Cornélie Huygens (1848 - 1902) 54 jaar, zelfmoord.
Ze werd geboren in Haarlemmerliede. Haar 24-jarige moeder overleed kort na haar geboorte. Ze werd romanschrijfster, feministe en sociaal-democrate (werd een van de eerste leden van de SDAP).
Op haar 22ste verhuisde Cornélie Huygens van Leiden naar Valkenburg, maar ’s winters logeerde ze in Brussel bij de bekende feministe Mina Kruseman. Ze wilde zangeres worden en Kruseman introduceerde haar bij een Brusselse zangleraar. Na anderhalf jaar moest ze bekennen dat haar muzikale aanleg te gering was. Intussen had Kruseman haar laten kennismaken met het werk van haar vriend Multatuli en haar tot het schrijven van feministische krantenartikelen aangezet. Kruseman zorgde er ook voor dat Huygens’ eerste roman, Hélène van Bentinck (1877), werd uitgegeven.
Haar beide huwelijken bleven kinderloos.
Ze verdronk zichzelf in een vijver in het Vondelpark in Amsterdam.
Belangrijkste werk:
Barthold Meryan (1897)
Hoogenoord, 2 delen (Amsterdam 1892).