[Knuppel]

Tètitatutè
‘Met ingehouden tranen’… (Belga)

Tot het dossier dus in ‘de verkeerde kast’ van het Brusselse parket bleek te liggen. In een 21ste eeuw, waar elke huisvader zijn bankzaken digitaal beheert. Waar snotneuzen van twaalf alles weten over zoekfuncties op de PC en kruisreferenties. Een tijdperk waar de politie, met scanners uitgerust, u van de weg plukt als u uw verkeersbelasting niet tijdig hebt betaald. In die digitale maatschappij belanden dossiers van potentiële terroristen in een ‘kast’. Die zomaar eens de verkeerde zou kunnen zijn, brute pech.

Eerst en vooral toch even stiekem in de persoonlijke agenda van de ex-justitieminister neuzen. Quickie doet nooit iets zo maar. Het persmoment waarin hij zijn ontslag meedeelde, mooi gepland tegen het TV-journaal van zeven, deed warm aan, omwille van de ‘politieke verantwoordelijkheid’ die hier genomen werd. Emotioneel, ‘met ingehouden tranen’, lees ik in Het Nieuwsblad. Zonder individueel iets fout gedaan te hebben, noch zijn kabinet. Maar gewoon omdat iemand een dossier in de verkeerde kast had gelegd. Via dit betere politieke theater krijgt Van Quickenborne meteen de unanieme persprijs voor de meest integere politicus. Goed gespeeld, Vincent.

De waarheid is dat de ex-justitieminister, eeuwig in de clinch met de politievakbonden, doorhad dat er al maanden met Vivaldi geen eer meer te rapen viel, integendeel: in Vlaanderen zullen deze regeringspartijen een ongeziene pandoering krijgen, de partij van Vincent nog het meest. ‘Tètitatutè’, zeggen ze in Kortrijk. Op zo’n moment zoekt een raspoliticus een elegant exit, en die gelegenheid deed zich nu voor. Een verkeerde kast. Hij kan zich nu rustig voorbereiden op zijn herverkiezing als burgemeester van Kortrijk, want daar is volgens de peilingen wel werk aan de winkel.

Manifeste leugen
Annelies Verlinden: 'Alle procedures zijn gevolgd' (Belga)

Dat er veel meer aan de hand is dan een kwestie van het verkeerde klassement, dat is dan het probleem van de rest van het zinkend schip, Quickies opvolger, en Miss Teflon Annelies Verlinden, Minister van Binnenlandse Zaken, in die hoedanigheid ook hoofd van de politiediensten.

‘De verkeerde kast’ blijkt slechts een nieuw voorwendsel om een disfunctionele staat te camoufleren, waarvan het blunderboek een surrealistische dimensie heeft gekregen.

Want naarmate de stukjes van de puzzel worden samengelegd, blijkt dat er klacht was ingediend tegen de terrorist in augustus van dit jaar (wegens mishandeling van een asielzoeker, die meteen ook de diensten inlichtte van welk kaliber Abdesalem Lassoued was), dat de federale politie wél over zijn juiste adres beschikte, maar dat gewoon niemand zin had om hem eens op te zoeken. Dat hij ondertussen in de moskee praat verkondigde die zelfs de gewone moslims te gortig werd, en dat dit ook gesignaleerd werd: evenmin een reden voor politie of parket om hem eens aan de tand te voelen.

Maar helaas: Brussel is een grote stad en België een ingewikkeld land. ‘De verkeerde kast’ blijkt slechts een nieuw voorwendsel om een disfunctionele staat te camoufleren, waarvan het blunderboek een surrealistische dimensie heeft gekregen. De manifeste leugen van Verlinden -dat men niet wist waar hij uithing-, de laksheid van de politiediensten, in combinatie met de lamlendigheid van het Brussels parket die het dossier eigenlijk verticaal klasseerde: ziedaar de cocktail die maakt dat uitgeprocedeerde asielzoekers, internationaal geseind als potentiële terroristen, en met een criminele track record in het thuisland, hier als brave huisvaders kunnen rondlopen.

Cultureel defaitisme
Het Brusselse Justitiepaleis als labyrint-ruïne: nog altijd hét symbool van de Belgische ziekte

En dan komen we tot de clou van deze Zweedse mini-tragedie: de multiculturele basisdoctrine waarop de Belgische staat zich fundeert, en die uitgerekend in Brussel het sterkst wordt beleden, zal altijd weer een dankbare schuilplaats opleveren voor jihadisten als Abdesalem Lassoued. België is dus een ingewikkeld land, met ingewikkelde structuren, een hoog Kafka-gehalte, en veel struikgewas voor allerlei wildlifetoeristen.

Agenten en hun oversten die ‘het’ eigenlijk wel weten maar liever wegkijken en laten begaan: mannen in djellaba laat je bij voorkeur gerust, want het zou wel eens als racisme of xenofobie kunnen overkomen.

Molenbeek en Schaarbeek zijn dé perfecte onderduikplekken, waar de politie zelfs geen zin meer heeft om zich met radicalisering en zo bezig te houden. Agenten en hun oversten die ‘het’ eigenlijk wel weten maar liever wegkijken en laten begaan: mannen in djellaba laat je bij voorkeur gerust, want het zou wel eens als racisme of xenofobie kunnen overkomen. Dit cultureel defaitisme, door Ecolo en PS gedicteerd, daar lees ik niets over in de actuele analyses. Terwijl het de absolute grondtoon is van heel de kakofonie die nu over ons heen wordt gestort, en waar we als burger op de duur de oren voor dicht stoppen.

Nog maar eens, voor de zoveelste keer, wijzen we op de snelheid en efficiëntie waarmee de libertaire activist Yannick Verdyck werd geliquideerd, iemand zonder crimineel verleden en zonder het minste gevaar voor de openbare veiligheid. Vergelijk dat met de vriendelijkheid waarmee het systeem Abdesalem Lassoued ontzag, en u begrijpt het echte probleem. Welkom in het land waar het kastenstelsel nog springlevend is.

Bedankt Johan.