[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door FallenByTheHand

U breekt fundamenteel niet met het kapitalisme. U wilt een herverdeling (geef wat aandelen aan al die arbeiders) en u zwijgt over het lot van de vrije markt, maw ik veronderstel dat u ze wilt behouden.

Besef dan dat het kapitalisme een systeem is dat evolueert van "relatief groot aantal kapitalisten" naar "relatief steeds kleiner aantal kapitalisten". De éne kapitalist slaat de andere dood (via concurrentie); uiteindelijk wordt een steeds kleiner aandeel van de bevolking kapitalist en het aanweizge kapitaal raakt steeds meer en meer geconcentreerd in de handen van een steeds kleiner wordende groep.

Uw voorstellen zijn geen optie om de problemen op te lossen, enkel om de meest prangende problemen uit te stellen. "Dat ze het over vijftig jaar maar oplossen, wij zijn der vanaf" is wat u concreet zegt, of u het nu beseft of niet.





zolang u niet breekt met het kapitalisme, is het utopisch om te stellen dat u (blijvend) gratis toegang tot de natuurlijke bronnen kan garanderen voor iedereen. Het is nu eenmaal winstgevender om iets te kunnen bezitten en dus te kunnen verkopen: het kapitalisme herleidt alles tot een waar.

Het is soms verwarrend om te discussieren wanneer we voor dezelfde dingen verschillende woorden gebruiken en voor verschillende dingen dezelfde woorden. Ik zweer het kapitalisme wel af zijnde een pervertering zoals u terecht beschrijft van het zuivere liberalisme. Die pervertering is er kunnen komen doordat het oercommunistische fundament van dat liberalisme bewust of onbewust is over het hoofd gezien door de grondleggers van onze maatschappij. In de volgende tekst over John Locke kan ik mij persoonlijk heel goed terug vinden.



John Locke (1632-1704) is de filosoof van de vrijheidsrechten en van de rechtstaat. Voor hem berust de staat op een overeenkomst die tot doel heeft de oorspronkelijke rechten van de mensen op leven, vrijheid en eigendom te waarborgen. Overschrijdt de staat de grenzen van deze opdracht, dan verliest hij zijn gezag en zijn de burgers gerechtigd zich een regering aan te stellen die beter aan haar doel beantwoordt. Het overheidshandelen dient gelegitimeerd te zijn door algemeen geformuleerde wetten.


Het liberalisme kent als moreel uitgangspunt de idee dat elk individu een maximale vrijheid behoort te hebben om invulling te geven aan het eigen leven, zolang anderen daarbij niet worden geschaad in hun vrijheid. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, pleiten liberalen dus niet voor een ongelimiteerde vrijheid, maar juist voor duidelijke grenzen aan ieders vrijheid. Om de libertariër Nozick te citeren: iemand kan de vrijheid hebben om zijn eigen mes rond te laten slingeren waar hij wil, maar niet in de rug van iemand anders. De vrijheid van de een stopt bij de vrijheid van de ander.


Naast zelfbeschikking over het eigen lichaam, is ook de mogelijkheid om van de natuur gebruik te kunnen maken een wezenlijk onderdeel van de vrijheid van de mens. Omdat de menselijke gemeenschap slechts de beschikking heeft over een eindige planeet, mag een individu de natuur niet ongelimiteerd voor zichzelf op eisen.


Dit idee werd al geformuleerd lang voordat de natuur zo schaars was als we haar nu kennen. John Locke leidde dit af als logische consequentie van zijn liberale principes. Volgens Locke heeft elk individu recht om op een maximale vrijheid invulling te geven aan het eigen leven. Hierbij mag dit individu een gedeelte van de natuur opeisen, mits hij genoeg en van dezelfde kwaliteit overlaat voor anderen. Niemand kan meer aanspraak maken op de natuur dan een ander, want de mogelijkheden die de natuur biedt, zijn niemands persoonlijke verdienste. Wanneer er bijvoorbeeld een beperkte hoeveelheid land beschikbaar is voor twee personen, en een van beide personen eigent zich meer dan de helft toe, dan is dit volgens Locke onrechtvaardig. De tweede persoon wordt hiermee te veel beperkt in het geven van een eigen invulling aan zijn leven.


Locke gaat niet uit van de visie dat privé-bezit alleen voort kan komen uit algemene instemming. Privé-bezit ontstaat uit noodzaak: als men voedsel niet zou bezitten, maar het wel zou nuttigen en dus aan de rest van de mensheid onttrekken, dan zou dat in tegenspraak zijn met elkaar. Dus, wat men nuttigt, dient men te bezitten. Hieruit redeneert John Locke terug naar het begin van bezit, en concludeert dat men iets bezit kan noemen vanaf het moment dat men hier moeite voor doet. Zonder dat er arbeid in is geïnvesteerd hebben goederen nauwelijks waarde; de waarde van een goed wordt bepaald door de arbeid die erin geïnvesteerd wordt. Daarnaast kan niemand het lichaam van een mens bezitten, behalve de betreffende persoon zelf. Locke vindt dat wanneer men iets bezit, men ook de vrijheid heeft dit bezit af te staan aan anderen. Hiermee verklaart hij de handel van goederen. Hij verdedigt het rechtvaardigingsprincipe dat niemand meer zou mogen bezitten dan hij kan bewerken en gebruiken.
Locke zag in elk mens als een van nature vrij geboren individu, met een vanzelfsprekende neiging het eigenbelang na te streven. Zonder overkoepelende statelijke macht zou de samenleving vervallen in een verbeten gevecht om het eigen belang. Door middel van het maatschappelijk verdrag/contract worden de burgers tegen zichzelf en tegen elkaar beschermd. Wie deel wil uitmaken van de staat verplicht zichzelf de regels van de staat te respecteren. Tegenover dit verlies van de vrijheid uit de natuurlijke toestand staat het recht van bescherming door de overheid. Er is dus sprake van een gefingeerde overeenkomst waaruit voor de staat en de burgers wederzijdse rechten en verplichtingen voortvloeien.

de tekst is te vinden hier http://www.liberales.be/cgi-bin/showframe.pl?figuur&locke


De vrije markt zweer ik inderdaad niet volledig af. De markt moet echter vrij zijn voor iedereen. Kapitaal mag zich niet gedurende generaties binnen een clan opstapelen. Wie een groter deel van de natuur wil gebruiken voor eigen gewin is daarvoor schadevergoeding - of huur - of pacht of belasting of noem het zoals u wil verschuldigd aan de gemeenschap die datgene wat het individu exploiteerd kwijt is. Ik denk dat dit een compromis is dat voor een grote groep mensen aanvaardbaar is. Ik zal daar ook wel eens een pol over houden.

Voor mij persoonlijk is het een aanvaardbaar compromis ( waarbij men meerwaardeproducten kan bezitten en vrij kan verhandelen en natuurlijke hulpbronnen niet langer kan bezitten of verhandelen doch wel kan gebruiken = omzetting van eigendomsrecht in gebruiksrecht ) omdat het mij zou toestaan soeverein doch basaal te leven. Naar eigen keuze. Wat het vierde wereld syndicaat betreft moet ik dit voorlopig nog in het midden laten daar er hierrond nog besluitvorming bezig is. Onze statuten zullen eerstdaags hier http://forum.politics.be/showthread.php?t=29640 worden kenbaar gemaakt. Voor de mensen van het vierde wereld syndicaat is het recht om eenvoudige mensen te mogen zijn echter fundamenteel.