[Hoomer]

Mijn bloed kookt.
Ik woon zo op een 200 meter van de sociale woonwijk hier in het dorp, mijn vriendin woont op een hoek van die sociale woonwijk. Als ik naar de winkel ga loop ik op de baan die door het midden van die woonwijk loopt en sla ik in tegenstelling tot mijn dorpsgenoten die de wijk mijden als de pest, al eens een babbeltje met de mensen die ik hier ontmoet.
Het is dus voor de weinige kinderen die in de bewuste wijk wonen zo goed als onmogelijk vriendjes te zijn met de kinderen van die bekakte mensen alhier, ook op de lagere school hier is dat heel merkbaar, als kind uit de wijk zal je hier dus zo goed als nooit uitgenodigd worden op een verjaardagsfeestje.

Nu mijn verhaal:
Tien a twaalf jaar geleden kwam er een moeder met haar dochtertje in de wijk wonen, zoals steeds vond het dochtertje hier niet echt vriendjes en op een gegeven moment kwam dat meisje haar moeder aan mijn vriendin vragen of ze niet bij mijn dochtertje mocht komen spelen; daar wij hier ook maar aangespoeld zijn maakten wij daar geen probleem van. In de zomer kwam dat meisje met mijn dochtertje al eens mee bij mij zwemmen en op die manier leerde ik dan ook de moeder kennen.

Mijn dochtertje is vorig academiejaar gaan studeren aan de KUL Het meisje uit de wijk die een jaartje jonger is en het blijkbaar zeer goed deed op de middelbare school ging dus dit jaar eveneens studeren aan de KUL
Ik hielp de moeder een gewone studiebeurs aan te vragen en eentje van de unief zelf samen een goede 6,000 Euro, we vonden een kot in zo een blok van de unief zelf voor een 230 Euro en de inschrijving was ik geloof 1200 Euro. Prachtig toch zal u denken maar nu het verhaal.

Die mevrouw, de moeder van, heeft in haar leven enorme tegenslagen te verwerken gekregen en is door omstandigheden buiten haar wil om op een leefloon terecht gekomen. Ze kan niet genieten van stempelgeld of ziekenkas. Kom na het lezen van onderstaande nu niet af met “dat ze gaat werken” want dat gaat niet, dat is onmogelijk.

Ik ben vanmiddag met mijn hond gaan wandelen en zoals gewoonlijk neem ik de baan die door de wijk loopt, en ik zie daar de moeder ze wenkt me en ik ga er natuurlijk naartoe en zie een door wanhoop vertrokken gezicht de tranen bolden over haar wangen. Hoomer lees dit even aub, wat blijkt nu omdat haar dochter meerderjarig is dus 18+ hebben ze leefgeld verminderd tot het leefgeld van een samenwonende. Je leest goed, de dochter is student aan de KUL maar wordt aanzien als volwassen samenwonende met haar mama, haar mama trekt dus 876,13 Euro in plaats van 1776,07 Euro. De mama is radeloos ze zegt dat het zelfs niet genoeg is om haar vaste kosten plus medicatie te betalen.
Als ik dan lees dat er nep vluchtelingen zijn die met hun familie samenwonen (zoals er daar in wijk 2 zijn) die meer dan 4000Euro per maand trekken wel dan gaat mijn bloed koken.

Moet de dochter haar studies staken of raakt de moeder langzaam maar zeker dakloos?