Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door quercus
Kijk, dit is het soort verhaal dat we al te veel bij Nederlanders terug vinden en dat ons Vlamingen geweldig kan ergeren. Jullie Nederlanders hebben het steeds maar opnieuw over "Belgen" wanneer jullie het feitelijk over Vlamingen hebben, maar je hoort te beseffen dat in Vlaanderen dat België-gevoel weinig om het lijf heeft. Staatkundig (juridisch) zijn wij Vlamingen inderdaad "Belgen" net zoals de Walen dat zijn. Maar geef u er a.u.b. rekenschap van dat er tussen Vlaanderen en Wallonië een enorme kloof bestaat die zich van jaar tot jaar steeds verder uitdiept. Nog maar onlangs heeft de Belgische Nationale Bank een studie gepubliceerd waarin de aandacht er werd op gevestigd. Die kloof betreft niet enkel de taal maar nog veel meer het economisch dynamisme, de tewerkstellingsgraad en de rijkdom.
|
Dat is inderdaad een sterke misconceptie die leeft in Nederland. Er werd te snel aangenomen dat België enkel wat regionale verschillen heeft en dat we net als zij een 'gedecentraliseerde eenheidsstaat' zouden zijn. Of als ze merken dat Vlaams-nationalisten veel stemmen halen dat ze meteen aan dogmatici denken die alle rationaliteit ontberen. Nationalisme is immers een 'vies' woord.
Nederland is echter een erg trots land en je kan een Nederlander snel boos krijgen als je hun land beledigt of als het als dusdanig opgevat wordt. Het is mainstreamgedachtegoed om kritiek op Nederland van buitenlanders niet erg te dulden, alleen zijn wij hierin een pakje verdeelder. Wij hebben dit niet met België. Ze zijn een nationalistisch land in die mate dat ze geen dergelijke partijen nodig hebben.
Dat is volkomen begrijpbaar, die houding. Nederland heeft niet te maken met communautaire perikelen. Nederland heeft evenmin een taalstrijd om het Nederlands gekend (ja, er bestaat ook het Fries
). Je hebt 'over en onder de grote rivieren' en daar zit ietwat een kloof en wederzijds onbegrip, maar dat is klein bier vergeleken met wat wij kennen van verdeeldheid. Niet onderschatten want een Noord-Brabander dient zich ook aan te passen aan Holland en vice versa en velen voelen zich onwelkom in de andere regio.
Ooit een Rotterdamse gekend die zich niet welkom voelde in Breda, maar ze gedroeg zich ook erg 'calvinistisch' en je kon zien wat de Bredenaren ervan dachten (en die lachten zich een kriek dat een Belg daarmee te maken had; aannemend dat ik onwetend zou zijn). Aardige vrouw, maar als je haar boos kreeg dan had je grote problemen. Zeg één verkeerd ding en haar ogen glinsteren door de cognitieve dissonantie. Niet gewend om onder gemoedelijkere, ietwat rommelige mensen te zijn. Ik herken dat trouwens ook die emotie. Het kan overwhelming zijn. Dat verdwijnt wel eens je eraan gewend raakt.
Niet onderschatten, die kloof. Ook al gingen veel Noord-Brabanders in Rotterdam op school en vice versa. En werken ook velen in elkaars regio.