetsvoorstel klaar. Bij ons dansen politici intussen letterlijk naar de pijpen van China in de hoop toekomstige kiezertjes te ronselen.

Hier heeft Els een punt.
Ik las onlangs ergens dat er zelfs mini-sters zijn die filmpjes maken voor TikTok.

Hoe lang gaan we dat Chinese gedrocht nog toelaten?