Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak
Zoals hoger al gezegd: het draadvoorstel is veel te ingewikkeld.
Maar evenzo: het meest simpele model, een eenvoudig spaarboekje, mankeert aan solidariteit.
De notie "aantal gewerkte jaren" is te zot om los te lopen.
Illustratie: wie gedurende vijf jaren werkt, en bijdraagt, aan een ritme van 6/5den, zou evenveel krijgen als iemand die vijf jaren werkt en bijdraagt aan een ritme van 4/5den.
|
In theorie kan dat opgelost worden door de uren te tellen en af te zetten tegen een standaard, maar mij lijkt het ethisch wenselijk dat mensen 40 jaar aan een doenbaar tempo bijdragen.
Citaat:
De basis van de bijdragen moet gestoeld zijn om het meest objectieve: hoeveel euro's je hebt bijgedragen.
Vervolgens heb je drie (misschien meer) soorten solidariteit nodig:
- de solidariteit met zij die langer leven (noot 1: het pensioenbedrag moet uitgaan van de beschikbare spaarpot, ofte rugzakje, aan bijdragen en winsten door investeringen op die bijdragen, gespreid over het aantal jaren die de gemiddelde verwachte levensduur ons geeft.) (noot 2: wie erg vroeg sterft, heeft weinig kunnen genieten van zijn pensioen. Daar mag wel iets overstaan, ten voordele van zijn/haar erfgenamen)
|
Dat vind ik niet: erven moet als niet-meritocratische inkomstenbron net beperkt worden boven een bepaald bedrag.
Citaat:
- de solidariteit met zij die als laagverdiener, slechts laag kunnen bijdragen (via belastingen enz. bla bla ...)
- de solidariteit van zorg-voor-mekaar (huwelijk, samenwonen, gemene kinderen, ....)
Simpelste voorbeeld: als een huwelijkspartner meer verdient, en dus meer kan bijdragen, dan de andere, dan kan die een deel "overdragen". Dat kan zelfs per maand gaan (vb. het jaar van het huwelijk en in het jaar van de scheiding) Jaarlijks aan te geven bij je belastingsaangifte. Uitbreidbaar, vb. ik geef ook nog een klein stukje aan mijn gehandicapte zuster
|
Dat kunnen mensen privé regelen.
Citaat:
- voor zware beroepen vind ik het best dat er een tweede "spaarboekje/rugzakje" komt, dat gespijsd wordt met een extra btw-heffing op alle zwaar werk. Dat spaarboekje kan aangewend worden in de jaren voor het wettelijk pensioen. Zelfs als aanvulling in sommige van die jaren, op het loon van deeltijds werk ...
|
Zwaar fysiek werk dat ongeschoold is kan beëindigd worden op 58 jaar in mijn voorstel en daarnaast moet het medisch haalbaar zijn. Indien dat laatste niet meer het geval is, moet men een andere job aannemen. Indien er écht geen andere job beschikbaar of mogelijk is (na grondig onderzoek) kan men het ondertussen gespaarde pensioen alsnog opnemen, zelfs voorafgaand aan de 40 gewerkte jaren, waarna men een leefloon krijgt. Echter: met zulke uitzonderingen moet zeer omzichtig omgesprongen worden; enkel een divers comité van artsen en deskundigen kan hierover beslissen.