Marcel Roele (1961 - 2011) 49 jaar, hartfalen
Roele was schrijver en sociobioloog.
Zijn boek 'De Mietjesmaatschappij' was in de tijd van de Fortuyn-revolte waarin Nederland langzamerhand de mantel van politieke correctheid afwierp. Met tegendraadse feiten en ideeen over intelligentieverschillen, sexeverschillen en de erfelijkheid daarvan. Heilige huisjes die goed onderbouwd omvergeworpen werden. Allemaal helder en prettig aaneengeschreven.
Roele had gedurende zijn leven zeer controversiële standpunten:
Roele betreurt het dat eugenetica "taboe verklaard" is. Grondlegger Galton zou namelijk "een veelzijdig genie" zijn geweest. De kwaliteit van "de menselijke soort" zou volgens Roele snel achteruit gaan omdat "intelligente mensen tegenwoordig de minste kinderen hebben". Welwillend beschrijft hij het voorstel van ene Shockley die voorstelde om "vrijwillige sterilisatie van beneden gemiddeld intelligente mensen te belonen met een bedrag dat hoger is naarmate hun IQ lager is". Dat is volgens hem hard nodig, want "Lynn betoogt dat we niet alleen in aanleg steeds dommer maar ook steeds gewetenlozer worden". Roeles "geniale wetenschappers" vormen echter zelf het eerste het bewijs dat intelligentie en rechtvaardigheidsgevoel niet vanzelfsprekend samengaan.
"Volgens Lynn gaat de geestelijke aftakeling van de menselijke soort met lichamelijk verval gepaard", aldus een bezorgde Roele. Waarom worden gehandicapten eigenlijk in leven gehouden, vraagt hij zich af. "Een ziek of gehandicapt dier roept bij zijn soortgenoten vaak afkeer en agressie op. Volgens de darwinist Howard Bloom is dat een biologisch functionele reactie: het elimineren van de patiënt is goed voor de volksgezondheid omdat daarmee het risico op een epidemie wordt verkleind. Bovendien bezit de patiënt het stigma van de loser en met zo iemand wil niemand iets te maken hebben. In sommige menselijke samenlevingen is wreedheid tegen invaliden normaal, in andere zorgzaamheid. Mensen verschillen wat dat betreft niet van dieren." Volgens Roele geldt uiteindelijk: "Hoe beter de medische zorg, hoe ongezonder de mens"
"Scholieren die braaf en slaafs leren - dat zijn doorgaans meisjes en vrouwelijke jongens", beweert Roele. Scholen zouden de "veel energiekere jongens" teveel beperken en zo "geparfumeerde kasplantjes kweken. De kasplantjes groeien nogal eens uit tot homoseksuele mannen." Roele: "Het krampachtig ontkennen van ongelijkheid tussen groepen leidt tot de mietjesmaatschappij." Mannen zouden ook worden beperkt door hun vrouwen die maar "zeuren en snauwen". Dat zou relaties meer kwaad doen dan "de foutjes die de man maakt". Relaties zouden volgens Roele beter worden als vrouwen zich erbij neerleggen, want "de overgave van de vrouw werkt".(11) Het zou uiteindelijk iedereen ten goede komen wanneer mannen weer "echte mannen" zouden mogen zijn.
"Het zeuren zit de vrouw in de genen", meent Roele te weten.(12) Vrouwen zouden "stresskipjes" zijn. "Als vrouwen maar een klein beetje belast worden, lijken ze piepend en kreunend in te storten", schrijft hij. "Ze houden de stress in stand door eindeloos te zeuren over de negatieve gebeurtenis." Zo plaatst Roele zich in de patriarchale traditie van mannen die protest van vrouwen tegen hun achterstelling afdoen als gezeur. Vrouwen zijn "ook nog kleinzeriger bij lichamelijke ongemakken", gaat hij verder. "Ze jagen de gemeenschap op nog hogere kosten door met hun vage klachten de dokter of het maatschappelijk werk lastig te vallen." Zijn seksistische conclusie: "Het zou dus economisch verstandiger en rechtvaardiger zijn om vrouwelijke werknemers een lager salaris te bieden dan mannen."
Roel had twee kinderen: Olivier en Olga
Boeken:
De Mietjesmaatschappij
De eeuwige lokroep. Over seks, sekseverschillen en relaties
De menselijke soort