Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus
Politieke tegenstanders ( = andere democratische partijen ) bekamp je met politieke middelen. De vijand ( = extreem rechts ) bekamp je met elk denkbaar middel. Altijd. Overal. Dat is helemaal geen situationeel gegeven, heeft niets te zien met timing. Als je een Blokker kunt couilloneren, doe je dat gewoon. Ongeacht de setting, ongeacht de omstandigheden, ongeacht het thema, maakt echt niet uit. Het is een doel op zich.
|
Ook hier kan ik een element uit het debat tussen Maddens en Geysels aanhalen. Toen Geysels voor de zoveelste keer orereerde dat het Vlaams Belang racistisch en ondemocratisch achtte, stelde Maddens tot grote ergenis van Geysels een heel eenvoudige: "Wel, mijnheer Geysels, als u daar zo van overtuig bent, waarom legt u dat dan niet voor aan de rechtbank? Dan weten we toch onmiddellijk als het Vlaams Belang racistisch en ondemocratisch is?" En Maddens vervolgde met Geysels erop te wijzen dat hij dat niet deed en ook niet zal doen, omdat hij maar al te goed weet dat zijn discours geen rechtsgrond heeft.
Voor het overige laat ik u gerust vrij in die strijd "met alle middelen". "Couilloneer" gerust. De afgelopen decennia heeft het immers slechts het omgekeerde opgeleverd. De onverdroten aanval op het Vlaams Blok en dan later het Vlaams Belang heeft alleen een trouw kiespubliek opgeleverd en een sterke aanhang van de partij, en zelfs een stevige maatschappelijke verankering. De enige die eigenlijk het Vlaams Belang naar het leven heeft kunnen staan, was de N-VA van de jonge Bart DW. Hij was er op een bepaald moment ingeslaagd om zijn partij aan de man te brengen als het echte alternatief dat niet gehinderd werd door het CS. Dat waren toen de verkiezingen van 2014. Ondertussen ligt die droom volledig aan diggelen. Bar DW heeft geen woord kunnen houden.