[BigF]

In de "werkloosheidsuitkeringen beperken in tijd?"-draad haalde ik het al eens aan maar misschien is de kwestie wel een nieuwe draad waard.

In heel het werkloosheidsverhaal wordt steevast de nadruk gelegd op de werkzoekende.
Die moet zich te pletter solliciteren, moet opleidingen volgen, moet zich bij de VDAB verantwoorden, moet rondkomen met steeds lagere uitkeringen die dan binnenkort waarschijnlijk nog eens beperkt gaan worden in de tijd...

Met andere woorden: als je naar het werkloosheidsverhaal kijkt lijkt het alsof er maar 1 schuldige is en dat is de werkloze.

Ik vraag mij echter af of er ook niet minstens een deel van de verantwoordelijkheid bij de werkgever gelegd kan/moet worden.

Is het normaal dat bedrijven soms maandenlang openstaande vacatures hebben en toch niemand aanwerven?
Is het normaal dat bedrijven automatisch voor de meest perfecte werknemer gaan en dat potentiële kandidaten die net wat meer 'opvolging' nodig hebben aan de kant worden geschoven?

Waarom ligt alle verantwoordelijkheid bij de werkloze en kunnen bedrijven doen wat ze willen. Zelfs al komt daar in vele gevallen (verdoken) discriminatie bij kijken?

Iedereen kent wel een oudere werknemer, een werknemer met een medisch probleem, een werknemer met... die de ene sollicitatiebrief na de andere schrijft maar toch geen werk vindt.
In feite ligt de schuld van zijn werkloosheid dan niet meer bij hem (wat kan een werkzoekende nog meer doen dan solliciteren?) maar ook bij de bedrijven die hem niet aan willen werven.

De vraag is dus: moeten ook bedrijven een deel van de verantwoordelijkheid opnemen of is het niet meer dan normaal dat alle verantwoordelijkheid bij de werkzoekende wordt gelegd?