[Knuppel]

Het VN-Migratiepact (Global Compact for Safe, Orderly and Regular Migration, GCM), of de Internationale Overeenkomst voor Veilige, Ordelijke en Reguliere Migratie, ook wel het "Pact van Marrakesh" genoemd, is een intentieverklaring, onderhandeld onder auspiciën van de Verenigde Naties, dat alle aspecten van internationale migratie beoogt te omvatten op een holistische en alomvattende manier. Het pact is op 19 december 2018 formeel bekrachtigd door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Aangezien het pact geen internationaal verdrag is, zal het niet-bindend zijn in het kader van het internationaal recht.

Er is kritiek vanuit de westerse wereld op dit pact. Meer en meer landen, de zogenaamde 'ontvangende landen' ? landen die vooral immigratie kennen - stonden er steeds kritischer tegenover naarmate de bijeenkomst in Marrakesh naderde. Zo werd bij het tekenen beloofd dat de richtlijnen van het pact zouden worden toegepast.

Veel van de bezwaren berusten op misverstanden over het "niet-bindende" karakter van het pact, dat vooral rechtse politici tot afwijzing brengt. Maar het pact is natuurlijk niet vrijblijvend. Alleen is het een ''afspraak tussen landen'' om te gaan werken aan een geïntegreerd migratiebeleid, zonder bepalingen waar individuen aanspraak op kunnen maken. De landen die ervoor getekend hebben, hebben zich wel verplicht tot actie, met name om aan beter beleid te werken. Nakoming van afspraken tussen landen kunnen echter niet via de rechter worden afgedwongen, doch uitsluitend via diplomatieke kanalen.

De Oostenrijkse kanselier Sebastian Kurz wees het ontwerp af, vooral omdat het de nationale soevereiniteit zou ondermijnen[4] en vanwege het ontbreken van onderscheid tussen asielzoekers en economische immigranten. Maar ook Australië, Estland, Israël, Kroatië, Hongarije, Polen,en ook Tsjechië stonden afwijzend tegenover de ontwerptekst. De Verenigde Staten trokken zich eerder terug uit het overleg.

In Zwitserland, België, Nederland en Duitsland, waar de ondertekening aanvankelijk vanzelfsprekend leek, waren in de weken voorafgaand aan de stemming over de ontwerptekst kritische geluiden te horen. In Nederland en Duitsland kreeg het pact groen licht met een aanvullende, begeleidende tekst. Een dergelijke “interpretatieve nota” of verklaring werd ook in België voorgesteld als uitweg uit de impasse maar leidde uiteindelijk tot het einde van Regering-Michel I.

https://nl.wikipedia.org/wiki/VN-Migratiepact

Waar zit Michel sindsdien?
En wat doet de EU vandaag met het pact waar Michel destijds voor aan de goede kant van de geschiedenis ging staan?