Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10
Een Engelstalige blogger uit China:
(...)
De geschiedenis heeft ons geleerd dat onderhandelen met de duivel een
dwaze onderneming is en een zekere weg naar de ondergang - kijk maar
naar wat er gebeurde met Saddam Hoessein en Muammar Kaddafi, die hun
nucleaire plannen opgaven om het westen gunstig te stemmen, om
vervolgens zonder pardon te worden weggevaagd. Er is een eeuwenoud
Chinees spreekwoord: wie met de tijger onderhandelt voor zijn huid, zal door
de tijger worden opgegeten.
Het misplaatste vertrouwen van Iran in de goede trouw van het Amerikaanse regime heeft een verschrikkelijke prijs geëist, vooral gezien het goed gedocumenteerde verraad van de VS, zoals de “geen centimeter oostwaarts”-belofte aan Rusland en de “één-China-beleid”-belofte aan China.
Het Amerikaanse regime is gewoon nooit te goeder trouw. Iran is zojuist het
laatste slachtoffer geworden van dit verraad. Hoewel we sympathiek moeten
staan tegenover de ellende van Iran, moet in de wrede, door het Westen
geleide “op regels gebaseerde internationale orde” de zwakkere partij wijzer
zijn - helaas is Iran zowel zwak als onverstandig gebleken.
BRON: @ Hua Bin [blogpost]
|
Jajaaa... we kennen dat pro Russisch gemekker. Maar wat Europa betreft wil ik wel uw aandacht er op vestigen dat toen de Sovjet-Unie in 1991 in elkaar klapte (tot ontzetting van Poetin die toen een job had van KGB-officier in Dresden in de DDR onzaliger gedachtenis) en de Baltische staten
eindelijk uit de greep van Rusland weg geraakten zij onmiddellijk de NATO-leiding
smeekten om toegelaten te worden. Waarom? Omdat ze nog de ervaring hadden van het gruwelijk verraad uit 1939. Die Baltische staten waren immers na de Russische revolutie van 1917 onafhankelijk geworden. Maar Stalin had het in 1939 met Hitler op een akkoordje gegooid in het crapuleuse Molotov-Von Ribbentrop verdrag waarbij voorzien werd dat Stalin de Baltische staten opnieuw mocht inlijven in ruil voor een "leuke" verdeling van Polen tussen Nazi-Duitsland en Rusland.
Ik denk dat je dan wel er begrip kunt voor opbrengen dat, wanneer de Baltische staten in 1991 eindelijk weer hun onafhankelijkheid terugkregen hun eerste reactie was
Russen kun je voor geen haar vertrouwen. Bijgevolg moeten we ons beschermen door het NATO-lidmaatschap.