Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten
Men mag zelfs rustig de vraag stellen of er iemand zoals een Jezus van Nazareth heeft bestaan. Nergens vinden we daar een bewijs van bij niet-christelijke auteurs uit die tijd. Evenmin als men een getuigenis of bewijs vindt van de fameuze kindermoord die begaan zou zijn door Herodes.
|
We hebben over Bethlehem en de kindermoord al eerder wat opmerkingen gemaakt. Het is met de bijbel natuurlijk zo dat je bij discussies over fundamentele onderwerpen op een zeker moment uitgepraat raakt. Dan kan je alleen nog maar herhalen wat al eerder is opgemerkt. Voor Joden in Palestina in de eerste eeuw (zij wisten niet dat het de eerste eeuw zou worden voor de hele mensheid) waren hun profeten en geschiedschrijvers en wijsgeren de bronnen voor een kijk op de toekomst.
Het is gemakkelijk te begrijpen dat zij in de ban van het geloof dat er een joodse messias zou komen, in huis of in de synagoge een wiegje hebben klaargezet als symbool voor dat geloof, en om dit zo aan God te laten weten. Daar zijn dan ook verhalen bij verzonnen over wat er zou kunnen gebeuren als de messias werkelijk zou worden geboren terwijl zij geregeerd werden door de Herodianen en Romeinen. Zulke fantasieën kunnen mondeling en in geschreven vorm worden verspreid net als elk ander verzonnen verhaal.
Maar na de verwoesting van Jeruzalem en de deportatie van duizenden Joden, de Joodse elite van Jeruzalem, naar o.a. Rome, komen zulke verhalen in een heel andere context te staan. Ze ondersteunen niet langer de verwachting van een komende Joodse messias. Ze kunnen alleen nog gebruikt worden in combinatie met een verklaring voor de mislukte opstand tegen de Romeinen en de verwoesting van de tempel door Titus, met zijn triomfboog in Rome waarop dat is afgebeeld.
De evangeliën zijn pogingen om aan het einde van de Joodse historie een "happy end" te verzinnen waarmee de Joodse cultuur op een aanvaardbare wijze in stand kon worden gehouden. Die wens leefde in verschillende Joodse stromingen, waaronder de christenen. Zij schreven de christelijke griekse geschiften en bepaalden de canon daarvan. Wat daarvan authentiek is en wat niet zullen we nooit weten. Er zijn ook apocriefe christelijke brieven bewaard gebleven.
Het is natuurlijk triest dat zulke kinderachtige en absurde verhalen tot de eenentwintigste eeuw hebben standgehouden en dat ze u en mij tientallen jaren in de ban hebben gehouden, voordat we ze definitief als zotte verhalen opzij hebben gelegd. En dan willen we ook de zedelijke strekking ervan niet meer voetstoots aannemen en volgen.