[k9]

https://www.standaard.be/cnt/dmf20240524_97314459

Tom Vandendriessche, ideoloog, strateeg en rechterhand van Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken, is een hardliner. Als tiener hield hij er al extreme gedachten op na. Die zwoer hij nooit af. Vandaag zet hij de lijnen uit bij Vlaams Belang.


Vandendriessche is een rijzende ster binnen Vlaams Belang. Hij is niet alleen de kopman voor Europa, maar ook het hoofd van de studiedienst. Hij is de man die het verkiezingsprogramma van de partij in mekaar bokste. Hij wordt steeds vaker uitgestuurd naar de televisiestudio’s. En hij heeft vooral een grote invloed op voorzitter Tom Van Grieken. Partijgenoten noemen hem, als je ernaar vraagt, “het brein”, “zeer machtig” en soms zelfs “de échte baas”.

Wie Vlaams Belang vandaag wil doorgronden, kan niet om Vandendriessche heen. Hij liet de voorbije maanden stevig van zich spreken. Hij waarschuwt te pas en te onpas voor “doelbewuste en georganiseerde omvolking”, ook nadat hij daarvoor in het Europees Parlement was berispt. Hij ziet de “verwildering” in onze samenleving oprukken. Vandendriessche is tegen adoptie door homostellen en looft, in zijn recentste boek, de conservatieve gezinspolitiek van de Hongaarse premier Viktor Orban. Hij fulmineert daarin tegen “gekochte journalisten” en “gekochte experts”.




Vandendriessche zegt zelf dat hij werd aangesproken door het “rebelse kantje” van het Vlaams Blok. Op 23 december 1993, anderhalf jaar nadat Dewinter zijn omstreden zeventigpuntenplan had voorgesteld, kocht hij zijn eerste lidkaart van de partij. Hij was amper 15 jaar oud.


In Brugge besloot hij om het Nationaal JongStudentenVerbond (NJSV) nieuw leven in te blazen. Het NJSV werd eind jaren 70 in Brugge opgericht door Dewinter en was altijd erg extreem. De club organiseerde in 1982 bijvoorbeeld een “anti-marxistische boekenbeurs” waar werken van nazicollaborateurs, zoals Léon Degrelle, werden aangeboden. De NJSV’ers waren ook gewelddadig. De club was, tijdens Vandendriessches puberteit, wat weggedeemsterd, maar daar bracht hij verandering in.

Ideologisch gooide hij het, toen hij halfweg de jaren 90 praeses werd, niet over een andere boeg. In Goedendag, het blaadje van het NSJV, werden stickers te koop aangeboden: “Revisionisme is geen misdaad” (1 frank per stuk). Er doken ook antisemitische mopjes op. “Met begerige kraaloogjes, dito handen en kromme haakneus kijk ik weer uit naar de ledenhernieuwing”, noteerde de quaestor aan het eind van 1995. Er werd geschreven over “n*****”, “joden” en “geitenwollensokkendragers”. Vandendriessche maakte zich in zijn commentaar (of “praeses dixit”) boos op collega-nationalisten “die te lui zijn om gedisciplineerd rechtop te staan tijdens het Wilhelmus of Die Stem van Suid-Afrika”.

Zelfs toenmalig Vlaams Blok-voorzitter Frank Vanhecke zag zich gedwongen om even afstand te nemen van het NJSV. “Dergelijke provocateurs en herrieschoppers,” liet hij optekenen in de lokale pers, “kunnen we missen als kiespijn.”


Vandendriessche richtte, volgens De Gussem, een concurrerende vereniging op: de Vlaamse Studentenbond. Die plakte Gent vol met provocerende posters. Er staan teksten op als “Europa blank” en “Migranten buiten”. Als verantwoordelijke uitgever op die affiches stond: Tom Vandendriessche.

In zijn bijdragen aan Ons Verbond toont Vandendriessche zich al uitermate bekommerd om ethische onderwerpen. Hij was geen van fan wat hij omschreef als de “homofiele paarsgroene regering” van Guy Verhofstadt. Hij hekelde “aberraties als abortus, euthanasie of het homohuwelijk”. Hij stelde voor om een “meervoudig stemrecht voor gezinshoofden” in te voeren. En hij vond het een ondraaglijke gedachte dat homokoppels een kind zouden kunnen adopteren. Dat is geen discriminatie, schrijft hij, “want men kiest er immers zelf voor om homoseksueel te zijn”.


Hij was een pure antisemiet. En hij toonde dat ook graag. Niet in het publiek, natuurlijk, maar wel in eigen kring. Ik herinner me bijvoorbeeld nog een Zwarte Cantus in Brugge – dat is er een met meer Duitse liederen – waarop hij de theelichtjes voor zich schikte in de vorm van een hakenkruis. Ik kan niet begrijpen dat zo’n figuur tot de inner circle van Tom Van Grieken behoort. Want ik ben er ook van overtuigd dat zijn overtuigingen niet veranderd zijn.”

De Standaard sprak de afgelopen weken met nog vier andere voormalige KVHV’ers en NSV’ers die spontaan begonnen over zijn “gedweep” met het Derde Rijk. Ze wijzen er ook allemaal op dat Vandendriessche op internetfora actief was onder de opmerkelijke naam “Grossfaz”. De sporen zijn nog terug te vinden op politics.be. “Grossfaz” is een verwijzing naar Adolf Hitler, die in 1940 door zijn Duitse aanhangers de “grösste Feldherr aller Zeiten” werd genoemd.

Dit is gewoon waar VB nog voor staat, gelijk welk gezicht van grieken opzet.
Het is nog steeds dezelfde ranzige club die volop dwepen met fascisme en die nog steeds de kantjes van racisme en discriminatie opzoeken.

Zelfs al zet je de dewinters buiten, de rest van de partij is net zo slecht.