Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door djimi
Mijn intelligentie is - gelukkig? helaas? - verre van 'uitzonderlijk', en erg machtig ben ik ook al niet.
Misschien is het daarom dat ik mijn 'verstand' liever gebruik voor een andere 'levensdroom' dan altijd maar dat 'extermineren'; iets dat 'het leven' OOK al heel wat langer dan 500 miljoen jaar en blijkbaar met méér 'succes' aan het doen is:
- nieuwe 'biotopen', 'habitats' en 'niches' opzoeken
- diversifiëren
- meer wederzijds voordelige 'symbiotische' relaties aangaan
Wellicht is het gewoon een kwestie van 'esthetiek'.
Puinhopen vond ik altijd al en vind ik nog steeds een pak saaier dan pakweg jungles of koraalriffen in volle bloei.
|
Zo denk ik er ook grotendeels over.
Ik denk dat alle leven stoppen zeer moeilijk is.
Ik vermoed dat het altijd weer ergens zal ontstaan (hier op aarde of elders in het universum).
Vanuit intuïtieve invalshoek lijkt het me dat er een bron/ziel/plan is langs waar dit steeds weer zal ontstaan.
Via deze bron/ziel/plan is alles met elkaar verbonden (in ruimte en tijd).
Je kan dan twee dingen doen.
Het leven zo veel mogelijk hemels of hels maken.
Met Patricks streven naar vernietiging lijkt het me eerder de tweede richting uit te gaan.
Oorlog is zeer vaak hels voor wie het meemaakt (zowel burger als militair).
Er is een zeer groot verschil tussen zijn theoretische benadering en hoe het zich in de praktijk voltrekt.
De zin 'een miljoen of zelfs een miljard mensen doden' uitspreken of typen doet geen pijn.
Dit effectief uitvoeren zal wel met onnoemelijk veel leed en pijn gepaard gaan.
De opmerking dat men altijd uit het leven kan stoppen om een einde te maken aan het lijden valt in de praktijk ook heel hard tegen.
De praktijk leert dat mensen deze stap niet snel zetten.
Het is dus zaak om mensen en bij uitbreiding alles wat kan voelen een zo optimaal mogelijk leven te bezorgen.
Dat is niet in een vingerknip te realiseren.
Mensen en bij uitbreiding alles wat kan voelen een zo optimaal mogelijk leven bezorgen zou de richting moeten zijn voor de lange termijn koers die we uitzetten.
Elke stap die we nemen zou moeten afgewogen worden ten opzichte van dit einddoel.
Brengt deze stap ons verder of dichter van het doel?
In het eerste geval kunnen we hem nemen, in het tweede geval zoeken we beter naar een beter alternatief.