Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Vlad
Volgens mij kan je enkel en alleen diepgelovig zijn als je van kinds af bent gehersenspoeld in een uniforme samenleving. Ik kan me niet voorstellen dat iemand die al vrij vroeg met allerlei mogelijke vormen van godsgeloof in aanmerking komt er nog werkelijk in kan geloven. Zeker als men niet met een ervan is opgevoed, in een ervan gehersenspoeld. Het kan niet anders of de enorme diversiteit van goden en stromingen brengt elke mens aan het twijfelen over de eigen god(en).
Dat van kinds af in een uniforme samenleving aangeleerde godsgeloof loslaten lijkt niet gemakkelijk als je de bloed, zweet en tranenverhalen leest van sommigen die het de rug toekeerden of verloren, dus het moet toch enige verdienste hebben. Ik zou denken dat godsgeloof helpt met onzekerheid en angst om te gaan maar de meeste godsdiensten, zeker de monotheïstische, lijken net angst te voeden. Misschien helpt godsgeloof sociale banden te sterken, is dat het voordeel waardoor het evolutionair blijft woekeren.
Alleszins, geloven in een god of goden lijkt me geen keuze. Het lijkt bijna of het een gen is dat in die eerste vijf vormende jaar van je leven wordt ingeschakeld, of niet. Mensen die dat later met hun verstand proberen uitschakelen of omzeilen zijn daar hun hele leven mee bezig en hervallen veelal op latere leeftijd. Ongelovigen die graag willen geloven in god omdat het leven ze niet af gaat slagen daar zelden in. Die doen maar alsof om ergens bij te horen, uit angst. Men gaat die eerder in sektes zien dan bij de grote religies.
En je hebt natuurlijk ook al diegenen die zeggen 'te geloven in iets' . 'Er is iets maar ik weet niet wat. Men mag dat god noemen.' Maar dat noem ik niet geloven. Als je zegt in iets te geloven maar het heeft totaal geen effect, geen gevolg in je leven of (manier van) doen, dan geloof je niet werkelijk. Als je met echte gelovigen in contact komt dan merk je dat die daardoor bewogen worden, dingen doen die ze anders niet zouden doen. (En dat geldt in feite ook voor ideologieën.)
|
Ik ben opgevoed dat er geen hel zou zijn en de Bijbel grote bullshit is.
Maar ik ben dan aan heropvoeding begonnen en zocht veel hulp, en ben dan zo op de Bijbel gestuikt.
Dat gewoon lezen werpte weinig vrucht. Maar dat ontleden vanuit de originele taal en met wat predikanten die al een innige relatie met de Vader en de Zoon hadden, kreeg dat allemaal nieuwe dimensies.
Er is een reden waarom ze ons onwetend maken met de voorbeelden uit de Bijbel, ze reflecteren teveel op de tijdsgeest van vandaag. En Hij leerde niet bepaald die mensen van deze tijdsgeest te volgen. Door de praktijk naast alle theorie ervaren we ook waarom. Binnen de christelijke gemeenschappen zijn we bekend geraakt met bepalde zaken waaraan ze de jeugd blootstellen en houden daar liever afstand van.
Wij bekeren de wereld niet, de wereld bekeerde ons. Maar nu wilt de wereld precies dat wij zaken uit ons geloof afzweren omdat ze het nu beter weten.
Zoals bv:
God schiep hen man en vrouw vs them/they.
De wetenschap bevestigt dat velen de fase van genderdysforie ontgroeien waar niet bevestigd wordt. Christendom is geen bevestigingscultuur en iedereen is daar zondaar zonder enige discriminatie. Er is maar 1 Mens die leiderschap waardig is om in te volgen. Al de rest is bedrog en gelogen om ons er van weg te leiden en slaven van onze begeertes te maken.