Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Ik denk dat die man een fundamentele fout maakt, die de rode draad is door gans het covid gebeuren: namelijk enkel het POSITIEVE aspect zien van covid vermijden, zonder er de kost van te beschouwen. Dat is de rode draad doorheen alle covid-gerelateerde maatregelen geweest. Het IS EEN EVIDENTIE dat "geen covid" beter is dan "covid". Dat niet ziek zijn beter is dan ziek zijn...
ALL ELSE EQUAL, maar dat was het geval niet. Indien het mogelijk ware geweest met een zero kost maatregel (zero kost in WELZIJN EN PLEZIER) covid te vermijden, dan is het evident dat men dat had moeten doen. Als het volstond om 's morgens "kukelekuu" te roepen en covid was weg, dan hadden we uiteraard gedwongen allemaal kukelekuu moeten roepen, want dat kost niks, en het doet covid weg.
Het eerste argument: de relatieve EXTRA kans om te sterven is constant voor alle leeftijden.
Wat die man toont, en het is interessant om te weten want ik wist het niet, is dat de RELATIEVE TOENAME in kans op sterven door covid voor ongeveer alle leeftijden hetzelfde is: 10%. Kortom, iemand van 20 jaar verhoogt zijn (uiterst kleine) kans om te sterven met 10%, evenals een bejaarde, die een veel hogere kans heeft om te sterven.
Maar dat is een MULTIPLICATIEVE vergroting, dat is geen constant BIJKOMEND RISICO.
Als ik een kans heb van 1 op 1000 om te sterven, en door oorzaak X neemt die kans met 10% toe, dan gaan er op 1 miljoen van die mensen, in plaats van 1000, nu 1100 sterven, dus 100 op 1 miljoen. Het EXTRA RISICO is 1 op 10 000.
Als ik een kans heb van 1 op 10 om te sterven en door oorzaak X neemt die kans ook met 10% toe, dan gaan er op 1 miljoen van die mensen, in plaats van 100 000, nu 110 000 sterven, dus is het EXTRA RISICO 1 op 100.
Wat de man echter vergeet, is dat de KOST van de covid maatregelen des te groter was naarmate men jong was, terwijl de gewonnen kosten verschillend zijn.
Als ik een zekere prijs betaal om een risico van 1 op 10 000 te vermijden, dan ga ik bereid zijn om 100 keer meer te betalen om een risico van 1 op 100 te vermijden he.
Hier was het EXTRA RISICO voor jongeren piepklein, terwijl zij een relatief HOGERE prijs betaalden, omdat:
1) zij hun meest waardevolle levensjaren naar de vaantjes zagen
2) zij meestal meer geviseerde activiteiten hadden dan anderen.
Maw, voor jonge mensen was het extra risico door covid stukken kleiner, en de kost om het te vermijden, veel groter. De kosten-baten analyse was dus veel slechter voor jongere mensen dan voor oudere omdat de baten kleiner waren, en de kosten groter.
Dat jonge mensen WEINIG kans hebben om dood te gaan, en het covid risico IN VERHOUDING DAARMEE hetzelfde is als oudere mensen die een hogere kans hebben om dood te gaan, is geen maatstaf van de kost.
Als mijn kans om door een meteorietsteen dood te gaan 1 op 100 miljoen is, en die kans neemt met 80% toe, dan kan mij dat geen ballen schelen, dat blijft verwaarloosbaar. Als mijn kans om van de trap te vallen 1 op 10 is, en die kans neemt ook met 80% toe, dan is dat stukken erger.
Wat die man dus gebruikt als vergelijkingspunt, namelijk de RELATIEVE TOENAME van kans op sterven, is niet relevant, want dat meet de BAAT niet van het risico als we het vermijden. Een risico van 1 op 100 vermijden is stukken meer baat, dan een van 1 op 10 000 vermijden.
Het tweede argument is ook fout. Het tweede argument is dat jonge mensen nu, ooit oude mensen worden, en als zij "egoistisch" zijn in hun jonge jaren, dan zullen zij egoisten tegenkomen als ze oud zijn.
De reden waarom dat fout is, is dat men doet alsof alle jaren evenveel waard zijn. Dat is niet zo. Jonge jaren zijn meer waard dan oude jaren. Er zijn vele dingen die je enkel maar doet als je jong bent. Je gaat maar 1 keer "je laatste humaniora jaar" meemaken. Je gaat maar enkele jaren "je kindertijd" meemaken. Die dingen heeft a priori iedereen, en DIE verknoeien is erger dan uw jaar in een WZC verknoeien, al ware het maar omdat je ervaringen en je herinneringen aan die jongere jaren veel langer meegaan, dan die in je WZC.
Kortom, niet alle jaren zijn evenveel waard bij een mens, en de meest kostbare jaren zijn die wanneer je jong bent.
Het is dus niet waar dat jonge mensen hun jonge jaren moeten opofferen, omdat ze ooit oud zullen zijn. Als je een mensenleven beschouwt als een pak jaren, dan zijn de jonge jaren waardevoller dan de oude, voor iedereen. Jonge jaren verknoeien is dus erger dan oude jaren verknoeien.
Ten slotte, de bedoeling is NIET om zo lang mogelijk te leven. Juist omwille van het bovenstaande. Het is beter om een wat korter leven te hebben met jaren die waardevoller beleefd werden, dan een wat langer leven te hebben, waar men op het einde enkel maar "low value" jaren heeft toegevoegd.
Het enige wat telde was een KOSTEN BATEN ANALYSE, en dat maakt die man niet. Hij maakt geen totale kost aan verloren levensplezier gewogen met de belangrijkheid van jonge jaren, versus gewonnen "oude levensjaren van minder waarde".
Zijn uiteenzetting zou een prima examenvraag "zoek de fout" geweest zijn in het vak "kritische analyse van wetenschappelijke presentaties".
|