Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door gunter5148
Het eigen voordeel. Wat goed is voor Patrick. Al wie goed is voor Patrick, die mogen blijven leven, en al wie niet goed is voor Patrick, die wil jij toch uitmoorden?
|
Juist. Enfin, ik wil die niet noodzakelijk uitmoorden, want het uitmoorden zelf heeft ook een kost (niet alleen de kost van de daad, maar de sociale afkeur, de straf, het risico dat ge er zelf mee loopt...). Maar er is een voorkeur voor hun niet-bestaan, laat het ons zo zeggen. Er is nog een verschil tussen een voorkeur situatie, en actief handelen om die situatie te bekomen. Het eerste is een ideaal, het tweede vergt de kost om het te doen, wat kan maken dat het alles bij elkaar, niet voordelig is. Waardoor het ideaal onbereikbaar is.
Ik kan mij zelfs niemand indenken die NIET zou willen dat zij die niet goed zijn voor hem/haar/het NIET zou willen zien "niet-bestaan". Wie staat er nu te jubelen dat mensen die U miserie aandoen, bestaan, op masochisten na ? IEDEREEN vindt het toch beter dat die mensen niet bestaan ?
Wie vindt het fantastisch dat er kopers bestaan die het huis dat ge wilde kopen, gekocht hebben voor uw neus ? Natuurlijk had ge de wereld beter gevonden hadden die niet bestaan he. Iedereen wil toch dat het beter gaat voor hem en wil vermijden dat het slechter gaat ?
Vandaar dat het concept zelf van vertegenwoordigende politicus een eigenaardig idee is. Tenzij het natuurlijk goed is voor de politicus om de dingen te doen die de meerderheid van het volk wil (bijvoorbeeld, vermijden dat men aan een lantaarnpaal wordt gehangen).
Het principe van eigen voordeel staat niet haaks op een goed functionerende samenwerking. Integendeel: het is er zelfs een drijvende kracht van, maar men mag geen veronderstellingen maken dat mensen voor het goed van anderen zullen ijveren, wat het basis concept is van een politieke job. Het "grote leider" idee van iemand die het weet en het goed met U zou voor hebben, is een waanzinnig concept.