Petits pays, petits esprits?
Cees Nooteboom vorige week in Knack:
"Ik heb in In de bergen van Nederland al eens geschreven: als wij meer land hadden, dan had je meer conservatief tegenwicht tegen de gecentraliseerde meningenwereld van de randstad. Dat is echt waar. In Duitsland kom je een hele hoop Duits land tegen. Nederland bestaat voor een groot deel uit stad. De randstad dat is toch eigenlijk Los Angeles, een grootstedelijk conglomeraat, zonder dat het echt een grote stad wordt. En dat is nog het ergste: met een in zichzelf draaiende mediawereld, met alles wat dat aan merkwaardige inteelt meebrengt. Maar ik zou ook niet weten hoe het anders moet. Ik heb de oplossing niet hoor, als je die zou zoeken."
Aangenomen dat de bovenstaande bewering waar is, heeft Vlaanderen dan geen nood aan enige gezonde leefruimte om ook rechts en leefbaar te zijn? Verstedelijking betekent in deze tijd ook meer en meer kosmopolitisme, wat de intimiteit van een cultuur - en haar noodzakelijke discriminatie - op de helling zet.
Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar zal een 'onafhankelijk' Vlaanderen geen 'kosmopolitische dwerg' zijn, waar ik alvast liever voor bedank?
Laatst gewijzigd door Volksstormer : 7 april 2005 om 15:41.
|