Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Ke Nan
Niet afwijken van de hoofdboodschap van Sachs nl. de doorslaggevende rol in de regio van de VS en Israël van de afgelopen laatste drie decennia. En uiteraard begint de tijdlijn met de onnatuurlijke oprichting van Israël waardoor al die 20ste-eeuw-oorlogen niet uit de lucht komen vallen. Maar goed, Sachs heeft het nu niet specifiek over de Palestijnse kwestie maar over Israëls ambitie om het hele Midden-Oosten naar haar meug te modelleren.
|
Dat is inderdaad zijn opinie en zijn boodschap, die ik niet deel. Natuurlijk is voor de jonge staat Israël zijn bestaan en zijn veiligheid een extreem belangrijk objectief, maar beweren dat zij uit zijn op gebiedsuitbreiding is gewoon de geschiedenis negeren. Na elke oorlog heeft Israël -zoals dat altijd gaat voor de winnaar- een belangrijk territorium weten te veroveren. Ten aanzien van Syrië hebben ze de Golan hoogte geannexeerd, gezien die strategisch hooggelegen grens hen verdedigbaar maakte voor toekomstige syrische aanvallen. Jordaans grondgebied daarentegen hebben ze nooit ingenomen, voor Israël is de Jordaan de natuurlijke en de-facto grens. Nog beter is het voorbeeld Egypte, toen die de kriebel voelden van Israël aan te vallen heeft Israël een gigantisch stuk van de Sinai ingenomen, maar heeft het wel teruggegeven. Egypte verloor geen millimeter aan Israël in ruil voor een vredesbestand. De zwakke centrale staat Libanon heeft haar sjia zeloten nooit weten onder controle te houden, voerde meerdere oorlogen met Israël, maar heeft finaal géén amputatie van haar grondgebied ondergaan.
Zie jij nog andere buurlanden van Israël ?
En dan is er het speciaal geval : Iran. De spin in het midden oostenweb. Het land dat nooit rechtstreeks oorlog voert, maar altijd proxy's inzet. Het land dat het niet aandurft van zijn belangrijkste vijand de VS rechtstreeks aan te pakken en zich daarom concentreert op die laatsten hun belangrijkste bondgenoot Israël.
En faalt, over heel de lijn...
Sachs is een idealist, een dromer, een elitaire pacifist die denkt dat vrede in het MO waar democratie onbestaande is een haalbare doelstelling is als de VS afwezig zou blijven. Dat rusland dertig jaar lang Syrië steunde in zijn pogingen om Israël aan te vallen, dat zij dat ook zeer lang gedaan hebben in Egypte, dat 'vergeet' Sachs. Dat rusland nu Sudan naar zijn hand aan het zetten is, basissen opzet in Lybië, allemaal niet belangrijk voor Sachs.
Hij is een one trick pony.
Hij wil inzake het MO een moderne versie zijn van Chomsky, maar zijn discours stopt bij een klaagzang en een hoop aanklachten waarbij hij toont dat hij extreme tunnelvisie heeft.
Khamenei heeft in Sachs een vreemde bondgenoot.
Sachs ? Ik ben echt niet onder de indruk...