[N-Vb]

Twee Anderlechtse scholen weigeren aanwezig te zijn bij de plaatsing van vier nieuwe struikelstenen voor Joodse families in Anderlecht die door de nazi’s gedeporteerd of vermoord zijn tijdens de Holocaust. Dat schrijven Bruzz en La Dernière Heure en het nieuws wordt bevestigd door Zalc Meyer, de voorzitter van de Vereniging ter Herinnering aan de Shoah (Association pour la Mémoire de la Shoah, AMS), die de plechtigheid organiseert.

Precies 85 jaar na de start van de deportaties van Joden uit Brussel en Anderlecht, weigeren twee Anderlechtse scholen deel te nemen aan de plechtigheid vrijdag in de Brogniezstraat en de Georges Moreaustraat, waar de familie Tancman en Eva Fichtenholc geëerd worden met een struikelsteen.

Zalc Meyer, de voorzitter van de AMS, is geschokt over de beslissing van basisschool Carrefour en het Institut Communal Marius Renard. Die laatste school zou volgens Meyer als reden hebben aangegeven “dat er geen conflicten geïmporteerd worden in onze school”, verwijzende naar het conflict in het Midden-Oosten en de gewelddaden van Israël in Gaza.

“Ik ben helemaal van mijn melk. Wij importeren helemaal geen conflicten, maar spreken over de gevolgen van de Holocaust in 1940 tot 1945”, duidt Meyer. De voorzitter is verbijsterd dat er blijkbaar niet meer over de Holocaust mag gesproken worden op school, “en dat op het niveau van het zesde leerjaar”. Volgens Meyer bezwijken de scholen onder druk van de ouders van de leerlingen.

De voorzitter van AMS, nota bene zelf een ‘verborgen kind’ uit de Tweede Wereldoorlog, herinnert eraan dat “het herinneringswerk aan de Shoah tot vandaag noodzakelijk is, zeker in tijden van oplaaiend antisemitisme in Europa tegen de achtergrond van het Israëlisch-Palestijns conflict”. Volgens Meyer was de plaatsing van struikelstenen enkele weken terug in de gemeente Sint-Jans-Molenbeek “geen enkel probleem”.

“Dit probleem is nieuw. Scholen hebben nog nooit het bijwonen van de plechtigheid geweigerd, dit is iets nieuws dat is binnengedrongen in Anderlecht”, duidt de man. Volgens hem ligt de oplossing erin dat scholendirecties en gemeenten “niet mogen buigen voor de wil van de leerlingen”. “De geschiedenis van de Shoah kennen is cruciaal om haat, antisemitisme en racisme te bestrijden.”

Aangeschreven

Franstalig minister van Onderwijs Valérie Glatigny (MR), zelf een Brusselse, is ondertussen op de hoogte gebracht van de weigering en heeft de beide scholen aangeschreven. “In die brieven herinneren we beide directies eraan dat het essentieel is om de Shoah bij kinderen in herinnering te brengen en dat dit deel uitmaakt van de missies van de scholen,” zegt de woordvoerster van Glatigny aan Bruzz. “Wij staan aan de kant van de directies en leerkrachten die onder druk worden gezet om aan zelfcensuur te doen.”

Anderlechts schepen voor Onderwijs Luiza Duraki (PS) heeft aan DH laten weten dat ze de beslissing van de scholen betreurt. “We weten wat het belang van zo’n evenement is, maar we kunnen ook de bezorgdheden van de ouders begrijpen,” klinkt het. “Ook al weten we dat het Israëlisch-Palestijns conflict niets met de struikelstenen te maken heeft.”


En zo wordt het palestijns probleem meer en meer een intern probleem dat geïmporteerd wordt