Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel
Toevallig dat je dat laatste erbij zegt, zeker?
Zal "neen" zeggen, durven zeggen dat "bepaalde" zaken niet kunnen, ook helpen tegen de "homo-ziekte"? En wat heb je dan wel in petto als substituut en vervangmiddel (dju, alweer een pleonasme!)voor het "onnatuurlijke" dat jij hem verbiedt? Een grote, sportieve wagen om door de bebouwde kom te racen?
|
Wat is er toeval aan? Kunt u soms mijn gedachten lezen?
Mocht zoiets voorvallen, dan zou ik eerlijk met mijn kleinzoon erover praten. Dwang past enkel bij kleine kinderen, en bij grotere kinderen als het louter om zaken van orde en tucht gaat. Over gevoelens, opvattingen e.d. moet je met jongeren kunnen praten. In Nederland zijn er verschillende christelijke verenigingen die zich specifiek bezig houden met jongeren die homofilie in zich voelen ontwaken, en die doen heel goed werk en leren jongeren met dergelijke gevoelens juist omgaan. Dat is veel beter dan zomaar stellen: doe maar, jongen, het speelt toch allemaal geen rol.