Sindbad de Zeeman.
(de duivels wetenschap)
Ik heb nogal veel aandacht besteed aan de periode van mijn godsbegrip en mijn eerste atoomtheorie-actie.
Begrijpelijk want eigenlijk was toen alles in principe begrepen en is er daarna tot nu toe niets essentieels bij gekomen.
Anderzijds: God had ik wel begrepen, maar nog steeds niet gezien, dus er scheen toch nog iets te missen.
Zo verscheen er wel een beeld van mijn natuurlijke vader voor mijn innerlijk oog als zou hij God zijn.
En ik wilde ook terugkeren naar mijn eigen individualiteit en ook bij God zien denk ik speciaal aan God als individu en mijn Godsbegrip was nog niet God als individu, maar als algemene Geest, als oneindigheid.
Hier scheen iets niet te kloppen: hier zat een tegenstrijdigheid en ik denk daarbij aan een verhaal van Sindbad de Zeeman uit een boek van Dr.C.J. Schuurman: Er was eens ... er is nog.
Sindbad maakt daarin 7 reizen als symbolisch voor het levensavontuur en in de zevende reis maakt ie een hoge vlucht met een man die veranderd is in een vogel.
|