Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Adam Smith
Mensen die flink gestudeerd hebben kunnen wel deze luxe nemen. U noemde zelf al de heilige huisjes van de 'speciale regimes', maar die blijven toch wel in de pas lopen met de rest van de Fransen? Ik ben er niet voor, maar koppel ze aan de pensioenleeftijd van de rest van de Fransen.
|
Kijk, het probleem van de pensioenen komt van de dwaasheid van het omslagsysteem, dat eigenlijk een ponzi is: met de inleg van de nieuwe klanten, de beloofde rente van de oude betalen. Het is bijzonder moeilijk om daaruit te geraken, want er zal altijd een generatie zijn die heeft moeten betalen voor "de oude klanten" en niet heeft kunnen sparen voor zichzelf.
Wat die speciale regimes betreft, dat is op papier natuurlijk oneerlijk, maar je kan ook zeggen dat dat DEEL UITMAAKTE van de voordelen van een zekere job, en dus deel uitmaakte van het impliciete contract voor zij die die job namen.
Het is waar dat treinbestuurders van 80 jaar geleden, die nog kolen moesten scheppen in de machine en zo, een andere job hebben dan de kwiebus die in een cabine zit, en daar enkel maar op wat knoppen moet duwen als de automatische piloot het laat afweten. Maar je kan ook zeggen dat mensen treinbestuurder geworden zijn OMDAT een van de voordelen was van aan 56 jaar of zo uw pensioen kunnen te nemen.
Als die 25 jaar die job gedaan hebben, mede OMDAT ze vroeg op pensioen konden, en dan kom je ze vertellen dat het niet waar zal zijn, dan geeft dat OOK een gevoel van zwaar bedrogen te zijn.
Dus nee, het is een moeilijke knoop om door te hakken, want in zo een systeem waar je:
1) niet bijdraagt, maar gewoon betaalt voor de vroegeren
2) toen je begon te betalen voor de vroegeren, je gelijkaardige beloften had tegen dat het jouw beurt zou zijn
is het zo goed als onmogelijk de spelregels te veranderen als de partij bezig is en geen gevoel van bedrogen te zijn, te ervaren.
Treinbestuurders die NU bijdragen (niet genoeg trouwens) die zien dat hun voorgangers hiervoor riante pensioenen krijgen aan vroege leeftijd, en er wordt hen gezegd dat eens zij aan de beurt zijn, dat niet meer het geval zal zijn. Maar uiteraard dat men NIET zal komen aan de pensioenen van zij die wel die luxe gehad hebben. Dat is lastig te verteren he.
Maar in de meeste Europese landen zitten ze met zo een pervers ponzi schema, en in de meeste landen zijn er zulke speciale regimes, bij politie, leger en zo. Het is een moeilijk probleem dat veroorzaakt werd.
Hier hebben ze de hypocrisie om dat "solidariteit tussen de generaties" te noemen, maar dat geeft ook meteen het gevoel van bedrog aan:
Als Jan solidair moet zijn met Piet als Piet oud is, en men komt aan Jan vertellen dat tegen dat hij zo oud als Piet zal zijn, het niet meer zal tellen voor Jan, dan vindt Jan terecht dat hij bij de neus genomen werd.